EP. 17
ฉันเดินขึ้นบันไดมายังชั้นสามของโรงแรมพร้อมกับพี่โฟล์คที่หิ้วกระเป๋าของฉันขึ้นมาด้วย เสื้อผ้าชุดใหม่ของเขาก็อยู่ในนั้น
ก่อนขึ้นมาที่นี่เราเพิ่งออกไปกินข้าวมาด้วยสิ การเดินขึ้นบันไดมันเลยดูลำบากไปนิด จุกท้องหมดแล้วตอนนี้
"ห้องนี้แหละมาย" พี่โฟล์คชี้ไปที่ห้องแรกหลักจากที่เราเดินขึ้นมาถึงชั้นสาม ห้องนี้ติดกับบันไดพอดี
"เอากุญแจมาสิเดี๋ยวมายเปิดให้"
พี่โฟล์คใช้สายตาเหล่มองกระเป๋ากางเกงวอร์มทางขวาของเขา ที่มีกุญแจอยู่ในนั้น มือทั้งสองข้างของเขากำลังถือของอยู่ ส่วนฉันมือเปล่าทั้งสองข้าง
"ล้วงเอาสิ มือพี่ไม่ว่างเลย" สีหน้าจริงจังเหมือนไม่คิดอะไร
"พี่ก็วางของก่อนสิ"
"มันเสียเวลานะมาย เร็วๆพี่อยากอาบน้ำนอนแล้ว" นี่มันข้ออ้างชัดๆ แค่เขาวางกระเป๋าแล้วล้วงมันออกมาให้ฉันมันจะเสียเวลาแค่ไหนกัน!
พี่โฟล์คมันกะล่อนกับฉันอยู่
"..."
ฉันทำท่าลังเลแต่ก็ยอมยื่นมือไม่ล้วงกระเป๋ากางเกงของเขา
