รถหรูขับบนถนนท่ามกลางรถคันอื่นๆ ดีแลนให้องศาทำหน้าที่ขับรถไปส่งคะนิ้งอยู่คอนโด หญิงสาวนั่งหลังเบาะนิ่งเงียบไม่พูดจา นอกจากมองออกไปนอกกระจกรถดูวิวรอบข้าง และยังคงสวมใส่เสื้อผ้าของมาเฟียหนุ่มอยู่
องศาเหลือบมองคะนิ้งผ่านกระจก สังเกตเห็นว่าอีกคนใส่เสื้อผ้าเจ้านายตั้งแต่ลงมาข้างล่าง ปกติเจ้านายเป็นคนหวงของมาก ทว่ากับผู้หญิงคนนี้มันไม่ใช่ ทั้งให้ใส่เสื้อผ้า พามาเพนท์เฮาส์ส่วนตัว ส่วนให้คนไปส่งเป็นเรื่องปกติ แต่ที่แตกต่างกันก็คือ ปกติเจ้านายไม่เคยเรียกตนไปส่งผู้หญิงคนไหน ยกเว้นคะนิ้ง
ผู้หญิงคนนี้คงพิเศษกว่าคนอื่น
“ปกติแล้วคุณเคยไปส่งผู้หญิงของเขาไหม” เธอเอ่ยถามคนสนิทของคุณดีแลน
“ไม่เคยครับ ปกติเป็นคนอื่นตลอด”
“ขอโทษที่รบกวนนะ คะนิ้งบอกเขาแล้วว่าเดี๋ยวกลับเอง เกรงใจคุณจัง”
“ไม่เป็นไรครับ” องศาพูดพลางหัวเราะเบาะๆ อย่างเอ็นดูคนข้างล่าง สรรพนามที่ใช้เรียกแทนตัวเองเมื่อครู่นี้ ก็พลอยน่ารักตามไป
