“เอ่อ...” “เธอเป็นหลานคุณ...แล้วก็เป็นลูกหนี้ผม...ใช่ไหมครับ?” “เอ่อ...คะ ครับ!” อำนาจเหงื่อตก เขาเริ่มร้อนตัว เขาลืมถามเพ็ญจันทร์ไอ้เศรษฐีหน้าโง่ที่รับเลี้ยงหลานสาวชื่ออะไร? “เธอกำลังให้ผมสืบเรื่องของคุณอยู่พอดี...แล้วคุณก็มา” ชายหนุ่มพูดเสียงเรียบ “คุณกับพี่สาวคงรีบถอนตัวแบบไม่รั้งรอ แล้วก็ลอยแพอัปสรกับแม่เธอ เพราะไม่อยากแบกภาระเรื่องค่าใช้จ่าย...ผมเดาถูกไหมครับ...” “เอ่อ...” อำนาจล้วงมือเข้าไปในอกเสื้อเขาควานหาผ้าเช็ดหน้าเมื่อเหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดเต็มหน้าผากกว้าง...และไหลชุ่มเต็มแผ่นหลัง ทั้งที่อากาศรอบตัวเย็นฉ่ำ “ผมเห็นด้วยกับคุณนะ สองแม่ลูกนั่นไม่เกี่ยวข้องกับคุณกับพี่เลย แค่หลานกับเมียพี่ชาย ทำไมคุณกับพี่สาวต้องไปรับผิดชอบด้วย...ใช่ไหม?” “คะ ครับ...” อำนาจสับสน ตกลงหมอนี่กำลังต้องการอะไรจากเขา ต้อนไปต้อนมาแต่ไม่พ้นเรื่องของอัปสรอีหลานเวรนั่นสักที “ผมอยากให้คุณพบเธอสักครั้ง เธอมี