พลาดรัก 12 รอไม่ไหว
1272 คำ
คะนิ้งกลับมาหาเพื่อนๆ ที่โต๊ะ สามสาวสนุกกันอย่างเต็มที่ แสงไฟภายในไนต์คลับบวกกับแอลกอฮอล์ในร่างกาย เพิ่มความเมาให้มากขึ้นอีกระดับ
“เมียมึงสุดดีว่ะเซอร์เวย์” ธีสิสพูดแล้วหันไปมองเซอร์เวย์ ที่เอาแต่จ้องมิลิน
“อือ เมาแล้วเป็นแบบนั้นแหละ” มิลินเมาแล้วชอบรั่ว นั่งอยู่ตรงนี้มองเห็นผู้ชายเดินเข้าไปชนแก้วกับโต๊ะนั้นหลายครั้งแล้ว ถึงจะชนแก้วหมดทุกคน แต่ก็อดที่จะหึงเมียตัวเองไม่ได้ ใจอยากเข้าไปแสดงความเป็นเจ้าของ แต่อีกใจอยากปล่อยมิลินสนุกกับเพื่อนก่อน เพราะนานๆ ทีออกมาปาร์ตี้
“จะว่าไป เพื่อนเมียมึงมีแต่คนแจ่มๆ ทั้งนั้น มึงคิดเหมือนกันไหมวะดีแลน” ธีสิสหันไปมองดีแลน
“อืม”
“มึงเล็งคนไหนอยู่วะ น้องไมอาหรือน้องคะนิ้ง” เห็นดีแลนมองไปทางนั้นนานสองนาน ธีสิสจึงถามเพื่อนสนิท
“แล้วมึงล่ะ เล็งคนไหนอยู่” เขาไม่ตอบธีสิส แต่ถามกลับ
“บอกไม่ถูกเหมือนกันว่ะ น้องไมอาก็ทั้งสวยและแซ่บ น้องคะนิ้งก็น่ารักแถมยังแอบเซ็กซี่เบาๆ ถ้าให้เลือกจีบ กูเลือกน้องคะนิ้ง น้องไมอาดูดื้อและกำราบยาก”
ดีแลนตวัดสายตามองธีสิสทันที หลังจากได้ยินคำตอบที่ไม่เข้าหู
“ทำไมมองกูแบบนั้นวะ มึงเล็งคะนิ้งไว้?”
ดีแลนไม่ตอบ ละสายตาจากธีสิสมองไปยังคะนิ้งต่อ พลางยกน้ำสีเหลืองอำพันขึ้นดื่มอย่างใจเย็น
“มึงสนใจน้องคะนิ้ง?”
“มึงเล็งใครก็ได้ ยกเว้นคนที่มึงพูดชื่อเมื่อกี้” เขาขยับริมฝีปากบอกธีสิสเสียงเรียบ
ธีสิสหันไปมองเซอร์เวย์แล้วทำหน้าตาอย่างคาดไม่ถึง เมื่อโดนเพื่อนสนิทขู่แบบนั้น โดนขู่ขนาดนี้ใครจะกล้ายุ่งกับคะนิ้ง
“เล็งไว้นานแล้วสินะ”
“แค่อยากลอง”
“ลองไปลองมา ระวังกลายเป็นแบบเซอร์เวย์ตอนนี้”
แบบเซอร์เวย์ที่ธีสิสหมายถึง คือคลั่งรักและหลงเมียหัวปักหัวปำ
เขาไม่พูดอะไร หันมายกน้ำสีเหลืองอำพันที่เหลือต่อจนหมดแก้ว สายตามองคะนิ้งที่กำลังสนุกกับเพื่อน สภาพของเธอตอนนี้เหมือนเมานิดหน่อย เผลอกำแก้วในมือแน่น เมื่อมีผู้ชายเข้าไปขอชนแก้วด้วย ส่วนคะนิ้งนอกจากจะชนแก้วกลับแล้ว ยังแถมยิ้มหวานให้อีกด้วย
