ของหวงนายรุ่นพี่

ของหวงนายรุ่นพี่ EP.7 เอาคืน NC++

ใบหน้าอันหล่อเหลาโน้มเข้าหาหวังจะจูบคนตัวเล็ก แต่เธอกับหลับตาพริบๆ

“เธอว่าฉันควรทำยังไงกับคนที่เข้ามาขัดจังหวะความสุขของฉันถึงสองครั้งดี จูบเธอแทน สาวๆ พวกนั้น...ดีไหม” ใบหน้าอันหล่อเหลาโน้มใกล้ชิดหวังจะจูบเธอจริง มะปรางรับรู้ถึงลมหายใจอุ้นๆ ที่รดต้นคอของตน แต่นั้นใช่ว่าจะยอมให้ผู้ชายปากร้ายไม่รู้จัก จะจูบได้ง่ายๆ อีกอย่างเขากำลังเดทกับเพื่อนสนิทของเธอ มะปรางยื่นมือขึ้นมาแตะที่ปากของตนเอาไว้กลัวเขานั้นจะจูบเธอ

“หยี่ สกปรกปาก ไม่รู้ไปจูบกับใครมาบ้าง” รามสะอึกกับคำพูดของคนตรงหน้าไม่น้อย

“หึ! ไง...ไม่อยากร่วมด้วยเหรอ” รามถามพร้อมกับยกยิ้มที่มุมปาก แต่นั้นทำเอาคนฟังถึงกับโมโหซะงั้น ดวงตาเรียวสวยมองเขาด้วยสายตาวาวโรจน์

“เฮ้ย... กล้าดียังไงมาว่าฉันอยากร่วม ปากสกปรกแบบนี้กรุณาถอยไปไกลๆ เลยนะ” มะปรางไม่พูดเปล่าแต่กับผลักรามนั้นออกจากตัวเธอ

“ว่า ฉัน”

“ที่นี่มีหมาอีกตัวไหมละ” ร่างบางที่กำลังจะสาวเท้าหนีกับถูกมือหนากระชากเข้าหาตัวอีกครั้ง

“หึ...พูดผิดพูดใหม่ได้นะคนสวย ฉันให้โอกาสเธอพูดอีกครั้ง” ใบหน้าอันหล่อเหลาของหนุ่มเพลย์บอยเสยิ้มให้กับคนตรงหน้า มะปรางถึงกับถอยหนีแต่นั้นรามกับก้าวเท้าตาม

“อย่านะ...นี้นายคิดจะทำอะไร”

“ก็เห็นแวดๆ อยากลองไหมละ ห้องนั้นยังว่างนะคนสวย” รามไม่พูดเปล่า แต่ใบหน้าอันหล่อเหลาผิวเนียนใส จมูกโด่งกับโน้มเข้าหาคนตัวเล็ก

!! ตึก ตึก !!

ด้านมะปรางที่ถูกรามเข้าใกล้ในระยะประชิดตัวอีกครั้ง ร่างบางถึงกับใจสั่นเต้นรัวขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ

“งั้นเหรอ” เธอเอ่ยกับเขาด้วยสีหน้าท้าทาย

!! โป๊ก !! แต่นั้นรองส้นสูงไซส์ 37 กับเตะเข้าส่วนสำคัญของคนตัวสูงถึงกับทรุดตัวลงกับพื้นเขาจุกขดจนตัวงอ

“อึก...โอ้ย เธอ...ยัย” รามที่ถูกยัยหน้าสวยบ้าพลังเตะเข้าส่วนสำคัญถึงกับจุก ร่างสูงหน้าแดงตัวงอนั่งลงกับพื้น

“ชวนเข้าห้องไม่ใช่เหรอ อ่อนแบบนี้ ห้องไหนดีละ ห้อง ICU หรือห้องดับจิต” มะปรางไม่พูดเปล่าร่างบางเอ่ยจบก็โบกมือบายๆ ให้กับผู้ชายปากเสียด้วยสีหน้าสะใจ เหอะมีอย่างที่ไหนมาชวนฉันเข้าห้องด้วย รู้จักฉันน้อยไปซะแล้ว รู้จักสนิทหรือไงถึงได้มาชวนฉันเข้าไปเล่นสยิวในห้อง บ้าไปแล้วไหม ร่างบางเดินสะบัดตัวไปอย่างสวยๆ

ด้านรามที่ถูกสาวสวยเตะเข้าเจ้ามังกรยักษ์ถึงกับหน้าแดง อ่า...ยัยบ้านี้ กล้าได้ไงเตะเขาไอ้นั้นแทบหัก แล้วยังมีหน้ายิ้มเยาะเย้ยสะใจ เจ็บตัวไม่เท่า เจ็บหนักตรงที่มาว่าเขาอ่อนนี้สิ หึ...! เกิดมาพึ่งเคยพบเคยเจอ สวยสเปคเลยแต่บ้าพลังชิบหาย รามน้อยไม่หักก็บุญเท่าไหร่แล้ว

“หึ...ฝากไว้ก่อนเถอะ” ยัยนี้เด็กคณะไหนสวยครับ สวยชิบหาย แต่ร้ายไม่เบา เท้านี้จะหนักไปไหนเหอะ หึ...แบบนี้แหละสเปคเลย เล่นตัวยากๆ แบบนี้แหละชอบครับ ชอบมาก คอยดูเถอะอย่าหลงเสน่ห์รามคนนี้ขึ้นมาซะล่ะ ระวังจะหาว่าพี่รามไม่เตือน

ด้านรามที่นั่งกองกับพื้นมือกุมที่ลูกรักเอาไว้ด้วยความจุกนั้น ทว่าในจังหวะนั้นมอสที่จะไปดูดบุหรี่สายตากับสะดุดเข้ากับร่างบางสาวสวยในชุดเดรสสีดำที่เดินสวนกับตน

“ว้าว...แม่เจ้าโว้ย สวยชิบหาย” มอสที่เห็นสาวสวยถึงกับเป็นอันเหลียวหลัง แต่นั้นใช่ว่าคนสวยนั้นจะสนใจตน สวยแต่หยิ่งชิบหาย จะว่าไปคุ้นมากเหมือนเคยเจอที่ไหน มอสที่กำลังจะสาวเท้าขึ้นชั้นบน

“เชี่ย...ไอ้ราม นั้นมึงไปนั่งทำอะไรที่นั้นวะ” มอสที่สายตาสะดุดเข้ากับรามถึงกับเอ่ยด้วยสีหน้าตกใจ

“หมามันเดินชนกู” หมาชน แต่ไง ไอ้ตัวดีของเขามันนั่งจับไข่แบบนี้ละวะ ละไหนหน้าแดงๆ ของมันอีก มอสเบนสายตาไปบริเวณรอบๆ ก็ไม่เจอใครนี่น่า หมาแมวที่ไอ้รามว่าก็ไม่มีสักตัว แต่นั้นกับนึกอะไรขึ้นได้

“หึ...อย่าบอกนะ ว่าโดนคนสวยคนเมื่อกี้เล่นงาน” มอส ที่รู้นิสัยรามดีนั้น เอ่ยมาอย่างรู้ทัน

“เชี่ย...มอส มึงเห็น” รามเอ่ยด้วยสีหน้าตกใจ สัส เอ้ย...นี้ไอ้มอสมันคงเห็นสินะ น่าอายชิบหายกู ไอ้รามสภาพของมันนั่งกองลงไปกับพื้นมือกุมเป้าแบบนี้จะอะไรได้ นอกเสียจาก โดนคนสวยเล่นเข้าแล้ว ผมแค่เดาใครจะคิดว่าเรื่องจริง

“มึง แม่งอ่อนไง สัส”

“ ไอ้เชี่ยมอส ไอ้เพื่อนเวร” ให้ตายเหอะ วันนี้วันเชี่ยไรของเขาวะ แม่งโดนคนปากเสียว่าเขาอ่อนถึง 2 คน แต่นั้นมอสก็ดึงแขนรามขึ้นมา ปล่อยมันนั่งพื้นนานๆ แบบนี้ไม่ดีแน่ เดะเพื่อนๆ คนอื่นเห็นไอ้รามเสียของหมด มอสได้แต่เอ่ยยิ้มพลางๆ ได้สมองพี่มันมาสักนิดก็คงดี ผมแม่งมึน กับมัน เต๊าะสาวยังไงให้ตัวเองเจ็บตัว มอสได้แต่ส่ายหัวให้กับราม

