บทที่ 8 สำออยเรียกคะแนนสงสาร (1/2)

1845 คำ

จังหวัดอื่นเป็นบ้างไหมเธอไม่แน่ใจแต่กรุงเทพฯ เป็นตลอด วันศุกร์สิ้นเดือนทีไรรถจะติดแทบไม่ขยับ ถ้ามีฝนตกลงมาด้วยยิ่งแล้วใหญ่ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าชีวิตจะบันเทิงขนาดไหน บัวบูชานั่งมองบรรยากาศข้างนอกตัวรถด้วยความเซ็ง เสียงเพลงเบาๆ ชวนให้เธอหวนกลับไปคิดถึงอดีตตอนที่เจอกับบลูเวลครั้งแรก ตอนนั้นเธอยังเด็ก หลังจากพ่อแม่ตายเพราะอุบัติเหตุก็ถูกส่งตัวไปอยู่บ้านเด็กกำพร้าเนื่องจากไม่มีญาติคนไหนอยากเลี้ยงดู ด้วยฐานะที่ไม่ได้มีเงินมากมายทำให้ต่างฝ่ายต่างปฏิเสธ ทุกๆ ปีคุณตาคุณยายของบลูเวลจะพาหลานชายมามอบเงินและทุนการศึกษาให้เด็กกำพร้า เธอคือหนึ่งในคนที่ได้จนกระทั่งเรียนจบก็มีโอกาสได้มาทำงานกับชายหนุ่ม บลูเวลเป็นเสือเงียบไม่มีแฟนแต่มีการเลี้ยงดูผู้หญิง ปกติเขาทำสัญญาไม่นานจนมาตกลงกับบัวบูชาที่อยู่ด้วยกันมาหลายปี เขากับเธอกลางวันเป็นแค่เจ้านายลูกน้อง พอตกกลางคืนก็เปลี่ยนสถานะเป็นอย่างอื่นทันที ทุกอย่างดูเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม