บทที่ 11 คนโง่ย่อมตกเป็นเหยื่อของคนฉลาด (1)

1452 คำ

‘จะลงมือวันไหนดี’ คำถามผุดเข้ามาในใจบัวบูชาที่กำลังยืนกอดอกทอดมองออกไปนอกตัวอาคาร เพราะตัวห้องอยู่ชั้นสูง วิวที่มองผ่านกระจกจึงเห็นทั้งท้องฟ้าสีเข้มตัดกับตึกรามบ้านช่อง แต่ในตอนนี้ดูเหมือนว่าความสวยงามของเมืองหลวงไม่ได้เข้าไปอยู่ในสายตาของเธอ “เราต้องจัดการให้เร็วที่สุด” คนมีความแค้นพูดกับตัวเองด้วยน้ำเสียงเบาหวิว ด้วยความที่กำลังใช้ความคิดจึงไม่รู้ว่ามีคนแอบย่องมาอยู่ข้างหลัง ชายหนุ่มมองคนยืนเหม่อได้ไม่นานก็เข้าไปรวบกอด ทำให้หญิงสาวสะดุ้งด้วยความตกใจ เกือบจะเอามือขึ้นมาฟาดหน้าแล้วเชียว โชคดีที่เธอยับยั้งได้ทันไม่อย่างนั้นใบหน้าหล่อๆ คงมีรอยฟกช้ำ “บอส! บัวตกใจหมดเลยค่ะ มาไม่ให้สุ้มให้เสียง” บัวบูชาค้อนปะหลับปะเหลือกก่อนจะหันกลับไปมองวิวนอกกระจกอีกครั้ง ตอนนี้เธอไม่มีอารมณ์จะคุยกับเขาเพราะกำลังใช้ความคิด ชายหนุ่มเห็นใบหน้ายับยู่ยี่ของคนในอ้อมกอดก็อดเป็นห่วงไม่ได้ หลายวันมานี้หญิงสาวดู

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม