รักละมุน ❤️

รักละมุน❤️EP. 5

เมื่อขึ้นมาถึงหน้าห้องร่างสูงรีบหยิบคีย์การ์ดในกระเป๋าขนมพายมาเปิดเข้าห้องแล้วอุ้มคนตัวเล็กไปวางบนโซฟากลางห้องทันทีก่อนจะนั่งลงข้างๆขนมพายพร้อมกับแอบสำรวจรอบๆห้องไปด้วย

ห้องชุดขนาดใหญ่ตกแต่งด้วยโทนสีชมพูหวานละมุนตามสไตล์ขนมพายเธอไม่ได้ชอบสีนี้มากเท่าไหร่เพียงแค่รู้สึกว่ามันทำให้ห้องของเธอสดใสก็เท่านั้น

"เอ่อ ขอบคุณมากนะคะ พี่มิ้นท์ ที่มาส่งพาย สำหรับเสื้อที่ให้ยืมพายขอคืนเป็นเงินแล้วกันนะคะ"

คนตัวเล็กรีบเอ่ยขอบคุณด้วยความเกรงใจ ก่อนมือจะเปิดกระเป๋าสะพายหยิบมือถือในกระเป๋าออกมาเตรียมพร้อมโอนเงินคืน

แต่มิ้นท์ก็ยังคงเงียบ เงียบไปเกือบนาที เขาจึงเปิดปากพูดประโยคที่ทำให้ขนมพายเบิกตากว้างด้วยความตกใจ

"ใครเขาเก็บเงินกับเมียตัวเองกันล่ะ"

ฮือ คนบ้า พูดอะไรออกมาไม่รู้ พูดออกมาได้ไงมามงมาเมียอะไรกัน ยังไม่เคยเป็นแฟนกันเลยจะมาเป็นเมียได้ไง บ้า บ้า บ้าที่สุด!!

"บ้า!!ใครเขาเป็นเมียพี่กัน นะ นอน ด้วยกันแค่คืนเดียว ใครเขาเรียก เมีย กันล่ะคะ"

ขนมพายท้วงคนหน้าหล่อข้างๆทันทีประโยคตอบกลับคำว่า เมีย เบาหวิวจนคล้ายเสียงพึมพำด้วยความขัดเขิน

"อ่อ งั้นเหรอ!! เมื่อคืนยังไม่ใช่สินะแต่เมื่อเช้าพี่ว่า ใช่เลยแหละเมีย"

พูดไม่พอเขายังขยับหน้ามาจนชิดหน้าเนียนสวยแล้วยิ้มจนลักยิ้มของเขาบุ๋มลงไปข้างแก้มทั้งสองข้าง

ฮือออ!! คนบ้าพูดอะไรไม่รู้ใจดวงน้อยๆเต้นตึกตักๆๆอย่างสั่นไหวอยู่ภายในอกเหมือนมีใครมากระหน่ำตีกลองอยู่ข้างใน ไหนจะรอยยิ้มร้ายกาจนั้นอีก เขาหล่อขนมพายยอมรับแต่อย่ามายิ้มแบบนี้หัวใจเธอไม่ไหว!!! มันไม่แข็งพอจะต้านทานได้หรอกนะ ถึงเธอจะไม่ใช่คนที่หวั่นไหวกับคนหน้าตาดีเพราะที่ผ่านมาคนที่เข้ามาจีบเธอก็เยอะ แต่ที่หล่อแบบแบดๆและมีเสน่ห์แบบเขาเธอยังไม่เคยเจอ คนอะไรตีหน้านิ่งได้เก่ง แต่พอยิ้มทีละมุนนนนน ขนมพายจะไม่ทน!!!

ปากสวยน่าจูบยื่นออกมานิดๆอย่างแง่งอน แก้มเนียนใสที่แดงระเรื่อตามธรรมชาติเมื่อเธอเขินอาย ทำเอามิ้นท์อดใจไม่ไหว ก้มหน้าลงไปหอมแก้มนุ่มดังฟอดดดด

"ฟอด ฟอด หึหึ"

"อ๊ายยยย พี่มิ้นท์คนบ้ามาหอมแก้มพายทำไมเล่า"

พูดไม่พอยังหันหน้าหนีหน้าหล่อๆทันที แก้มที่แดงอยู่ก่อนหน้าแล้วยิ่งแดงขึ้นไปอีก น่าเอ็นดูเสียจริงตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนนี้เธอขาดทุนให้กับร่างสูงไปเท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้

"ก็แก้มเรามันน่าหอม ทำไมอยากเอาคืนพี่ไหมล่ะ ได้นะ"

พูดพร้อมยักไหล่อย่างกวนๆพร้อมยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆขนมพายกะจะให้เอาคืนอย่างเต็มที่

"คนบ้า หน้าไม่อาย ไม่เล่นแล้วมาส่งแล้วก็กลับไปเลย พายจะพักผ่อนสักที" หาววว มือหนายกมือปิดปากสองสามทีดูก็รู้ว่าแกล้งทำ

"อืม ทำไมมันง่วงแบบนี้เนี่ย OK เมียจะนอนใช่ไหมงั้นผัวนอนด้วย"

พูดเสร็จก็กอดคนตัวเล็กจนล้มลงไปนอนบนโซฟาด้วยกันเนื่องจากโซฟามีขนาดใหญ่เกือบคล้ายๆเตียงมินิแถมยังมีหมอนเอาไว้ให้หนุนวันไหนที่เบื่อๆขนมพายก็จะออกมานอนดูทีวีบนโซฟาเสมอทำให้มีหมอนเอาไว้หนุนยามเธอเผลอหลับซึ่่งนั้นเป็นอะไรที่ดีมากสำหรับมิ้นท์ไม่ต้องอุ้มเข้าห้องนอนให้เสียเวลานอนกอดคนตัวเล็กตัวหอมข้างนอกนี่ก็ได้

"ปล่อยพายนะพี่มิ้นท์ เราไม่ได้เป็นอะไรกันจะมานอนกอดพายแบบนี้ไม่ได้นะ!!"หน้าหล่อนิ่งลงทันทีเมื่อได้ยินประโยคนั้นก่อนที่จะพูดขึ้นมาว่า

"พี่ว่าพี่ย้ำพายชัดเจนแล้วนะ หรือต้องให้ทวนความจำ ว่าเราเป็นอะไรกัน!!"

สีหน้าที่จริงจังของมิ้นท์ทำให้ขนมพายพูดไม่ออก แค่ความผิดพลาดที่เกิดขึ้นระหว่างเรานี่เขาจริงจังขนาดนี้เลยเหรอไม่ใช่เธอไม่ดีใจนะที่เขาพูดออกมาแบบนี้ ใจก็อยากได้ความรับผิดชอบจากเขาในเมื่อเสียตัวไปแล้วก็อยากเป็นของเขาแค่คนเดียว ถึงมันจะเป็นแค่ความผิดพลาดก็เหอะ แต่ผู้หญิงแบบเธอก็อยากเป็นของผู้ชายเพียงคนเดียวเท่านั้น

มันเข้าใจยากตรงไหน บอกว่า เมีย ก็คือ เมียความหมายมันไม่ชัดเจนหรือยังไง นี่ก็ตรงตัวอยู่นะ มอ เอีย เมีย ตั้งแต่รู้จักการมีเซ็กซ์มาเขาไม่เคยจริงจังกับผู้หญิงคนไหนทั้งนั้น เพราะเขารู้สึกว่าผู้หญิงจัดเป็นประเภทที่อยู่ในโหมดน่ารำคาญ ที่เจอมาก็มีแต่แบบอยากจับเขากันทั้งนั้น ไม่ว่าจะตบตีกันแย่งเขา หรือฟาดกันด้วยคำพูดแรงๆ เขาล้วนเบื่อหน่ายแต่กับเธอมันไม่ใช่ เธอแตกต่างจากผู้หญิงพวกนั้น

ความบริสุทธิ์ ไร้เดียงสา กับท่าทางที่เป็นไปตามธรรมชาติของเธอที่แสดงออกมามันทำให้เขาคิดว่าผู้หญิงคนนี้ น่าสนใจ เขินก็แก้มแดง งอนก็ปากยื่นน่าจุ๊บเหมือนเด็กน้อย ไหนจะแก้มป่องๆนั้นอีกเห็นแล้วน่าฟัดเสียจริงแม่คุณ อีกทั้งไม่ร้องไห้ฟูมฟายให้เขารับผิดชอบ แถมตอนนี้ยังผลักไสไล่ส่งเขาอีก แปลกดี อยากได้จริงๆผู้หญิงแบบนี้กำลังชอบอยู่รู้ตัวยัง?

เมื่อความคิดหยุดลงมิ้นท์ก้มลงมองหน้าสวยหวานก็พบว่าคนตัวเล็กเข้าสู่ห้วงนิทราไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว หลับง่ายเสียจริง จะง่วงก็ไม่แปลกเมื่อคืนก็หนัก แถมเมื่อเช้าก็จัดไปอีกตั้งสองยก ไม่เพลียก็คงไม่ใช่ร่างสูงอมยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดูก่อนจะกอดกระชับเอวบางเข้าหาตัวเองและหลับตาลง

ขนมพายสะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็แปลกใจ ทำไมเธอนอนอยู่ในห้องนอน จำได้ว่าเผลอหลับอยู่บนโซฟาเขาอุ้มเธอเขามานอนในนี้เหรอ? แล้วเขาหายไปไหน?กลับไปแล้วอย่างงั้นเหรอ? ใจดวงน้อยๆพลันกระตุกวูบทันทีรู้สึกโหวงเหวงในใจแปลกๆเหลือบตามองนาฬิกาบนหัวเตียงก็พบว่าตอนนี้เป็นเวลาบ่ายสองโมงกว่าแล้ว

เสียงท้องที่ร้องประท้วงขึ้นมาทำเอาเธอรู้สึกหิวตั้งแต่เช้ายังไม่ได้กินอะไรเลยมัวแต่เถียงกับเขาจนเผลอหลับไปคิดได้ดังนั้นก็กลั้นใจลุกขึ้นจากเตียงเดินออกมานอกห้องเพื่อหาอะไรกินแต่เมื่อเดินมาถึงในห้องครัวก็ต้องชะงักกับคนตัวสูงที่กำลังเตรียมอาหารอยู่บนโต๊ะทานข้าวเธอสาวเท้าเดินเข้าไปหาเขาทันที ใจเต้นแรงอย่างประหลาดความรู้สึกดีใจถาโถมเข้ามาคิดว่าเขาจะแค่หลอกเธอแล้วหนีไปแล้วซะอีก

"พี่มิ้นท์ทำอะไรคะ?"

ขนมพายมองจานอาหารสองสามอย่างตรงหน้าอย่างแปลกใจ เขาซื้อ? หรือ เขาทำเอง? เกิดคำถามตีกันในหัวให้วุ่นไปหมด

"ทำอาหารไงตั้งแต่เช้าเราสองคนยังไม่ได้กินอะไรกันเลย พี่หิว ก็เลยมาค้นห้องครัวพายนี้แหละเจออาหารสดในตู้เยอะพี่ก็เลยทำกับข้าวรอเราตื่นน่ะ"

ว้าว!พระเจ้า!ผู้ชายหน้านิ่งคนนี้ทำกับข้าวเป็นด้วย เป็นอะไรที่เธอคิดไม่ถึงจริงๆเหนือความคาดหมายมากๆเซอร์ไพรส์โคตรๆ

แกงจืดเต้าหู้หมูสับ ไข่เจียว แล้วก็ต้มยำกุ้ง น่ากินแหะ เห็นแล้วเผลอกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่

"นั่งสิ หิวแล้ว ตั้งแต่เช้าได้กินแค่เธอมันไม่อิ่มเท่าไหร่ต้องเติมพลังงานเผื่อต้องได้ใช้"

คำพูดแซวแถมกำกวมทำเอาขนมพายหันไปตีค้อนวงใหญ่ใส่ร่างสูงหนึ่งทีแต่ก็ยอมนั่งลงที่เก้าอี้ตรงกันข้าม เธอหิวมากไม่ไหวขอกินก่อนแล้วกันนะ

คำแรกที่ตักเข้าปาก เธอก็เผลอยิ้มออกมา อร่อยเลยล่ะไม่น่าเชื่อ หน้าแบดๆจะทำกับข้าวอร่อยด้วย

"ปกติพี่ทำกับข้าวให้ผู้หญิงกินบ่อยเหรอคะ?"เธอเอ่ยปากถามคนตรงหน้าทันที

"ก็บ่อยนะ!!" คำตอบของร่างสูงทำเอาเธอแทบไม่อยากกินต่อ

"พอดีมีน้องสาวอยู่หนึ่งคน พ่อไม่ค่อยว่างทำงานนอกบ้านตลอด ก็เลยชอบทำกับข้าวให้น้องกินจะว่าเลี้ยงน้องก็ได้"

เมื่อได้ยินคำตอบแบบนี้เธอถึงกับยิ้มออกมาอย่างเก็บท่าที่ แววตาคล้ายคนดีใจเปล่งประกายแวววาวอย่างลืมตัว มิ้นท์ที่นั่งมองหน้าสวยอยู่ก่อนแล้วก็เอ่ยปากถามเบาๆ

หึงพี่เหรอคะ? เสียงทุ้มละมุนเอ่ยถามขึ้น ถามไม่พอยังยิ้มแบบรู้ทัน สายตาเข้ามันฟ้องแบบนั้น

บะ บ้า ใครเขาหึงกัน ไม่มีี๊ ไม่มี แค่เห็นว่าทำอร่อยก็นึกว่าพี่ฝึกซ้อมฝีมือทำให้ผู้หญิงกินบ่อยๆซะอีก

"หึ นอกจากน้องสาวแล้ว ผู้หญิงที่พี่ทำให้กินคนแรกก็หนูนี่แหละ"

ตาย เธอตาย เขามันร้ายค่ะทุกคน บทจะนิ่งก็นิ่ง บทจะหยอดก็ทำจนเธอไปไม่เป็น เธอแสร้งหันหน้าไปทางอื่นซ่อนความเขินก่อนจะตั้งหน้าตั้งตากินข้าวไปเงียบๆ

เมื่อทานข้าวเสร็จสองหนุ่มสาวก็ช่วยกันเก็บล้างทำความสะอาดครัวจนเรียบร้อย ขนมพายรีบเขาห้องนอนไปเปลี่ยนชุดเป็นชุดเดรสสีครีมหวาน ก่อนที่จะออกมาข้างนอกห้องก็เห็นมิ้นท์นั่งดูทีวีอย่างสบายใจเหมือนเป็นห้องของเขาก็ไม่ปาน เธอไม่พูดอะไรมากเพียงแค่เดินไปหยิบโน็ตบุ๊คบนโต๊ะที่เอาไว้ทำรายงาน มาเปิดหน้าที่ค้างไว้เพื่อทำงานส่งอาจารย์ต่อ ต่อให้เดินไปไล่ยังไงเขาคงไม่ไปงั้นอยากทำอะไรก็ทำเลยเถอะ

จากที่นั่งกันคนละมุม ตอนนี้ร่างหนาของคนหน้าหล่อได้ย้ายตัวเองมานั่งบนโซฟาตัวเดียวกับขนมพายเป็นที่เรียบร้อย คนหน้านิ่งตีมึนทิ้งหัวนอนลงบนตักร่างบางเป็นที่เรียบร้อย กลิ่นหอมเหมือนกลิ่นแป้งเด็กลอยเข้ามาปะทะจมูก จนมิ้นท์รีบสูดเข้าปอดด้วยความชื่นใจก่อนจะหันหน้าเข้าซุกหน้าท้องด้วยความออดอ้อน แขนสวมกอดเอวร่างบางไว้หลวมๆก่อนจะหลับตาลง

ขนมพายอยากจะผลักหัวทุยๆนั้นออกนักเชียว มือบางที่กำลังจะยกผลักหัวเขาออกพลันชะงัก!!

เฮ้อ!! ช่างมันเถอะไหนๆก็ไหนๆแล้ว ยอมรับในสิ่งที่มันกำลังจะเป็นไปดีกว่า ปล่อยให้มันเป็นไปตามวันเวลาเพื่อที่จะเรียนรู้กันและกันเสียตัวไปแล้วจะมามัวเล่นตัวอยู่มันก็คงไม่ใช่ มือบางทิ้งลงบนศรีษะทุยก่อนจะลูบเบาๆสองสามที

มิ้นท์ที่กำลังค่อยๆเคลิ้มหลับ เมื่อสัมผัสได้ถึงมือบางที่ลูบหัวตัวเองอยู่ก็ค่อยๆหลับตาลง

ช่วงเย็นของวันเดียวกันนั้นมิ้นท์ลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่น ที่ได้นอนหลับเต็มตื่นร่างบางที่นอนสัปหงกหัวฟุบไปกับพนักโซฟาทำเขายิ้มด้วยความเอ็นดู

เขาผุดลุกขึ้นนั่งก่อนจะยกมือข้างที่สวมนาฬิกาขึ้นดูเวลาตอนนี้ 17.30 น. นี่เขาหลับไปเกือบ 2 ชั่วโมงเชียวแต่คนตัวเล็กก็ไม่มีทีท่าจะผลักหัวเขาออกสักนิด คงเมื่อยมากสินะ

เขาค่อยๆประคองร่างบางให้นอนลงบนโซฟา และจัดท่านอนให้นอนสบายขึ้น ก่อนจะก้มลงหอมแก้มนวลฟอดใหญ่แล้วก็ถือวิสาสะไปหยิบมือถือของคนตัวเล็กมาเอานิ้วปลดล็อคแล้วเมมเบอร์ของตัวเองลงไป จัดการ@ไลน์ของตัวเองลงไปให้เสร็จสรรพ พร้อมตั้งชื่ออย่างน่ารักว่า

พี่มิ้นท์ของขนมพาย และตั้งชื่อไลน์ของตัวเองบ้างว่า ขนมพายของพี่มิ้นท์ ก่อนที่เขาจะออกจากห้องของคนตัวเล็กไปที่ผับ เพราะตอนนี้ไลน์เขาคงลุกเป็นไฟ เพื่อนเหี้ยสองตัวไลน์หาตั้งแต่เช้า ยันเย็น แต่เขาไม่ตอบได้แต่ปิดเสียงแจ้งเตือนไว้เพราะไม่อยากให้รบกวนเวลาของเขากับคนตัวเล็ก

"Blacklist Pub"

เมื่อร่างสูงเดินเข้ามาในผับ เพื่อนรักสองคนที่นั่งอยู่ที่เคาน์เตอร์บาร์เครื่องดื่มชั้น 1 รีบส่งเสียงร้องทักทันที

"เพื่อนมิ้นท์ครับ มึงหายไปไหนมาครับ พวกกูไลน์หามึงทั้งวัน จนแชทจะระเบิดไม่เสือกตอบพวกกูสักนิดเลย ไอ้เพื่อนเวร!!" เซนท์แซะมิ้นท์ด้วยความหมั่นไส้

