3.บังคับ
426 คำ
"ปะะะะะปล่อยนะ เจสัน นายมาจับฉันทำไม เนี่ย " เสียงเธอร้องถาม ในขณะที่เขากำลังกระชากตัวเธอ ไปที่บริเวณ ลานจอดรถ
"ไม่ต้องถาม เดี๋ยวก็รู้เอง "
"ก็ฉัน อยากรู้นิ แล้วก็บอกฉันมาตอนนี้สิ !! จะลากตัว ออกมาทำไม "
"แล้วหนี ผมทำไม " เสียงของเขาถามเธอบ้าง เล่นเอา เดมี่ ถึงกับเงียบไป
นั่นสิเนอะ เธอหนี เขาออกมาทำไม ทั้งๆ ที่ไม่มีสาเหตุ
"ว่าไงล่ะ ผมถาม คุณว่า หนีผมมาทำไม "
เขาถามย้ำ กับเธออีกครั้ง ครั้งนี้ เดมี่ไม่ตอบ แต่เธอมองหน้าเขา อย่างอ้อนวอน ให้ปล่อยตัวเธอไป
เจสัน ลากเธอ มาที่บริเวณลานจอด รถ
"ขึ้นรถ "
"มะ ไม่"
"ผมบอกให้ขึ้นรถ "
"ไม่มมมม "
"เดมี่ "
"ปล่อยฉัน ไปเถอะนะ เจสัน "
เสียงเธอ ร้องอ้อนวอน เหมือนจะร้องไห้ แต่เขากลับไม่ สงสารเธอ เลย แม้แต่น้อย แถมยังโกรธแค้น ที่คนรอบครัวเธอ ทำกับ ครอบครัวเขา ได้ขนาดนี้
"ผมสั่ง เป็นครั้งสุดท้าย ขึ้นรถ "
"ไม่" เดมี่ ยังคงยืนยันคำเดิม ที่จะไม่ขึ้นรถ ไปกับเขา แต่เขาจึงใช้ไม้เด็ดนี้กับเธอ
"โถ่ ที่รัก อย่างอล ผมเลยนะครับ ผมขอโทษ "
เสียงของเขา อ่อนลง แถมยัง อ้อนเธอ กลับอีกต่างหาก
"คุณ เป็นบ้าอะไร เนี่ย เจสัน " เธอตวาดใส่เขา เมื่อเห็นท่าที ของเจสันเปลี่ยนไป
แต่เขายังคงเล่นไปตามบท แถมน้ำเสียง ยังคอยเรียกความสงสาร จากเธอ ทำให้ผู้คน ที่เดินผ่าน และพบเห็น เข้าใจว่า ทั้งคู่เป็นแฟนกัน และทะเลาะกันจริง
เดมี่ ที่มองเห็นสถานการณ์ โดยรอบ จึงเข้าใจว่า ที่แท้ เขาทำเพื่อ ไม่ให้คนอื่น เข้าใจผิด ที่เขาเป็นคนจับตัวเธอมา
"ได้ เล่นแบบนี้ ใช่ไหม ได้ค่ะ เดี๋ยว เดมี่ จัดให้ " เธอพูดกับเขา เบาๆ ก่อนที่จะตะโกนออกมา
"เราเลิกกันเถอะ คุณเป็นฝ่ายนอกใจฉันก่อน ฉันว่า เราไม่ควร จะพบเจอกันอีก นะ " เดมี่ เกล้งพูดเสียงดัง ออกมา พร้อมกับทำท่าจะเดินหนี อีกครั้ง
ไม่ต่างอะไร กับเจสัน ที่เธอพลิกโอกาส แบบนี้ ให้หลุด จากเอื้อมมือเขา
แต่เจสัน เสียอย่าง เขาคว้าเธอ แล้วรีบเปิดประตูรถ และดันตัวเธอ เข้าไป พร้อมกับมีตัวเขาเข้ามานั่ง อีกคน
- ผู้เขียน
