พชรพลตื่นเช้ามองร่างเปลือยที่ตัวเองนอนตระกองกอดมาตลอดทั้งคืนแล้วยกยิ้มมุมปากแค่นขำในลำคอนึกสมเพชตัวเองที่สุดท้ายแล้วก็กลืนน้ำลายตัวเอง ‘จะไม่แตะต้อง’ แต่ตอนนี้เขาทำมากกว่าแตะต้องไปแล้ว สายตาของนายแพทย์หนุ่มไล่มองร่องรอยที่เกิดจากตัวเองตามผิวนวลเนียน ไม่ว่าจะซอกคอ หัวไหล่ เนินอก ต้นแขน มันยิ่งตอกย้ำว่าเขานั้น ‘กลืนน้ำลายตัวเอง’ อย่างหน้าไม่อายเลยทีเดียว ร่างสูงใหญ่เปลือยเปล่าเดินจากเตียงไปยังห้องน้ำเพื่ออาบน้ำจะแต่งตัวไปทำงานเหมือนปกติ ส่วนอุรณาที่แกล้งหลับก็ลืมตาตื่นขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินเสียงน้ำในห้องน้ำไหล เธอขยับพลิกตัวเล็กน้อยแล้วก็ต้องสูดปากเจ็บร้าวกลางลำตัว และภาพเมื่อคืนที่แสนเร่าร้อนก็ฉายย้อนเข้ามาในหัวตอกย้ำว่าเธอได้ตกเป็นภรรยาของพชรพลโดยสมบูรณ์แบบแล้ว ไม่ใช่ภรรยาที่นอนกอดทะเบียนสมรสอีกต่อไปแล้ว พอคิดแล้วก็ถลกดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมหัวเขินกับเรื่องที่เกิดขึ้น ระหว่างที่อุรณากำลังเข