14
หลังจากทำตัวให้ตกเป็นเป้าสายตาของคนนับร้อยอยู่นาน ฉันก็รู้สึกตัวชนิดแบบเฉียบพลัน รีบผลักบีโอให้ออกห่างด้วยความตกใจ หมอนั่นเองก็ดูจะตกใจ (ที่ถูกฉันผลัก = =;;) แต่พอเขากวาดสายตามองไปรอบๆ แล้วเห็นสายตาของคนมากมายเหมือนมองมาที่เรา ( มีบางคนหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปด้วย T^T// ) แบบที่ฉันเห็น ปากที่กำลังจะอ้าเพื่อด่าฉันก็หุบลงทันควัน
“ไปเหอะ!”
บีโอบอกแล้วกลับหลังหัน รีบจ้ำอ้าวเดินไปที่ทางออกอย่างรวดเร็ว ส่วนฉันก็วิ่งตามต้อยๆ เพราะขาสั้น เมื่อกี้ฉันทำอะไรลงไปนะ T///T ผีสางตัวไหนเข้าสิงให้ฉันทำแบบนั้น! พูดจาน้ำเน่าแถมยังไปกอดเขาอีก ยัยออโรร่าเอ๊ย ว่างๆ เธอต้องไปพบจิตแพทย์บ้างแล้วล่ะ
“ฉันนั่งแท็กซี่ไปส่งเธอที่บ้านก็ละกัน ไม่ได้เอารถมา”
“.....”
ฉันไม่ตอบอะไรเขาทั้งสิ้น หน้ายังร้อนผ่าวเพราะอาการเขินอยู่เลย ฟู่...ฟู่... หายใจเข้าลึกๆ ออโรร่า ทำใจให้สงบเข้าไว้ แล้วสติจะตามมาเอง
ฉันกับเขามา
