ตอนที่ 7 นัด
1052 คำ
4 โมงเย็น
ตึกบริหาร
“เห้ย วันนี้ไปเที่ยวกันป่าว" เสียงของโชเอ๋ยถามเพื่อนๆ
“ได้หมด" คูลตอบโช
“ได้ ไม่ได้ปลดปล่อยมานานแล้วว" เสียงของลูกฟูกพูดอย่างดีใจ
“ให้มันน้อยๆหน่อยยัยลูกเน่า" โชที่เห็นท่าทางดี๊ด๊าของลูกฟูกก็พูดกวนๆใส่
“จิ๊"
คูลที่เห็นทั้งสองกำลังจะเปิดศึกกันก็ถึงกับส่ายหน้าอย่างละอายใจ ก็จะหันมาถามซีนายและเจ้าขา
“แล้วมึงไอนายไม่ไปเหรอ"
“ไป" ซีนายตอบคูลที่ถามเค้า ก่อนคูลจะหันไปถามเจ้าขา
“แล้วเจ้าขาล่ะ ไปมั้ย"
เจ้าขามองหน้าเพื่อนที่กำลังรอคำตอบของเธอ
“เอ่อ ....เรา ...เราไม่ไปได้มั้ย" เจ้าขาพูดอย่างกลัวๆ
“ทำไมล่ะเจ้าขา" ลูกฟูกถามเจ้าขาอย่างสงสัย
“คือเราไม่อยากไปน่ะ"
หลังจากเจ้าขาพูดจบซีนายก็ถามเธอ
“ไม่อยากไปหรือกลัวแม่ไม่ให้ไป"
เจ้าขาที่ได้ยินอย่างนั้นก็หันมาตอบซีนาย
“ป่าวสักหน่อยเราไม่อยากไปจริงๆ"
ซีนายพยักหน้าอย่างไม่เชื่อเจ้าขาสักเท่าไร
“ไปเถอะเจ้าขา เราไม่มีเพื่อนผู้หญิงไปด้วย" ลูกฟูกพูดใส่เจ้าขาอย่างอ้อนๆเพราะเธอรู้ว่าลูกอ้อนของเธอ ทำให้เจ้าขาใจอ่อนได้
เจ้าขาที่เห็นลูกอ้อนของลูกฟูกเธอก็รู้สึกใจอ่อนให้ แต่ก็ยังไม่ได้ตอบอะไรไป เธอเอาแต่มองลูกฟูกที่ส่งตาปิ๊งๆใส่ ยิ่งเห็นอย่างนั้นเธอก็ยังใจอ่อน
“น้าา เจ้าขาไปเป็นเพื่อนฉันเถอะน้าา" ลูกฟูกพูดแล้วส่งแววตาอ้อนอีกครั้ง จนเจ้าขายอมใจอ่อน
“อือ ไปก็ได้"
“เย้ๆ รักเจ้าขาที่สุดเลยย" ลูกฟูกพูดอย่างดีใจ
“งั้นเจอกันที่คลับ เวลา2ทุ่ม" โชบอกกับเพื่อนทุกคนก็ตอบตรงลง แต่แล้วลูกฟูกก็พูดขึ้น
“เอ๊ะ เจ้าขาขับรถไม่เป็นหนิ แล้วจะมายังไงล่ะ?"
“เอ่อ เดี๋ยวเรานั่งแท็กซี่มาก็ได้" เจ้าขาบอกพูดกับยิ้มให้เพื่อน
“ไอนายมึงอยู่ใกล้ๆเจ้าขานี่ รับเจ้าขามาด้วยสิว่ะ ผู้หญิงนั่งแท็กซี่มันอันตราย" คำพูดของคูลทำเอาทุกคนหันไปมองซีนายที่ยืนทำท่าอย่างเบื่อหน่ายอยู่
ซีนายมองไปที่เจ้าขา ที่มองเค้าอยู่ ก่อนจะมองเพื่อนๆแล้วตอบตกลง
“เออ กูกลับละ" คูลที่ได้คำตอบจากซีนายแล้วก็บอกกับเพื่อนๆก่อนจะเดินไปลานจอดรถ
หลังจากคูลได้ไปทุกคนก็ทยอยเดินไปลานจอดรถ เพื่อกลับบ้านกัน
ร้านขนมร้าน
“สวัสดีค่ะแม่ พี่ลม พี่ฟ้า" เจ้าขากล่าวทักทาย
“ดีจ้ะ เรียนเป็นไงบ้างยัยแสบ" จิราพรถามลูกสาวตนเอง
“ก็ดีค่ะ" ในระหว่างที่เจ้าขาพูดคุยกับจิราพร สายลมก็เข้ามาทักทาย
“ดีค้าบน้องเจ้าขาคนสวยย"
“แหม๋ปากหวานจังเลยนะคะพี่ลม"
“น้องเจ้าขารู้ได้ไงค้าบว่าพี่ปากหวาน มาแอบชิมตอนไหนเนี่ย" สายลมพูดพร้อมกับทำท่าเขินอาย
แป๊ะ!
