Chapter 17 ถ้าร้องอีกที กูจะฆ่ามึง!

1190 คำ

ธงชัยรู้ทันทีว่าไม่ใช่แค่เขาที่อู้ แต่ปวีณาแอบออกไปจั่วไพ่กับคนใช้บ้านดาราที่อยู่อีกฝั่งของหมู่บ้านอีกแล้ว! ชายหนุ่มลุกยืนด้วยความโกรธที่ถูกปลุกให้ตื่น คิดว่าถ้าเป็นปวีณาลืมกุญแจจะด่าให้ลืมแก่เลยเชียว! แต่ถ้าเป็นเซลล์ขายเครื่องกรองน้ำ เขาจะต่อยให้คว่ำ ให้ลืมทางกลับบ้านเลย! ร่างแกร่งกำยำเดินตรงไปยังประตูบ้าน ก่อนใบหน้าโกรธเกรี้ยวจะลดทอนลงเมื่อเห็นร่างอรชรอ้อนแอ้นยืนรออยู่ เธอเป็นหญิงสาวสะสวยในชุดนักศึกษามหาวิทยาลัยปีสุดท้าย กำลังใช้แผ่นพับในมือโบกตรงหน้าคลายร้อน กระโปรงเธอสั้นแค่คืบ เสื้อก็รัดติ้วจนเห็นทรวดทรงองค์เอว ธงชัยเลียริมฝีปาก เขามองวิภามานาน ตั้งแต่ครั้งแรกที่เธอมาหาพ่อที่บ้านนี้ด้วยซ้ำ ไม่คิดเลยว่าโอกาสจะมาถึงไวขนาดนี้! มือแข็งแรงกระชากประตูเปิดออก วิภาถอนหายใจอย่างหงุดหงิด มองเขาหัวจรดเท้า วันนี้ธงชัยผมเผ้ากระเซิงเหมือนเพิ่งตื่นนอน เสื้อแสงก็ไม่ใส่ สวมแค่กางเกงหลวมๆ เก่าๆ ก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม