บทที่ ๑๒ : หลง

1357 คำ

หมายเหตุ นักเขียน นิยายเรื่องนี้ผู้เขียนได้แต่งขึ้นมาจากจินตนาการของตนเอง ไม่อิงประวัติศาสตร์ หลักความเป็นจริง สถานที่ ขนบธรรมเนียมประเพณี และตัวละครไม่มีอยู่จริง รวมถึงมีฉากอีโรติกรวมอยู่ด้วย วอนผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน นิยายเรื่องนี้เหมาะกับผู้ที่บรรลุนิติภาวะแล้วเท่านั้น (อายุ 18 ปี ขึ้นไป) และใช้คำราชาศัพท์เพียงบางส่วนเท่านั้น เนื่องจากหากใช้ฉบับเต็มรูปแบบอาจจะส่งผลให้ผู้อ่านรู้สึกติดขัด และเข้าใจยาก หรือน่ารำคาญจนเกินไป ทั้งนี้ทั้งนั้นตัวนักเขียนเองยินดีรับฟังข้อเสนอแนะ คำติ หรือคำชมเพื่อปรับปรุงแก้ไขในผลงานเล่มต่อไป [พื้นที่เพื่อความบันเทิง ละเว้นดราม่ากันนะคะทุกคน] ••• ๑๒ หลง "น่าอิจฉาพระชายา เนอะ" "ใช่ ดูสิ องค์รัชทายาททรงหลงพระชายาตั้งแต่ก่อนอภิเษกเสียอีก" "หลายวันแล้ว เมื่อก่อนพวกเรายังพอจะได้เห็นใบหน้าของพระองค์บ้างเวลาที่พระองค์จะไปทำงานที่หออักษร แต่ตอนนี้กลั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม