ขยี้รัก มาเฟีย : 22
พริบพราวที่นั่งอยู่บนหน้าตักของเซน เอนหลังไปพิงที่หน้าอกแกร่งทิ้งศีรษะไปที่ไหล่หนานั่งคอพับคออ่อน เธอเลื่อนมือถือในมือเล่นอยู่นานจนรู้สึกง่วงนอนเป็นอย่างมาก จนเธอตัดสินใจหันตัวซุกเข้าที่ซอกคอหนานั่งคร่อมบนหน้าตักแกร่งและพ่นลมหายใจเข้าออกแรงๆ จนเซนสัมผัสได้
“เป็นอะไร” เซนเอ่ยถามขึ้นพลางกระชับเสื้อสูทตัวใหญ่ที่มัดไว้ที่เอวคอดกิ่ว เมื่อเธอปรับเปลี่ยนท่านั่งเพื่อปิดกระโปรงตัวสั้นและเรียวขาสวยไว้ไม่ให้คนอื่นเห็น
“ง่วงและเมื่อยมากค่ะ นั่งท่านี้มานานมาก นานจนมันจะเป็นตะคริวอยู่แล้ว” พริบพราวบ่นอุบอิบ เพราะเซนจับเธอนั่งบนตักแกร่งนี้ตลอดระยะเวลาที่พวกเขาคุยงานกัน ‘เขาไม่เมื่อยบางเลยหรือไง’
“งั้น...เดียวฉันจะนวดขาให้หายเมื่อยเลย...ดีไหม?” เซนล้วงเข้าไปในเสื้อสูตรเผื่อจับโคนขาอ่อนของหญิงสาว เขาออกแรงนวดคลึงมันเบาๆ จนทำให้ขนกายลุกซู่
“อึก...” พริบพราวสกัดกั้นความวาบหวามที่เซน
