วิกานดาและแครลอไรลด์นั่งอยู่ตรงข้ามกันภายในร้านอาหารตามสั่งธรรมดาริมทาง
"น้องหมอแครล์ใจร้าย คิดจะแกล้งพี่ อ โอ้ย.." พูดไม่ทันจะจบประโยคเธอก็ยกมือขึ้นกุมใบหน้าตัวเอง
"อย่าพูดเยอะสิคะ มันจะยิ่งระบม" พูดออกมาด้วยสีหน้าและแววตาสุดจริงจัง แต่ภายในใจนั้นแอบยิ้มเยาะให้
"ก็น่าจะบอกก่อนว่ามันเจ็บ เพราะถ้าแบบนี้ให้เข็มจิ้มหน้าซะยังดีกว่า" บ่นออกมาไม่หยุด
ก็เพราะความเจ็บจากการนวดหน้าที่ไม่ใช่แค่นวดเหมือนที่อื่น เพราะคลิกนิกนี้ทั้งนวดและตบด้วย ดังนั้น วิกานดาจึงได้โอดครวญไม่หยุด
"เชื่อเถอะค่ะ ว่าการเอาเข็มจิ้มหน้าน่ะไม่ดีหรอก" บอกก่อนจะหันไปด้านหลังตัวเอง
"ขอเมนูด้วยค่ะ" คุณหมอหน้าฝรั่งเอ่ยกับคุณลุงเจ้าของร้านอย่างคุ้นเคย
ไม่นานเล่มเมนูอาหารธรรมดาๆ ก็ส่งให้ถึงโต๊ะ พร้อมกับกระดาษและปากกา
"ให้พี่เขียนให้ก็ได้นะ" วิกานดาเสนอ นั่นเพราะทั้งเมนูมีแต่ภาษาไทย
"ฉันเขียนได้ค่ะ และก็อ่านได้ด้วย"
"เก่ง
