ตอนที่ 3
ชญานนท์สุภาพบุรุษผู้มีเสน่ห์เหลือล้นที่ลบคำว่า ‘รักนวลสงวนตัว’ ออกจากสมองของสาวๆ ได้ทันทีเพียงแค่พวกหล่อนได้เห็นใบหน้าของเขา แต่มันก็ไม่ใช่สำหรับเธออีกต่อไปแล้ว เพราะเมื่อสามีปีก่อนนางเอกสาวได้ล่วงรู้ว่าแม่ของเธอ น้องสาวของเธอ และพี่สาวของเธอต่างมีเขาเป็นสามีด้วยกันทั้งหมด นางเอกสาวโทษว่ามันเกิดจากความเลวและความมักมากของเขา และเธอก็ไม่ยอมรับฟังเหตุผลใด ๆ ทั้งสิ้น
พชรมนตัดญาติขาดมิตรกับเขาไปโดยปริยายนับตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันติดอยู่ในใจหล่อนมาโดยตลอดจนไม่สามารถให้อภัยชายคนที่เธอรักได้ เพราะเธอก็เกลียดคนที่เธอเคยหลงรักจนเข้ากระดูกดำไปแล้ว แต่วันนี้พชรมนมีความจำเป็นต้องมาหาพี่สาวของเธอเป็นการด่วน เพราะหล่อนไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใครได้อีกแล้ว
“คุณแพท คุณแพท พชรมนจริง ๆ ด้วย ดิฉันขอเซลฟี่หน่อยได้มั้ยคะ” เมื่อรวบรวมความกล้าหลังจากหายตื่นเต้นแล้ว พนักงานคนดังกล่าวจึงเอ่ยออกไป ความเซ็กซี่และมีเสน่ห์ทางเพศของนางเอกสาวถึงแม้จะเพศเดียวกันก็ตาม แฟนคลับหลายคนคลั่งไคล้เธอ และพีอาร์สาวผู้นี้ก็ถึงขั้นหลงใหลได้ปลื้มนางเอกสาวคนนี้เป็นอย่างมาก
“อ๋อ ยินดีค่ะ” มือบางเรียวงามยื่นขอสมาร์ตโฟนจากพีอาร์สาวไปแล้วกดถ่ายรูปคู่ให้หล่อน แค่นั้นก็ทำให้พนักงานคนดังกล่าวยิ้มจนแก้มปริ ก่อนจะเอ่ยขอบคุณนางเอกสาวด้วยความดีใจ
“ขอบคุณค่ะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ รบกวนคุณช่วยบอกคุณพิมพ์ชนกให้ดิฉันหน่อยนะคะ” นางเอกสาวย้ำอีกครั้ง
“อ๋อได้ค่ะ..สักครู่นะคะ” พนักงานสาวอ้ำอึ้ง ก่อนจะยกหูโทรศัพท์เพื่อต่อสายไปยังห้องของรองประธาน แต่ระหว่างนั้นหล่อนก็เห็นร่างสูงของเจ้านายเดินมาพอดี
พชรมนมองอีกฝ่ายที่ยังคงอ้าปากค้าง โดยการขยับแว่นกันแดดสีดำที่ช่วยพรางไม่ให้ใครเห็นหล่อน แล้วหรี่ตามอง
ขณะที่นางเอกสาวตัวเกยอยู่บนเคาน์เตอร์ หญิงสาวเม้มปาก ก่อนจะค่อยๆ ปล่อยให้แรงโน้มถ่วงดึงตัวเองลงมายืนบนพื้นตามเดิม หล่อนหายใจเข้าลึกๆ แล้วหันมามองร่างสูงทางด้านหลัง
“สวัสดีครับคุณผู้หญิง มีอะไรที่ผมพอจะช่วยได้รึเปล่าครับ” หล่อนหันไปมองชายหนุ่มรูปงามในชุดเสื้อยืดรัดรูปผู้มีใบหน้าอันหล่อเหลาและไม่แก่ลงไปเลยตั้งแต่ที่เธอเคยเห็นเขาครั้งสุดท้าย แค่แวบเดียวเธอก็จำได้ว่าเขาเป็นสามีของครอบครัวเธอทุกคน ยกเว้นเธอ เจ้าของชญานนท์โอเรียนเต็ล กรุงเทพฯ
“ฉันต้องการขึ้นไปพบพี่สาว” พชรมนพูดสั้น ๆ พร้อมกับพยักหน้ายืนยัน กับคำพูดของเธอ ชญานนท์จึงรีบบอกพนักงานต้อนรับว่าเขาจะจัดการเรื่องนี้เอง
“ไม่ได้เจอกันนาน สบายดีเหรอ แต่เอ๊!..ถ้าสบายดีเธอคงไม่วิ่งแจ้นมาที่นี่หรอกมั้ง” คำพูดกวน ๆ ที่รู้ว่าทำไมนางเอกสาวถึงต้องมาที่นี่ เอ่ยถามออกไปพร้อมกับสำรวจเรือนร่างของเธอ
“ฉันต้องการมาพบพี่สาว ไม่ได้มาต่อล้อต่อเถียงกับคุณ” นางเอกสาวรีบอธิบายด้วยความเร่งรีบ
“ผมคงให้คุณพบเธอตอนนี้ไม่ได้หรอกครับ ผมว่า...คุณมาใหม่พรุ่งนี้จะดีกว่า”
“ทำไม” หญิงสาวยื่นหน้าถาม
“ก็คุณไม่ได้นัดไว้ล่วงหน้านี่ครับ..คุณพชรมน”
“แต่ฉันเป็นน้องสาว ทำไมต้องนัดด้วย”
“โรงแรมของเรามีการรักษาความปลอดภัยที่ดีเยี่ยม โดยเฉพาะกับแขกระดับวีไอพีของเรา เพราะฉะนั้นผมจะให้ใครไปที่ชั้นนี้ไม่ได้ โรงแรมของเราขึ้นชื่อในเรื่องนี้ และชั้นที่คุณจะไปมันเป็นพื้นที่ส่วนตัวของแขกระดับ VVIP” นางเอกสาวแสยะยิ้มหลังเขาพูดจบ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อจะโทรหาพี่สาวอีกครั้งด้วยตัวเอง
“แต่ถ้าคุณอยากพบพี่สาวคุณจริง ๆ ละก็ ผมเชิญคุณที่ไปห้องรับรองก่อนดีครับ” มาเฟียหนุ่มรีบบอกก่อนที่เธอจะโทรหาพี่สาว จากนั้นเขาจึงเดินนำพาเธอไปขึ้นลิฟต์ส่วนตัว