"มึงไปกกสาวที่ไหนมา อย่าคิดว่าพวกกูไม่รู้ ไอ้ตั้มมันรายงานกูหมดแล้ว หึหึ " ออกัส ท้วงเพื่อนอย่างรู้ทัน

"สงสัยงานนี่ ไอ้เสือจะมีเมียแล้วโว้ยย ฮิ้วววววว" เซนท์รีบขยี้ต่อจากออกัสทันที เรื่องขยี้ขอให้บอกเพื่อนเซนท์ถนัดครับ

"แหม ขยี้กูกันเข้าไปพวกมึง ก็ไม่ได้หายไปไหน แค่ไปส่งคนก็เท่านั้น"พูดพร้อมกับยักไหล่อย่างไม่ยี่หระ

"อ่ะ อ่ะ สาวที่ไหนครับเพื่อน ได้ข่าวว่าอุ้มกันลงมาจากห้องนอนเลยทีเดียวเล่นเขาหนักล่ะสิมึง เบาได้เบาครับเพื่อน แล้วก็บอกมาเดี๋ยวนี้เพื่อนเซนท์อยากเสือก!"

"ทำไมกูต้องบอกพวกมึงด้วย ไม่ใช่พ่อที่กูต้องรายงานทุกเรื่อง"ว่าเพื่อนก่อนที่จะนั่งลงที่เก้าอี้ข้างๆกัน

"อ้าว อ้าว เพื่อนมิ้นท์ครับ ให้ไว กูอยากเสือกครับ มึงอย่ามาปิดบังพวกกูนะเว้ยมึงก็รู้แค่กูโทรกริ๊งเดียว เซนท์รู้โลกรู้นะครับ"

"เออมึงมันเก่ง เสือกเรื่องชาวบ้านเขาเก่งจริงๆ"มิ้นท์ได้ทีรีบกัดเพื่อนคืนทันที

"ขอบคุณครับเพื่อนที่ชม" เซนท์ยิ้มแป้นรับคำชมทันทีอย่างไม่ได้รู้สึกระคายกับคำพูดที่มิ้นท์ว่าตัวเองเลยสักนิด

เมื่อเจอสายตาที่กดดันจากเพื่อนทั้งสองคนเขาจึงยอมเปิดปากเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้เพื่อนฟังแต่ไม่ได้บอกทั้งหมด

"โอ้ย!ไอ้เหี้ย กูอิจฉามึงมากครับ ทำบุญด้วยอะไรครับ ถึงได้เป็นคนแรกของเขาแบบนี้ ถ้าสวยเซ็กซี่ แบบที่มึงว่า เป็นกูกูก็ไม่ปล่อยเขาไปไหนว่ะ จะตามเป็นเงาแม่งตลอดเวลา เจอแบบนี้ต้องเก็บไว้นานๆ"เซนท์ร้องขึ้นอย่างดี๊ด๊าทันทีที่มิ้นท์เล่าจบ

"กูชักจะอยากเห็นหน้าแล้วล่ะสิ ว่าจะสวยขนาดไหนถึงทำให้มึงดูแลเขาดีขนาดนี้ ผู้ชายแบบมึงเย็นชาจะตายห่าเอาใครเสร็จแม่งเสือกไล่ตะเพิดทุกราย"

"ไม่นานหรอก เดี๋ยวกูจะพามาเปิดตัว คง.....เร็วๆนี้"มิ้นท์บอกเพื่อนด้วยรอยยิ้มน้อยๆ

"จริงจัง?"ออกัสถามขึ้นพร้อมกับหน้าตาที่จริงจัง

"เออใช่ จริงจัง?" เซนท์ถามขึ้นอีกคน

มิ้นท์ไม่ตอบแค่กระตุกยิ้มมุมปากจริงจังไหม ไม่รู้ แต่ถ้าเข้ากันได้ทั้ังเรื่องนิสัย และเรื่องบนเตียงเขาคงไม่ปล่อยไปง่ายๆหรอกมั้ง

