"ทำอะไรของเธอวะ!"
พี่คิวดึงตัวฉันไปด้านหลังแล้วผลักยัยนั่นจนตัวเซ เพื่อนของยัยคะนิ้งรีบเดินเข้ามาแล้วมองมาทางเราอย่างเอาเรื่อง
"เป็นผู้ชายอะไรมาทำผู้หญิง ทุเรศ!"
"กูกระทืบก็ได้นะถ้ามึงจะเอา" พี่คิวทำท่าจะก้าวเข้าไปหายัยพวกนั้น ขณะที่ยัยคะนิ้งก็ยืนนิ่งน้ำตาคลอกำหมัดมองฉันอยู่ด้วยสีหน้าเกลียดชัง
คะนิ้งไม่ได้โกรธพี่คิวแต่เลือกที่จะโกรธฉันคงเพราะมันคิดว่าฉันเป็นเพื่อนแต่ไปแย่งผู้ชายที่มันชอบ
"พี่คิว" ฉันรีบดึงเสื้อเขาเอาไว้ แล้วเพื่อนพี่คิวก็เข้ามาช่วยดึงแขนเขาไป ไม่เคยเห็นเขาโมโหแบบนี้เลย
"มึงทำแบบนี้ได้ไงอีเตย! พึ่งรู้ว่าร่านชอบแย่ง ถึงว่า...บอกกูไม่ให้ยุ่งเพราะอยากได้เป็นของตัวเอง!" ที่ผ่านมาฉันรู้ว่ามันเป็นคนแรงๆไม่คิดถึงจิตใจใครแต่ก็ไม่เคยได้ยินมันพูดแบบนี้ด้วย
ฉันก็คนนะมีศักดิ์ศรีเหมือนกัน และไม่ใช่นางเอกแสนดีที่ต้องให้ใครมายืนด่าด้วย! คำว่าเพื่อนฉันจะไม่เอามันมาคั่นกลางอีกแล้ว
