ฉันกำลังเล่นเกมใครกะพริบตาก่อนแพ้ จะบ้าเหรอไม่ใช่! ที่ฉันจะบอกก็คือเฟลิกซ์ยังจ้องหน้าฉันอยู่ไม่รู้ทำไมถึงจ้องนัก ฉันขอบอกเลยนะว่าถ้าน้องแบล็กมาจ้องฉันอย่างนี้ฉันจะเอานมฟาดปากให้ดู แต่นี่ไม่ใช่ไง เขาคือใคร เขาคือเฟลิกซ์ คนที่พูดกับฉันแค่สองสามคำ แล้วทำนิ่งใส่ ทีนี้ละทำเป็นมองอยากจะกินฉันขึ้นมาล่ะสิ ชิ ไหนว่าไม่ชอบคนแก่ไง สงสัยคงไม่เคยได้ยินประโยคที่ว่า มะพร้าวยิ่งแก่ยิ่งมันฉันใด นังไออุ่นก็ยิ่งแก่ยิ่งเร่าร้อนฉันนั้น
"มาไวจังแก"
ฉันแพ้แล้วละ ก็น้ำค้างน่ะสิเดินมาถึงก็ทักทายฉันทำให้ฉันต้องละสายตาจากเด็กคนนั้น อันที่จริงหากเขาจะจ้องฉันก็ไม่แปลกหรอกนะ ก็พอฉันรู้ว่าเขามองฉัน ฉันก็นั่งเท้าข้อศอกบนโต๊ะแล้วโน้มตัวลงเล็กน้อยจงใจให้เนื้อเนินอกของฉันทะลักออกมาให้เด็กมันเสียดายเล่น และใช่มันได้ผลเฟลิกซ์จ้องเนินเนื้อของฉัน แต่แววตาของเขากลับมีความเข้มดุอยู่ในนั้น เล่นเอาฉันขนลุกขนพองอยู่เหมือนกัน
"ฉันจำเวลาผิดน่ะ แล้วไหนผู้แกละ"
"กำลังมา"
"อืม ไปสั่งอะไรกินก่อนสิ" ฉันบอกน้ำค้างก่อนจะก้มหน้าลงกดพิมพ์ข้อความหาน้องแบล็กอีกครั้ง
Match Love Chat
I.a : อยากให้มาด้วยจัง
Black_F : พี่อยากเจอผมเหรอครับ
I.a : คุยขนาดนี้ก็ต้องอยากเจอสิ
Black_F : ถ้าได้เจอกันผมทำอะไรกับพี่ได้บ้างครับ
แหม ไวไฟเชียวพ่อหนุ่มน้อย แต่ก็นะฉันเข้าใจคนที่เล่นแอปนี้ส่วนใหญ่ก็คงจะหวังเรื่องอย่างนี้กันทั้งนั้นแหละ แต่ฉันเองก็ไม่ซีเรียสนะเพราะฉันก็อยากรู้อยากลองไม่ได้เป็นพวกถือพรหมจรรย์อะไรพวกนั้น
I.a : นายอยากทำอะไรบ้างละ
Black_F : ผมไม่กล้าทำอะไรหรอกครับถ้าพี่ไม่อนุญาต
I.a : จริงเหรอ นายจะสุภาพบุรุษกับฉันขนาดนั้นเลยเหรอถ้าฉัน... นั่งตักนาย แต่ไม่ให้นายทำอะไรนายก็จะไม่ทำเหรอ
Black_F : ไม่ทำครับ
I.a : แล้วถ้าฉันจูบนาย นายก็จะไม่ทำอะไรฉันเหรอ
Black_F : ไม่ทำครับ
ฉันแหย่แบล็กไปเรื่อยๆ อย่างนึกสนุก สีหน้าฉันก็คงออกจะสนุกด้วยแหละมั้งแต่ไอ้เด็กหน้าหล่อโต๊ะตรงข้ามมันก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ คงคุยกับแฟนจนมีความสุขสิท่า อยากรู้จังผู้หญิงดวงซวยคนไหนนะที่เป็นแฟนเฟลิกซ์
I.a : แล้ว...