หลังจากตอบคำถามเพื่อนเสร็จแล้ว ทั้งสามคนก็ขึ้นไปชั้นสองที่นั่งประจำเพื่อดื่มกันต่อนี่ก็เกือบ 2 ทุ่มแล้วไม่รู้ขนมพายทำอะไรอยู่

เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อเข้าเช็ค IG ปกติเขาไม่ค่อยเล่นมันสักเท่าไหร่นานๆถึงจะโพสต์รูปแต่วันนี้เพิ่งไปกดติดตามคนตัวเล็กมาขอส่องสักหน่อยแล้วกัน หืมมม คนติดตามเยอะใช่ย่อยเป็นแสนคนเชียวเพิ่งโพสต์ก่อนหน้านี้มีแต่ตัวผู้มาตอมแม่ตัวดีฝากไว้ก่อนเถอะกลับห้องไปคงมีเคลียร์กันยาว คงไม่รู้สินะว่าเขาแอบหยิบคีย์การ์ดสำรองมา

ทางด้านขนมพายนั้นเมื่อเห็นแจ้งเตือนโทรศัพท์ดัง ก็หยิบมาดูและกดเข้าไปดู IG ที่มีแจ้งเตือนก่อนจะเบิกตากว้างด้วยความตกใจ

M'Mint "อ่อยใครครับ?"

ชื่อนี้ไม่ต้องบอกก็รู้ IG พี่มิ้นท์แน่นอน อ๊ายยย มี IG เราได้ยังไงเนี่ยแอบติดตามตอนไหน เธอคิดด้วยความสงสัยก่อนที่แชทมือถือจะดังขึ้นรัวมาก

สามสาว สวย สวย

Timmi zzz : M'Mint "อ่อยใครครับ?" อะไรยังไงชะนี ไหนเหลามาสิ ไปรู้จักกันตอนไหน ทำไมกระเทย กับนังฝ้ายไม่รู้เรื่อง แกนี่เล่นของสูงนะย่ะ

P.fai : +1 จ้ะ อะไรยังไง ทำไมเขาถึงมาเม้นท์แก โอ้ย!!ฉันอิจฉา แกรู้ไหมนั้น พี่มิ้นท์ ปี4 คณะวิดวะ เครื่องกลปี 4 เขาฮอตมากเลยนะเว้ย 1 ใน 10 สมบัติมหาลัยอ่ะ แก๊งเขาน่ากินทุกคนนนนน

Ka'nom pie : เขาแค่มาติดตามเราเฉยๆไหมอ่ะ เราไม่รู้จักเขาสักหน่อย

Timmi zzz : ใช่เหรออออออออ? แกมีอะไรปิดบังพวกฉันป่าว

P.fai :ใช่ คายออกมาเดี๋ยวนี้นะ คนไม่รู้จักกันเขาไม่มาเม้นท์แบบนี้หรอก

Ka'nom pie :ไม่มีอะไจริงๆ เราว่าทิมมี่ กับฝ้าย คิดไปเองมากกว่าแค่นี้นะ พายไปอาบน้ำนอนแล้ว

ขนมพายรีบปิดหน้าแชทลงทันที ก่อนที่จะถูกทั้งสองคนคาดคั้นจนเผลอหลุดความจริงออกไป เพิ่งรู้ว่าพี่มิ้นท์เรียนที่เดียวกัน ไม่เคยเห็นเขามาก่อนเลย ได้แต่คิดในใจก่อนจะหยิบมือถือมากดเข้า IG อีกครั้งแล้วไปที่หน้าโปรไฟล์ของมิ้นท์ก่อนจะเห็นรูปที่เขาโพสต์มองจากดาวอังคารก็รู้ว่านั้นมันเธออ่ะ ถึงจะเพียงแค่เสี้ยวหน้าเธอก็มองออกใครจะจำตัวเองไม่ได้ เขาแอบถ่ายตอนไหนเนี่ย งื้อออแม่จ้าขนมพายหวั่นไหวก่อนที่จะได้คิดอะไรไปมากกว่านี้เสียงไลน์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง หน้าจอโชว์ว่า "พี่มิ้นท์ของขนมพาย" เขาแอบ @ไลน์เธอตอนไหน

LINE

"พี่มิ้นท์ของขนมพาย": หนูนอนหรือยังคะ?

