ด้านรามเมื่อมะปรางต่อว่าตนเรื่องลูกดอกปาเป้า มือหนาจึงล้วงกระเป๋าแต่หยิบธนบัตรสีแดงขึ้นมายื่นให้กับคนขาย แต่นั้นมะปรางกับฉกลูกดอกในมือรามกลับ
“คืนกันด้วย” มะปรางเอ่ยพร้อมกับเผยรอยยิ้มด้วยท่าทีเหนือกว่ารามเห็นๆ
“ฉันจะปาให้เธอ ไม่ชอบ ไม่อยากได้หรือไง” รามที่เห็นฝีมือการโยนลูกดอกของมะปรางแล้วนั้น ลูกโป่งมีเป็นร้อยแต่เธอกับปาไม่โดนสักลูก
“ก็ฉันแข่งกับยัยข้าวตัง จู่ๆพี่ก็มาขวางทางฉัน ชิ” มะปรางว่าให้ราม แต่นั้นทำเอาเสือยิ้มยากที่เห็นท่าทีงอนของมะปรางร่างสูงถึงกับหัวใจพองโต รามยืนมือกอดอก
“อืม...เก่งนิ งั้นก็ปาให้หมด และให้โดนด้วยละ” จากนั้นรามก็ยื่นลูกดอกทั้งหมดในมือให้กับมะปราง ส่วนเขานั้นเป็นผู้ชม จากที่มะปราง แข่งกับข้าวตัง แต่ตอนนี้วินาทีนี้กับแข่งกันปาในระดับทีม มะปรางทีมราม ส่วนข้าวตังทีมกับโต้ง
“อิโต้งฉันขอแกแค่ 1 วันค่ะ สวมร่างเป็นชายแมนๆ 1 วันค่ะ เอาให้ชนะพี่ราม แกสันใหญ่หนากว