“โอ้ยย น้าตีผมทำไมเนี่ย" สายลมถามจิราพรที่ตีเค้า จนร้องออกมา
“ก็ดูแกพูดจากับน้องสิ" จิราพรบอกสายลมที่กำลังทำท่าเจ็บอยู่
“สำออยจริงๆเลยนะมึง" เสียงของสายฟ้าบอกน้องชายฝาแฝด
“ยุ่ง!!" สายลมตอบพี่ชายฝาแฝดอย่างไม่สบอารมณ์
“เอาล่ะๆ ไม่ต้องทะเลาะกัน" จิราพรบอกสองแฝดที่กำลังทะเลาะกัน
เจ้าขาที่กำลังมองสายลมกับสายฟ้าทะเลาะกันก็นึกขึ้นมาได้ว่าจะพูดอะไรกับผู้เป็นแม่
“อ๋อ แม่จ๋าวันนี้หนูขอไปเที่ยวกับเพื่อนไปนะ"
จิราพรมองลูกสาวอย่างประหลาดใจ เพราะลูกสาวของเธอไม่เคยขอเธอไปเที่ยวสักครั้งเดียว แต่วันนี้กลับมาขอเธอ
“ได้สิ ไปกี่โมงล่ะ"
“2ทุ่มจ้ะ"
“โอเคจ้ะ กลับกี่โมงก็บอกแม่ด้วยนะ"
“ค่ะ" เจ้าขาพูดจบก็เอาไปกอดจิราพร ด้วยความที่จิราพรไม่ใช่คนหัวโบราณเธอจึงไม่ได้ห้ามเรื่องเวลาหรือเรื่องที่ไปเที่ยวตอนดึก เธอเข้าใจวัยรุ่นสมัยนี้ด้วยซ้ำ
“โห ทำไมไปเที่ยวดึกจังละน้องเจ้าขา" เสียงของสายลมถามเจ้าขา
“ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เพื่อนนัดเวลานี้"
“แล้วเราจะไปยังไง?"
“เพื่อนมารับค่ะ" เจ้าขาบอกสายลม ก่อนจะหันมายิ้มให้กับจิราพร
“ผู้ชาย?" จู่ๆเสียงของสายฟ้าก็ถามเจ้าขา
“ค่ะ" เจ้าขาตอบอย่างตรงๆ
สายฟ้าที่ได้ยินอย่างนั้นก็มองไปที่เจ้าขาอย่างเฉยชา ส่วนเจ้าขาก็มองไปที่สายฟ้าพร้อมกับยิ้มหวาน
“แล้วทำไมถึงมาที่ร้านล่ะลูก ไม่กลับไปเตรียมตัว" จิราพรถามลูกสาวอย่างสงสัย
“นี่เผื่อจะ6โมงเย็นเองนะจ๊ะแม่ เหลือเวลาตั้งเยอะ มาช่วยแม่กับพี่ฟ้า พี่ลมดีกว่าเยอะ"
“จ่ะๆ ถึงเวลาก็กลับไปเตรียมตัวนะลูก อย่าปล่อยให้คนอื่นรอเรา เข้าใจมั้ย?"
“ค่ะ"
6โมงเย็น-ครึ่ง
เจ้าขาก็ได้กลับบ้านมาอาบน้ำ เตรียมตัวจะไปคลับ เจ้าขาแต่งหน้าเบาๆดูมีสีสันหน่อยนิด ใส่ชุดเดรสน่ารักหวานๆ มีความเซ็กซี่ เปิดหลัง แขนกุด ดีไซน์คล้องคอ สีดำ และใส่รองเท้าส้นสูงสีดำ หลังจากแต่งตัวเสร็จเจ้าขาก็รอซีนายมารับ
ปิ๊! ปิ๊! เสียงบีบแตรรถ
เจ้าขาที่ได้ยินเสียงบีบแตรรถจึงรีบเดินออกจากบ้าน ซีนายที่เห็นชุดของเจ้าขาก็ถึงกับอึ้งเลย เพราะชุดที่เธอใส่อยู่มันเห็นหุ่นของเธอได้ชัดมาก หุ่นเธอสวยมากๆ สวยจนเค้าไม่สามารถละสายตาได้ แต่แล้วก็ต้องหยุดึวามคิดก่อนจะลดกระจกถามเจ้าขา
“เธอนั่งด้านหลังได้ใช่มั้ย"
“ได้ ซีนายให้นั่งไหนเราก็นั่งได้หมดแหละ"
“อือ งั้นเธอนั่งด้านหลังและกันนะ ด้านหน้ามีคนนั่งอยู่แล้ว"
เจ้าขามองที่นั่งที่ไม่มีคนนั่งแต่เจ้าของรถกลับบอกมามีคนนั่ง ทำเอาเธอจนลุกเลยทันที
“จะยืนอีกนานมั้ย"
- ผู้เขียน