"ขนมพายของพี่มิ้นท์": แอบ@ไลน์หนูตอนไหนเนี่ย IG อีก ไหนจะรูปที่โพสต์

"พี่มิ้นท์ของขนมพาย": ก็ตอนหนูหลับยังไงค่ะ หลับปุ๋ยเลย

"ขนมพายของพี่มิ้นท์": ไม่ต้องมาพูดเลย ระวังสาวๆพี่จะมากินหัวหนูล่ะ

"พี่มิ้นท์ของขนมพาย": สาวที่ไหนคะ?พี่ไม่มี พี่มีแต่เมียที่ชื่อขนมพาย คนเดียวนี่ล่ะค่ะ

"ขนมพายของพี่มิ้นท์": บ้า ใครเมียพี่กัน พี่มิ้นท์มั่วอีกแล้ว

"พี่มิ้นท์ของขนมพาย": เขินเหรอคะ? รู้นะ หึหึ คืนนี้เจอกันนะคะ

"ขนมพายของพี่มิ้นท์": อะไรนะคะ พี่จะมานอนนี่เหรอคะ? ไม่ต้องมาเลย พายจะนอนแล้ว

เงียบบบบ ไม่มีการตอบกลับมาจากคนที่เธอถามไป หลังจากที่ทิ้งข้อความไว้เขาก็หายไปเลย ขนมพายจะบ้าตาย เขาจะมาตอนไหน เข้าห้องเธอได้เหรอ หรือจะมาเคาะห้องตอนดึกดื่นเที่ยงคืน โอ้ย!!ไม่คิดแล้วไปอาบน้ำนอนดีกว่าปากบอกไม่คิดสุดท้ายเธอก็นอนไม่หลับเพราะประโยคทิ้งท้ายของเขาจนเกือบห้าทุ่มเธอจึงผล่อยหลับไปด้วยทนความง่วงไม่ไหว

ทางด้านมิ้นท์ เมื่อใกล้ห้าทุ่มเขารีบขึ้นไปที่ห้องนอนชั้น3 ทันที ก่อนจะหยิบชุดนักศึกษามา 3 ชุด ชุดนอน 3ชุดและชุดไปรเวทอีก 3ชุดพร้อมเก็บพวกเครื่องสำอางลงกระเป่าเป๋ใบน้อยก่อนที่ถือลงไปชั้น 2

"พวกมึงจะดื่มต่อ ก็ดื่มไปกูจะกลับไปนอนคอนโดเมีย"

"แหม แหม เมียเต็มปากเต็มครับเลยนะครับเพื่อนมิ้นท์"

"แล้วไปหาเขามีคีย์การ์ดเหรอวะ?"

มิ้นท์ไม่ตอบเขากระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะลงไปที่ลานจอดรถ แล้วขับ BMW คู่ใจสีดำมุ่งตรงไปยังคอนโดของขนมพายทันที

เมื่อเปิดประตูเข้าห้องของคนตัวเล็กก็เห็นว่าไฟข้างนอกยังคงเปิดไว้พอเดินเข้าห้องนอนมาก็เห็นคนที่เขาเฝ้าคิดถึงทั้งวันนอนหลับปุ๋ยเขาจัดการเอาเสื้อผ้าไปแขวนไว้ในตู้เสื้อผ้า พร้อมเอาของใช้ส่วนตัวออกมาวางจัดเรียงหน้าโต๊ะเครื่องแป้งก่อนที่เขาจะเข้าไปอาบน้ำและออกมานอนกอดคนตัวเล็กที่หลับไม่รู้เรื่องรู้ราวแล้วหลับไปด้วยกัน