สถานบันเทิง พลอยพราวแสง เป็นซ่องชั้นสูงที่เปิดบริการมายาวนานหลายสิบปี ยามค่ำคืนภายในตึกขนาดใหญ่ที่ดูภายนอกซอมซ่อจะเปิดไฟระยิบระยับสะท้อนผนังสีแดงเพลิง สาวงามมากมายเดินเฉิดฉายรับแขก
ที่เป็นโสเภณีดาวเด่นในตอนนี้ ก็คงเป็นพรปวีร์ หญิงสาววัยสิบแปดปี หล่อนงดงาม โฉบเฉี่ยว และถูกจองตัวยาวข้ามเดือนเสมอ น้อยครั้งที่จะเห็นพรปวีร์ร้องเพลงบนเวทีต้อนรับแขกเหรื่อ ยกเว้นวันนี้ซึ่งเป็นวันงดรับแขกเพื่อพักผ่อนของหล่อน
เสียงหวานใสสะกดทุกสายตาให้มองไปอย่างหื่นกระหาย ทรวงอกของหล่อนชูชันและถูกดันจนแทบล้นออกมาจากเกาะอกสีแดง เรียวขานวลผ่อง เอวคอดเล็กแค่สองมือก็กุมได้รอบ
หล่อนร้องเพลงจนจบ ก็ย่อตัวลงอ่อนช้อย แขกทุกโต๊ะปรบมือ มองตามหล่อนตาละห้อย แต่รู้กฎของที่นี่ดีว่า ‘ดาวเด่น’ มีวันหยุด หากจะใช้อำนาจเงินตราฟาดหัว ก็อาจถูกเชิญออกไปและไม่ได้กลับมาเหยียบที่นี่อีกเลยก็ได้
ใครก็รู้ว่าเจ้าของที่นี่ทั้งดุ ทั้งเฉียบขา
