"พี่แค่ไปปรึกษาสามีเธอ ถ้าไม่เชื่อพี่จะพาไปดู เขาอยู่ในห้องด้วยจริงๆ" ลัมที่ตามลงมาด้วยพยายามอธิบาย ไอเอาแต่ทำหน้าเหนื่อยๆไม่ได้ว่าอะไร อันที่จริงเธอรู้อยู่แล้ว ก็เพื่อนบ้านกัน อยู่มาตั้งกี่ปีจะไม่รู้ได้ยังไง วันนี้เธอแค่เหนื่อย แล้วทำไมเขาทำหรือไม่ทำอะไรแล้วต้องมาบอกเธอด้วยล่ะ
ลัมแย้งถุงขยะไปทิ้งให้และเหลือบไปเห็นรถเข็นผลไม้เข้าพอดี ส่วนไอนั้นหันหลังเดินกลับไปตั้งแต่เขาแย้งถุงขยะไปแล้ว ลัมจึงรีบก้าวขายาวๆวิ่งตามรถขายผลไม้เพราะพ่อค้ากำลังเข็นรถออกไปตามทาง
"เดี๋ยวครับ" ลัมวิ่งมาจนถึงที่หมาย
"เอาอะไรครับ"พ่อค้าถาม
=br=
ลัมหอบถุงใส่ผลไม้ทั้งสดทั้งดองเข้ามาในห้อง เขาจัดแจงใส่จานแยกประเภทให้เรียบร้อยพร้อมพริกเกลืออีก3อย่าง แล้ววางลงตรงหน้าเธอ
ลัมเอาแต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ราวกับกำลังรอพระโคเสี่ยงทายพืชผลของฤดูกาล และ...
ไอรดาเหลือบมามองหน้าเขาแวบหนึ่งอย่างไม่ค่อยเป็นมิตรเพราะท่าทางไม่น่าไว้
