"ดื่มนิดเดียวนะคะ กลัวเมา" ทั้งสองคนชนแก้วกัน จากนั้นศุภเสกข์จึงเริ่มร้องเพลงสุขสันต์วันเกิดให้กับหญิงสาว เธอยิ้มกว้างด้วยความสุข ลืมไปเสียสนิทว่าบุรุษที่ตนกำลังนั่งอยู่ด้วยนั้นคือคู่หมายของพี่สาว
"อธิษฐานแล้วก็เป่าเค้กสิครับ" หญิงสาวทำตามที่เขาบอก เธอหลับตาพริ้มและพูดคำอธิษฐานในใจ ชายหนุ่มจ้องมองใบหน้าสวยจิ้มลิ้มที่งดงามทุกสัดส่วนอย่างเพลินตา จากนั้นบุษบันจึงเปิดเปลือกตาขึ้นและโน้มตัวลงเพื่อเป่าเค้ก
"ขอบคุณสำหรับเค้กก้อนนี้นะคะ บางทีบัวก็งงนะว่าทำไมพี่เสกข์ถึงต้องหาเค้กให้บัวแล้วก็หาของขวัญให้บัวทั้งๆ ที่เราเพิ่งจะรู้จักกันไม่กี่วันเอง นี่อย่าบอกนะว่าจะเข้าทางบัวเพื่อที่จะไปจีบพี่หอม ไม่ต้องเลยถ้าจะจีบพี่หอม เดินเข้าไปจีบเขาตรงๆ เลยค่ะ" คนช่างเจรจาทำให้อีกฝ่ายนึกหงุดหงิดอีกครั้ง บุษบันเอาแต่พูดถึงพี่สาวของตนเองเพราะคิดว่าถึงอย่างไรสองคนนี้ก็ต้องได้แต่งงานกัน
"พูดมากน่ารำคาญ ดื่มไวน์ซะส