รอยยิ้มของคะนิ้งใครเห็นเป็นต้องใจละลาย ผู้ชายคนนั้นถึงกับล้วงโทรศัพท์ออกมาเพื่อขอคอนแทค เขานั่งมองนิ่งๆ ด้วยความไม่พอใจ ทว่าไม่ได้แสดงออกชัดเจน พอเห็นคะนิ้งเดินไปห้องน้ำคนเดียวจึงลุกเดินตามไป และยืนดักรอเธออยู่หน้าห้องน้ำ
“คุณดีแลน” เธอทักทายคุณดีแลน ที่กำลังยืนพิงผนังกำแพงอยู่หน้าห้องน้ำ
“มาทำอะไรตรงนี้คะ”
“เธอเมา?” เขาไม่ตอบคำถามของคะนิ้ง แต่ถามกลับ เพราะสภาพเธอตอนนี้ไม่ต่างจากคนเมาเลย
“นะ…นิดนึงค่ะ” เธอตั้งใจดื่มให้ตัวเองเมา หวังให้ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้เธอมีความกล้ามากขึ้น แต่ทำไมยังรู้สึกประหม่าอยู่ดี
“มายังไง”
“นั่งแกรปมาค่ะ”
“คืนนี้รอกลับกับฉัน”
คนฟังใจกระตุกวูบ แม้ทำใจเอาไว้แล้วว่าคืนนี้ต้องตกเป็นของเขา แต่กลับยังรู้สึกไม่ชินและไม่พร้อมในเวลาเดียวกัน ที่ยอมเป็นของเขา เพราะไม่อยากรออีกต่อไปแล้ว จึงยอมที่จะเป็นของเขาแต่โดยดี ถึงแม้ว่าไม่อยากทำเลยก็ตาม ทว่าเธอไม่มีทางเลือกแล้ว
ตอนนี้ชมนาดกำลังหาลือเพื่อให้เทมป์ขึ้นเป็นประธานบริษัทแทนคุณพ่อ โดยอ้างว่าตำแหน่งนี้ต้องมีคนดูแล และจะให้เทมป์ขึ้นมาดูแลทุกอย่างแทนพ่อของเธอชั่วคราว และเธอยอมไม่ได้เด็ดขาด ไม่ว่ายังไงต้องเอาทุกอย่างกลับคืนมา ต่อให้ต้องเอาร่างกายเข้าแลกเธอก็ยอมทำ
“นิ้งจะรอกลับกับคุณดีแลนค่ะ” เธอตอบโดยไม่มองหน้าเขา
“นิ้งขอตัวกลับไปหาเพื่อนก่อนนะคะ ดื่มเสร็จนิ้งจะมาหา”
“เดี๋ยว”
“คะ?” เธอขานรับ พร้อมกับหันไปมองหน้าเขา
สายตาคมเข้มหลุบต่ำมองริมฝีปากสีระเรื่อของคะนิ้ง ยิ่งวินาทีที่หญิงสาวกัดกลีบปากล่างเพราะประหม่า ยิ่งทำให้มาเฟียหนุ่มรู้สึกกระสัน อยากรวบหัวรวบหางคนตรงหน้าเดี๋ยวนี้
“ปากเธอน่าจูบ”
“ละ…แล้วยังไงคะ”
“ขอจูบหน่อย”
เธอใจเต้นแรงขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง มองคุณดีแลนโดยไม่รู้จะพูดอะไรนอกจากเงียบเหมือนคนใบ้
ขอจูบกันตรงๆ แบบนี้เลยเหรอ
“จูบได้ไหม”
“ทะ…ทำไมจู่ๆ ถึงอยากจูบคะ”
“เธอทำตัวน่าจูบ”
เธอก็อยู่ของเธอดีๆ เขามากกว่าที่อยากจูบเอง
“แต่นิ้งต้องรีบ…อุ๊บ!” คุณดีแลนดึงเธอไปจูบจนได้ ตั้งแต่ได้จูบกับเขาคราวก่อน ขอสารภาพว่าเธอชอบจูบของเขาจนเก็บไปฝัน บางทีนั่งเหม่อลอยนึกถึงตอนได้จูบกัน
จูบแสนร้อนแรงจากคุณดีแลน พาเธอหลงเข้าไปในวังวนของไฟราคะได้ไม่ยาก ยิ่งเขากดน้ำหนักริมฝีปากลงมามากเท่าไร ร่างกายเธอยิ่งอ่อนระทวยลงมากเท่านั้น เธอหลับตาพริ้มรับจูบจากเขา จะเรียกว่าเต็มใจเลยก็ได้
“อืมม” คะนิ้งส่งเสียงเบาๆ ในลำคอ ถูกดีแลนพลิกตัวให้แผ่นหลังติดผนังกำแพง มือหนาเลื่อนขึ้นมาจับเอวบางแล้วบีบเบาๆ เลื่อนต่ำลงมายังต้นขาอ่อน ก่อนจะสอดเข้าไปใต้กระโปรงรัดรูปของชุดเดรสสีขาว นิ้วเรียวยาวเขี่ยสิ่งสวยงามตรงกลางกายคะนิ้งเบาๆ ผ่านจีสตริงตัวนั้นที่ถูกใจ
กลิ่นตัวหอมๆ จากตัวคะนิ้งทำเขาเริ่มอดใจไม่ไหว ไม่เคยอยู่ใกล้ผู้หญิงคนไหน แล้วมีอารมณ์มากขนาดนี้มาก่อน
คะนิ้งเก่งมากที่ทำเขาแทบคลั่งได้มากขนาดนี้…
สัมผัสแปลกใหม่ทำคะนิ้งตัวสั่นเกร็ง มือเล็กกำชายเสื้อเชิ้ตของดีแลนแน่น แข้งขาสั่นระริกคล้ายจะล้มพับ มาเฟียหนุ่มสัมผัสได้ถึงบางอย่าง ที่ซึมออกมาจากจีสตริงของคะนิ้ง
“มีอารมณ์เหรอ?” ริมฝีปากหยักได้รูป กระซิบถามหญิงสาวข้างใบหู
“ระ…เราไม่ควรทำตรงนี้”
“แล้วควรทำตรงไหน ถึงควรทำ?” เขาเลื่อนใบหน้ามามองคะนิ้งแล้วถาม ด้วยสีหน้าร้ายกาจ
“นิ้งไม่รู้…”
“แต่ฉันรู้”
เธอเงียบ ก้มหน้ามองแผงอกของเขาด้วยหัวใจที่เต้นแรง สัมผัสเมื่อกี้ทำเธอใจแตกได้ไม่ยาก ยอมรับเลยว่ามันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก จนอยากจะ…ทำมันอีกครั้ง
“เมื่อกี้ฉันเกือบอดใจไม่ไหวแล้วรู้ไหม” อยู่ใกล้คะนิ้งทีไร ไม่เคยอดใจไหวเลยสักครั้ง ภาพจีสตริงตัวนั้นที่เธอใส่ยังติดตา
ชอบมากผู้หญิงที่ดูไร้เดียงสาแบบคะนิ้ง ใส่จีสตริงสีดำสุดเซ็กซี่อย่างคืนนั้น
“ระ…รอนิ้งก่อนนะคะ จบปาร์ตี้ นิ้งก็จะเป็นของคุณดีแลนแล้ว”
“ฉันจะรอ” เขาตอบ ก่อนจะโน้มใบหน้าลงไปหอมแก้มคะนิ้งหนึ่งครั้ง ยอมปล่อยเธอกลับไปหาเพื่อนที่โต๊ะ สายตามองตามจนเธอหายไป
รอคืนนี้ไม่ไหวแล้ว…
- ผู้เขียน
