EP. 10 เรื่องบังเอิญ
พอฉันออกมาจากโรงพยาบาลได้ ก็ตรงดิ่งมาที่คอนโดทันที เดินเข้ามาในห้องไม่กี่นาทีก็ต้องกดรับสายของยัยบลูที่โทรหาไม่หยุด นอกจากยัยบลูแล้วก็มีสายพี่โฟล์คอีก
"มีอะไร" ฉันถามมันด้วยน้ำเสียงปกติ
(แกกล้าถามแบบนี้ได้ไงเนี่ย แกทิ้งฉันไว้ในโรงพยาบาลแล้วหนีไปนะยัยมาย!) ยัยบลูพูดขึ้นเหมือนกำลังโมโห
"ขอโทษที แกกลับเองได้มั้ย"
(เออ ฉันเพิ่งออกมาจะเรียกแท็กซี่ แล้วแกล่ะมาย แกเป็นอะไรบอกฉันทีเถอะ หรือว่าแกคิดอะไรกับพี่เค้าถึงได้หนีไปแบบนั้น)
"ฉันไม่ได้คิดอะไร" ฉันตอบแล้วนั่งลงบนโซฟา เปิดโทรทัศน์หาอะไรดูเพราะไม่อยากคิดเรื่องอื่น
(ไม่ได้คิดอะไรแล้วแกทำแบบนี้ทำไมวะมาย แกหึงพี่เขาใช่มั้ย)
"ฉันเปล่า..."
(แล้วแกหนีทำไมห๊ะ ยัยเพื่อนโง่!!)
"..." ฉันเงียบให้กับคำถามของเพื่อนตัวเอง
หึงเหรอ...
จะไปหึงเขาได้ยังไง ในเมื่อฉันไม่ได้คิดอะไรกับเขานี่
แล้วฉันหนีมาทำไมล่ะ ถ้าไม่ได้รู้สึกอะไ