ด้านรามหลังจากแยกจากมอสด้วยท่าทีหงุดหงิดและหัวเสียนั้น ร่างสูงเดินไปอัดบุหรี่อีกมุม จะเดินขึ้นชั้นบนก็ไม่ไหวแล้ว เพราะเจ้ามังกรยักษ์ของเขายังรู้สึกจุกๆ ไม่หายดี ร่างสูงของรามยืนอัดบุหรี่อยู่อีกมุมด้วยท่าทีสบาย และในจังหวะนั้น สายตากับสะดุดเข้ากับร่างบางอันคุ้นตาที่หันมาเผชิญหน้ากับตน รามที่เห็นเช่นนั้นถึงกับทิ้งก้นบุหรี่และสาวเท้าตามร่างเล็กที่กำลังจะเดินหนีตน

!! พรึ่บ !!

“ปล่อย...”

“ไง ทำฉันเจ็บแล้วคิดจะหนีงั้นเหรอ” รามเอ่ยเสียงแข็ง พร้อมกับบีบเข้าที่เรียวแขนเล็กอย่างไม่ยอมปล่อย แต่นั้นมะปรางกับจ้องหน้ารามด้วยสีหน้าเอาเรื่องสุดๆ

“หรืออยากให้ฉันเอาเรื่องที่เห็นไปบอกกับผู้หญิงของนาย” มะปรางที่เห็นเขาออกไปกับโรราเมื่อช่วงบ่าย ทว่านายนี้พยายามเข้าหาฉัน ฉันเกลียดและไม่ชอบผู้ชายนิสัยประเภทแบบนี้สุดๆ

“ใครละ ผู้หญิงของฉันคนนั้นคือใคร เอ่ยชื่อมาสิ” รามไม่ปล่อย แต่กับยื่นใบหน้าอันหล่อเหลาเข้าใกล้มะปรางอย่างท้าทาย ยัยนี้คงคิดว่าเขาคบกับยัยเด็กแรดสินะ ให้ตายเถอะคนที่เขาลงทุนเดินตามเธอออกจากโต๊ะ ใครจะคิดว่าแผ่นหลังขาวๆ ใบหน้าสวยหวานยิ้มทีกระชากใจเขาแบบนี้ คือโจทย์เก่าที่มีเรื่องกับเขาในวันก่อน

“คดีเก่ายังไม่เคลียร์ คดีใหม่เริ่มอีก” เอาจริงไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำเขาหงุดหงิดและหัวเสียเท่าคนตรงหน้าผมตอนนี้

“โรรา” หึ...! ชื่อที่เธอเอ่ยมานั้น รามกระตุกยิ้มที่มุมปาก

“คิดแล้วเชียว ว่าต้องชื่อนี้ ใครสน” ยิ่งรามเอ่ยเช่นนั้น ยิ่งทำให้มะปรางโกรธเคืองผู้ชายมักมากคนนี้แทนโรรา ก็เห็นว่าก่อนหน้านี้เขาไปรับไปส่งเพื่อนของเธอ

“นาย...”

“ทำไม ที่เล่นวิ่งสะกดลอยตามฉันมาถึงนี่ หวงว่าฉันเป็นแฟนเพื่อนเธอ...” รามหยุดคำพูดไว้แค่นั่น พร้อมกับต้อนคนตัวเล็กให้จนมุม

“หรือเธอหวงเพราะคิดอะไรกับฉัน...” รามเอ่ยพร้อมกับกระตุกยิ้มอันร้ายกาจให้กับคนตรงหน้า เหอะ ฉันนี้นะวิ่งตามเขาช่างพูดมาได้

“สำส่อนอย่างนาย บ่ายคน ดึกอีกคน แบบนี้ มีอะไรให้น่าหวง” เหอะคิดได้ไงว่าฉันหวงเขา ไม่...ใช่แน่นอน ฉันแค่บังเอิญเห็นอะไรมาเท่านั้น

