หมอท้องฟ้ายิ้มเยาะน้องชายก่อนจะออกจากห้องไปและรีบต่อสายหาคุณนายลินดา แม่ของทิศใต้ทันที
“แล้วนี่เป็นไงมาไงถึงไปให้เขารุม”
เมื่อเห็นว่าทิศใต้ไม่ได้มีอาการน่าเป็นห่วงอะไร ชูครีมเลยโล่งใจไปเปลาะหนึ่ง ก่อนลากเก้าอี้มานั่งข้างเตียงเขา
“พี่ขอโทษนะ”
คิ้วสวยเลิกขึ้น ก่อนมองใบหน้าหล่อที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิดอย่างไม่เข้าใจ
“ขอโทษอะไรคะ?”
“พี่รู้ว่าหนูไม่ชอบคนใช้กำลัง แต่ไอ้ทัชมันมาพูดถึงหนูไม่ดีก่อน
พี่ทนไม่ได้หรอกนะ”
ริมฝีปากสวยคลี่ยิ้มเล็กน้อย ชูครีมหยิบผลไม้มาปอกและยื่นให้ทิศใต้
“กินวิตามินเยอะ ๆ จะได้ไม่สำออย”
“หนูไม่โกรธพี่นะ”
“ไม่หรอก หนูเข้าใจ เรื่องเมื่อวันนั้นที่หนูโกรธตอนพี่ต่อยพี่ทัช หนูลองมาคิดดูแล้วว่ามันงี่เง่าไป”
“ชูครีม”
ทิศใต้คว้ามือเล็กมากอบกุมไว้ด้วยรอยยิ้ม
“ถ้าหนูเป็นพี่ หนูก็คงทำแบบนั้น พี่ทัชวอนหาเรื่องจริง ๆ นั่นแหละ”
“งื้อ ดีใจจังเลยครับที่เมียเข้าใจ”
ทิศใต้
