16
คืนหวาน
เมื่อจบการสนทนาผ่านโทรศัพท์มือถือกับพี่ชาย ชาลก็เดินไปเคาะประตูห้องนอนของอรุณนารี เจ้าของห้องที่อยู่ในชุดนอนลายแกะเหมือนกันถึงกับสะดุ้งเล็กน้อย หญิงสาวลังเลที่จะเปิดประตูให้เขา
“ฉันไม่กัดเธอหรอก กล้าให้ฉันนอนอยู่ห้องข้าง ๆ แต่ไม่กล้าเปิดประตูให้ฉันนี่นะ เธอคิดว่าไอ้ประตูไม้แค่นี้จะรับแรงถีบของฉันไหวเหรอรุณ” เหมือนชาลจะเข้าไปอยู่ในความคิดของเจ้าของห้อง อรุณนารีจำต้องเปิดประตูให้เขาอย่างเลี่ยงไม่ได้ แต่เพียงแค่เห็นชุดที่เขาใส่ หญิงสาวก็ยกมือขึ้นปิดปากเอาไว้แทบไม่ทัน
“อุ๊บ !” คนตัวโตตรงหน้ากับชุดนอนแสนรัดติ้วของเธอ มันช่างไม่น่าดูเอาเสียเลย
“ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนี้รู้หรอกว่าขำ”
“ก็รุณไม่คิดว่ามันจะเล็กขนาดนี้นี่นา ปกติเวลารุณใส่มันก็ตัวใหญ่โพรกเลยนะ”
“ก็ฉันมันเป็นผู้ชายอกสามศอก”
“แต่รุณอกสามสิบสี่นะ”
