บุษบาบัณรับรู้ถึงกระแสสายตาคู่นั้น เธอพยายามไม่ใส่ใจ เพราะมันอาจทำให้หัวใจเธอเต้นผิดปรกติ ในเมื่อเธอเองก็เป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาสามัญที่ชื่นชอบให้คนสนใจ เพียงแต่ว่าเธอมีสติ และเพลนการดำเนินชีวิตเอาไว้ จะไม่เฉียดใกล้ผู้ชายอันตรายให้ตัวเองเดือดร้อน
ผู้ชายรูปหล่อ รวย คุณสมบัติเพียบพร้อมใครๆ ก็อยากได้ แล้วเธอที่ไม่มีความโดดเด่นอะไรเลยจะเป็นที่หมายปองจากพวกเขาได้อย่างไร เพราะฉะนั้นทางที่ดีคือการไม่เข้าไปเกี่ยวข้องกับผู้ชายกลุ่มนี้เพื่อสวัสดิภาพของตัว
“คุณผู้หญิงครับ พอมีเวลาสักครู่ไหมครับ!!”
บุษบาบัณตัวนิ่งขึง ผู้ชายแปลกหน้า หน้าตาดี โผล่พรวดพราดเข้ามาดักหน้าดักหลังขณะที่เธอขอตัวลุกมาทำธุระส่วนตัวก่อนจะกลับไปพักผ่อนที่ห้องพัก
“เอ่อ...”
“ผมทำงานอยู่มอร์กานเดกรุปเหมือนกับคุณ อยากคุยธุระด้วยแค่นั้นครับ”
“อ๋อ!!”
หน้าเล็กๆ ขยับหงึกๆ หงักๆ จนขาแว่นขยับไป ขยับมา
เจไดมองผู้หญิงตรงหน้าด้วยสายตาพินิ
