ทิศใต้ต่อยทัชอีกครั้งก่อนจะรีบวิ่งตามชูครีมออกไป จึงทันเห็น
ชูครีมกำลังจะก้าวขึ้นแท็กซี่พอดี
“หนูจะไปไหน”
มือข้างหนึ่งของทิศใต้เอื้อมไปปิดประตูรถ ส่วนอีกข้างลากชูครีมมายังรถของเขา
“ปล่อยหนู”
ชูครีมพยายามขัดขืนเมื่อทิศใต้เปิดประตูรถเขาออกแล้วดันเธอเข้าไปในรถ
“อย่าดื้อชูครีม”
ทิศใต้พูดเสียงต่ำ เขาพยายามอย่างมากที่จะระงับโทสะตัวเองและไม่คิดถึงภาพบาดตาที่ชูครีมนั่งอยู่บนตักทัช
“ถอยออกไป หนูจะกลับ”
“กลับด้วยกัน”
“หนูไม่อยากอยู่กับคนชอบใช้กำลัง”
ชูครีมพูดทั้งที่ไม่มองหน้าเขา และคำพูดนั้นทำให้ทิศใต้ฉุนขึ้นมาอีกครั้ง
“ทำไม กับไอ้ทัชนี่พี่แตะต้องไม่ได้เลยใช่มั้ย”
ริมฝีปากบางเหยียดยิ้ม ดวงตาที่เคยเป็นประกายของทิศใต้บัดนี้ว่างเปล่า
“พี่อย่ามาหาเรื่องกันได้มั้ย พี่เป็นคนเริ่มก่อน”
“เหอะ พี่น่ะเหรอเริ่มก่อน”
ทิศใต้แค่นหัวเราะ ชายหนุ่มใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มก่อนเบือนหน้าไปทางอื่น
“เห็นอยู
