“ผมเจ็บขนาดนี้คุณจะดูแลผมยังไง”
เสียงกระซิบมาพร้อมกับมือปลาหมึก ในขณะที่บัวบูชากำลังเปิดตู้เย็นเพื่อดูว่าค่ำนี้ตัวเองจะทำกับข้าวอะไรให้ชายหนุ่มกินดี ทว่าดูจากสถานการณ์ความใกล้ชิดของคุณบอสขาแล้ว เธอว่าเขาไม่ได้อยากกินข้าว
“อย่าเพิ่งสิคะ บัวขอทำกับข้าวก่อน” คนตัวเล็กห้ามคนตัวโตเสียงพร่า ร่างกายถูกโจมตีจากมือหนาที่ล้วงเข้ามาในเสื้อด้วยความว่องไว
ชายหนุ่มกดริมฝีปากลงบนต้นคอขาวผ่องคลอเคลียไม่ยอมห่าง ในขณะที่มือเคล้นคลึงดอกบัวงามด้วยความชอบใจ
“หิวบัวไม่ได้หิวกับข้าว” ความปรารถนาถูกเปล่งออกมาก่อนจะหมุนตัวเธอให้หันมาสบตากัน บัวบูชาเห็นรอยช้ำบนแก้มก็อดสงสารไม่ได้จึงใช้มือสัมผัสเบาๆ
“เจ็บมากไหมคะ บัวสงสารบอส” น้ำเสียงและแววตาแสดงออกถึงความเป็นห่วงจากใจจริงทำให้คนมองหลุดยิ้ม
“ถ้าสงสารผม คุณก็ต้องดูแลผมให้ดี” เขาบอกก่อนจะประทับจูบเบาๆ บนปากเธอ
“อยากให้ดูแลยังไงคะ บอกมาได้เลยบัวพร้อม” เธอกระซิบถ
