Chapter 10

838 คำ

"ช่วยยังไง" "แบบนี้ไง " พูดจบเขาก็ดึงมือฉันล้วงเข้าไปจับอะไรสักอย่างที่มันแข็งตัวอยู่ในน้ำ ฉันทำตาโตตกใจสุดๆ "อะ อะไรคะ พะ พี่ธาม" เขาทำหน้าฟินสุดๆ ที่ฉันไปสะกิดตรงส่วนที่แข็งๆของเขา พี่ธามเปิดให้น้ำไหลออกจากอ่างจนหมด ฉันเห็นสิ่งที่ตัวเองจับอยู่ก็อ้าปากค้าง รีบผละมือออกทันที ทำไมมันใหญ่จนหน้ากลัวแบบนั้นนะ "ช่วยพี่สิคะพิชชา พี่ไม่ไหวแล้ว" เขาร้องครางออกมาอย่างเจ็บปวดจนฉันอดสงสารไม่ได้ ฉันสูดลมหายใจเข้าลึกๆก่อนจะทำใจกล้ายื่นมือไปจับมันอีกรอบ คราวนี้พี่ธามยิ้มออกมาทันที "ดีมากค่ะ พิชชาชักให้พี่หน่อยสิ" ฉันทำหน้างุนงง "ชักยังไงคะพิชชาทำไม่เป็น" เขาจับมือฉันรูดขึ้นรูดลงเบาๆ ตอนแรกๆฉันก็เงอะๆงะๆ ผ่านไปสักพักเหมือนจะเริ่มทำเป็นก็มันมือใหญ่ชักรัวๆเลย ฮิฮิ "อ้าาาาพิชชาจ๋าาา อื้มมม อย่างงั้นแหละ" เขาทำหน้าเคลิ่มสุดๆ ฉันก็เลยเร่งให้เร็วขึ้นจนเขาร้องครางออกมาเบาๆ "อ้าาาา สะ เสียววว พิชชา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม