ตอนที่17

1308 คำ

พอกลับมาถึงห้องผมก็จัดของทุกอย่างให้อยู่ในที่ๆควร กะว่าจะเริ่มทำไข่เจียวหมูสับก็ดันเหลือบไปเห็นตะกร้าผ้าในห้อง มันไม่เยอะแต่ถ้าไม่ซักทุกวันมันจะเยอะ ผมตัดสินใจเอาเสื้อผ้าลูกมาซักตามวิธีอย่างที่เพื่อนบ้านเคยสอน 'ผ้าบางอย่างมันซักเครื่องไม่ได้ พังหมด ยิ่งเสื้อในนะ โครงแทบเบี้ยว ต้องซักมือ' ลัมนึกถึงใบหน้าจริงจังของรวย แต่เสื้อผ้าลูกที่มีแค่หยิบมือทำให้เขาต้องไปเอาของไอมาซักด้วย หวั่นเหมือนกันว่าเธอจะโกรธ แต่เขากำลังทำเรื่องดีๆอยู่เธอคงไม่ว่าอะไร เหลือน้ำแฟ็บเยอะเดี๋ยวจะโดนบ่นอีก ลัมแยกผ้าขาวซักก่อนและตามด้วยผ้าสี นั่งขยี้ชุดชั้นในไปยิ้มไปพรางจนดูเหมือนคนโรคจิตหน่อยๆ เสร็จแล้วเขาก็แช่น้ำยาปรับผ้านุ่มไว้และเข้าไปดูดฝุ่นในบ้านต่อ ถูพื้นสักหน่อยห้องจะได้หอมๆ เอ่ะ!ห้องน้ำเริ่มมีคราบสบู่แล้วนิ กริ่งงงงงง "หืม" ลัมที่ง้วนอยู่กับงานบ้านมองตามเสียง มันเป็นเสียงเตือนที่เขาตั้งเวลาเอาไว้ไปรับลูก 14

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม