“คะคุณ...เจว่าเรา...” “จะมาปอดแหกอะไรตอนนี้...ฉันนัดคุณพ่อไว้แล้วนะ!” เปมิศากลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ วันนี้เป็นแรกที่เขาจะได้มาพบกับคุณพ่อของคนตัวเล็กด้านข้างอย่างจริง ๆ จัง ๆ หลังจากที่เราคบหาดูใจกันได้ครบ 1 ปีเต็มเมื่อวานนี้แล้ว ทั้ง ๆ ที่ก็คิดว่าเตรียมตัวมาอย่างดีแล้วเชียว...แต่เขาก็ยังใจเต้นตุ่ม ๆ ต่อม ๆ ประมาทจนไม่เป็นอันยืนเฉย ๆ เลยให้ตายสิ! สถานที่ ๆ เรานัดกันนั้นก็คือภัตตาคารหรูย่านใจกลางเมือง เขาลงทุนซื้อสูทใหม่จนคนตัวเล็กต้องบอกว่าเขาเล่นใหญ่เกินเบอร์ แต่ความประทับใจแรกย่อมสำคัญที่สุดข้อนี้เขารู้มันดี “ตรงนั้น...” ญานินชี้ไปตรงที่มีชายสูงวัยดูภูมิฐานกำลังนั่งดูเมนูอยู่ ข้างกายของเขามีชายอีกคนที่นั่งด้านข้าง เปมิศากลืนน้ำลายเหนียว ๆ ลงคออีกครั้งอย่างต้องการความมั่นใจ “มั่นใจหน่อยสิ พ่อฉันไม่ยิงคุณตายหรอก” คำบอกกล่าวของคนด้านข้างไม่ได้ทำให้เขาใจชื้นขึ้นมาได้เลย แต่การกระทำต่อมาท