“นั้นน่ะสิ ฉันมีดีอะไรถึงได้น่าหวง นัก...” เขาเอ่ยด้วยสีหน้าแววตาสุดแสนจะเจ้าเล่ห์ตามนิสัยคนเหลี่ยมจัด สายตาคมเข้มสบตากับนัยน์ตาสวยอย่างสื่อความหมาย ทำเอามะปรางที่ถูกเสน่ห์ของหนุ่มรุ่นพี่ต่างคณะ สาดเข้าจังๆ ในระยะใกล้ชิด ถึงกับเสียอาการอย่างหนัก แต่นั้นร่างสูงกับกระตุกยิ้มขึ้นมาอย่างร้ายกาจ เขาอยากจะสั่งสอนยัยนี้ที่กล้ามาขัง และเตะเขา

รามไม่พูดเปล่า ใบหน้าอันหล่อเหลาของรุ่นพี่โน้มเข้าจุ๊บที่ริมฝีปากเรียวสวยได้รูป

!! จุ๊บ !! ไม่ใช่จูบแต่มันแค่ปากชนปากแค่นั้น ทำเอามะปรางที่รามใช้ปากแตะปากตน ร่างบางถึงกับนิ่งค้างและชะงักไป

ด้านรามจากที่คิดจะจุ๊บ ไม่ใช้จูบแต่แล้วกับต้องเปลี่ยนใจ เมื่อกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ แสนยั่วยวน นั้นเตะเข้าปลายสันจมูกของเขาเข้าอย่างจัง มีเสน่ห์ ใบหน้าสวยชวนหลงใหล จากที่จุ๊บกับอยากได้อะไรที่มากกว่านั้น มือหนาจับเข้าที่ท้ายทอยของคนตัวเล็ก รามส่งลิ้นอันเร่าร้อนตวัดเข้าริมฝีปากเรียวสวยของมะปรางอย่างห้ามความรู้สึกไม่ได้

ด้านมะปรางที่ถูกชายหนุ่มตรงหน้ารุกจูบ บดริมฝีปากหนาขยี้เข้าปากของตนอย่างหนักหน่วง ตวัดเรียวลิ้นตวัดเข้าโพรงปากของตนนั้น ร่างบางถึงกับชะงักนิ่งค้าง แต่นั้นก็เปิดให้ริมฝีปากอันเร่าร้อนตรงหน้านั้นเข้ามาเชยชม จูบที่ดูดดื่มและอ่อนโยน ทำเอาคนตัวเล็กถึงกับคล้อยตามอย่างห้ามไม่ได้ เธอไม่ได้จูบตอบ แต่กับไม่ปฏิเสธที่เขานั้นกวาดลิ้นชิมความหวานในปากของเธอ มะปรางรับรู้ถึงกลิ่นบุหรี่จางๆ ที่ติดกับลิ้นของเขามา

!! อู้อี้...!! เสียงเล็กที่หลุดออกมาทำให้รามที่หลงระเริงไปกับรสชาติหอมหวานของคนตรงหน้านั้นได้สติ ริมฝีปากหนาถอนจูบออกจากคนตัวเล็ก มะปรางถูกรามกัดปากจูบจนปากบวมเจ่อ นัยน์ตาคมคู่ดุสบตาเข้ากับคนตัวเล็ก มะปรางสบตาเข้ากับราม ขาแทบขยับไปไหนไม่ได้

“แล้วแบบนี้ละ เธอพอจะหึงจะหวงฉันได้หรือเปล่า” มะปรางเงียบ ตัวแข็งทื่อ

“ใสๆ แบบเธอ ไม่ใช่สเปคฉันวะ กลับไปเถอะ” รามเอ่ยจบร่างสูงก็หันหลังออกไป เพราะมีสาวสวยที่ทำให้เขาตื่นเต้นได้มากกว่าเธอยัยแข็งทื่อคนนี้ จูบแล้วมันไม่ฟิน ไม่อยากสานสัมพันธ์ต่อให้เสียเวลา เพราะน้องอินดี้สาวสวยดาวเด่นคณะถาปัต มอ.S ทำให้เขาตื่นเต้นและเร้าใจได้มากกว่านี้

ด้านมะปรางหลังจากที่ได้สติ ถูกรามปล้นจูบแล้ว การบังเอิญเจอเขาที่ผับ คิดว่าฉันวิ่งตามเขางั้นเหรอ

“เหอะ...ผู้ชายคนนี้ บ้าไปแล้วไหม” มี สิทธิ์อะไรมาไล่ฉันกลับ มะปรางได้แต่กำมือแน่นด้วยอารมณ์โกรธจัดที่รามนั้นหาว่าเธอวิ่งตามเขา