l.a : ถ้าอยากได้น้อง พี่ต้องใช้ท่าไหนคะ
Black_F : อันนั้นพี่คงต้องมาลองเองแล้วครับ อยากมาลองไหมเดี๋ยวผมเดินไปรับเลย
l.a : ทะลึ่งนะเราเนี่ย ;p
เดินไปรับ? เล่นมุกอะไรอยู่ล่ะแบล็กน้อยของพี่ จะว่าไปคนคุยที่เด็กกว่ามันดีต่อใจเหมือนกันนะคะ ว่าแล้วฉันก็อยากจะเจอแบล็กน้อยของฉันบ้างแล้วเผื่อจะได้ไปไหนต่อไหนด้วยกันสองคนเหมือนอย่างเพื่อนๆ บ้าง
"เดี๋ยวมา" ฉันบอกน้ำค้างขึ้นอยู่ๆ ก็อยากจะสูบบุหรี่ขึ้นมา น้ำค้างพยักหน้าให้ฉันอย่างเข้าใจ
ฉันเดินออกไปที่หน้าร้านขณะที่เดินออกไปฉันต้องผ่านโต๊ะของเฟลิกซ์ด้วย ฉันแอบเบะปากใส่เฟลิกซ์ไปทีหนึ่งให้เขารู้ว่าฉันไม่แคร์เพราะฉันมีเด็กใหม่แล้ว แต่น่าแปลกที่เฟลิกซ์ยกยิ้มมุมปากราวกับชอบใจอะไรนักหนา ฉันเดินออกไปที่หน้าร้าน ไปยืนในจุดที่เป็นบริเวณให้สูบบุหรี่ได้ ฉันมองซ้ายมองขวาปลอดเด็ก สตรี และคนชรา ก็ล้วงเอาซองแข็งสีขาวในกระเป๋าสะพายข้าง แล้วดึงมวนสีขาวเล็กออกมาคาบเอาไว้ที่ริมฝีปากอวบอิ่ม จุดไฟแช็กแล้วสูดเอานิโคตินเข้าปอดอย่างรู้สึกสบาย
"อ่ะ มายืนตรงนี้ทำไม"
ฉันถามเฟลิกซ์ที่เดินออกมายืนอยู่ข้างๆ ฉันเขาไม่พูดอะไร เอาแต่เงียบแล้วเหลือบมองฉัน สงสัยจะรับไม่ได้สินะกับผู้หญิงอย่างฉัน และฉันก็ไม่คิดจะเปลี่ยนตัวเองเพื่อใครอีกแล้ว
"แค่กๆ แค่กๆ"
เฟลิกซ์ไอออกมาเสียงดังทำให้ฉันต้องหันหน้าไปมองอย่างห้ามไม่ได้ ไม่เข้าใจเด็กคนนี้เลยจริงๆ ในเมื่อตัวเองไม่สูบแล้วจะมายืนตรงนี้ทำไมกัน ฉันรีบหันไปดับบุหรี่ในมือลงถังสเตนเลสที่ทางสถานที่จัดไว้ให้แล้วใช้มือเรียวลูบแผ่นหลังแกร่งของเขาอย่างเบามือ
"ออกมาทำไมเนี่ย"
"แค่กๆ"
เฟลิกซ์ไม่ตอบเพราะเขายังไอไม่หยุด ทำเอาฉันรู้สึกผิดเหมือนกันนะ เขาไอจนหน้าดำหน้าแดง ฉันเลยประคองเขาให้ไปนั่งที่เก้าอี้ไม้ตัวยาวที่ทางสถานที่จัดเอาไว้ ให้ตายเถอะก่อนหน้านี้ฉันอยากได้เขาเป็นผัวนะ แต่ตอนนี้ฉันเหมือนคนดูแลเด็กเล็กมากกว่า ต้องมาคอยนั่งปรนนิบัติเนี่ย แต่แล้วในตอนที่เขานั่งไออยู่สายตาของฉันก็เหลือบไปเห็นแผงอกกว้างของเขาที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อเพราะเฟลิกซ์ใส่เสื้อเชิ้ตสีดำออกมา แต่ทำไมตอนนี้กระดุมมันถึงหลุดออกมาหลายเม็ดขนาดนั้น
ถ้านายไม่เคยเทฉัน ฉันจะคิดว่านายอ่อยแล้วนะ
"กลับเข้าไปสิ ออกมาทำไม"
"ไหนพี่บอกว่าอยากคุยกับผมไง แค่กๆ"
โถ น่าสงสารจังเลยไอจนตาแดงน้ำตาไหลไปหมด แต่จะให้ฉันเลิกเพื่อเธอฉันทำไม่ได้หรอกนะพ่อหนุ่มน้อย เพราะฉันกำลังคุยกับน้องแบล็กเด็กขี้อ้อนของฉันอยู่แถมยังนิสัยดีกว่านายด้วย!
"ตอนนี้ไม่อยากแล้ว"
"ทำไมละครับ" สายตาแบบนั้น มันขี้โกงชัดๆ มองฉันแบบนี้ฉันจะละลายเอาได้นะ
"กะ ก็ชารีฟบอกว่านายไม่ชอบคนแก่กว่า"
"..." เขาเงียบเงยหน้าฟังฉันพูดอย่างน่ารัก ไม่รู้ทำไมเหมือนกันนะคะทั้งๆ ที่ฉันชอบคุยกับน้องแบล็กแต่ทำไมพอได้อยู่ใกล้ๆ เฟลิกซ์แล้วใจฉันมันสั่นไปหมด
"นะ นายเพิ่งปฏิเสธคนที่อายุมากกว่าไปไม่ใช่หรือไง"
"ครับ ผมปฏิเสธเขา แต่ผมไม่ได้ปฏิเสธพี่นะครับ"
ฉันชะงักไปกับคำพูดของเฟลิกซ์ที่พูดออกมาพร้อมกับสายตาที่จ้องฉันนิ่ง อีกทั้งหลังจากที่อาการไอของเฟลิกซ์ดีขึ้น เขาก็มองเรือนร่างของฉันตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า จนฉันสั่นไปหมด ฉันรู้สึกเหมือนจะถูกคาดโทษหรืออะไรก็แล้วแต่ แต่! คนที่จะคาดโทษฉันได้มีแต่น้องแบล็กเท่านั้น เขาที่เคยเทฉันไม่มีสิทธิ์
"ถะ ถ้านายไม่เป็นอะไรแล้ว ฉันเข้าไปหาเพื่อนแล้วนะ"
"แย่จังเลยนะครับ"
"หืม หมายถึง?"
"ทำผมไอตั้งขนาดนี้ ยังจะปล่อยให้ผมอยู่คนเดียวอีก"