ยีนส์ปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกจากร่าง กายเพรียวบางยืนนิ่งอยู่ใต้สายน้ำที่ไหลไม่ขาดสายปล่อยให้สายน้ำเย็นชโลมรดไปทั่วร่าง ทบทวนเรื่องราวที่กำลังเกิดขึ้น นึกไปถึงเรื่องที่เขาเองก็เพิ่งรับรู้มาเกี่ยวกับโย
“กะไว้แล้วว่าคุณต้องเป็นแบบนี้” เสียงทุ้มเสน่ห์ของธีมดังขึ้นอยู่ด้านหลัง เพราะมัวแต่ใจลอยคิดเรื่องต่างๆยีนส์เลยไม่ทันรู้ตัวว่าเฮียธีมเปิดประตูเดินเข้ามาอยู่ใต้สายน้ำเดียวกับเขา
“ฮะ..เฮีย..ธะ..ธีม”
“ว่าแล้วว่าคุณต้องคิดมาก” ธีมเดินเข้าไปชิดแผ่นหลังบาง ก่อนจะสวมกอดไปที่เอวคอด ปกป้องร่างบางจากสายน้ำที่ดูท่าจะยืนเปียกอยู่นานแล้ว
“เฮียเชื่อไหมว่าเราไม่ได้มีอะไรกับเขา” คนในอ้อมแขนถามเสียงแผ่วไร้ความมั่นใจและหนักแน่นในคำพูด ผิดจากปกติที่จะมีแต่ความมั่นใจ แถมยังชอบเชิญชวนให้เขาหลงไหล ถึงต่อจะให้เป็นน้ำเสียงที่ฟังแล้วขาดความเชื่อมั่นเขาก็ยังจะหลงอยู่ดี
“เชื่อสิ เฮียเชื่อคุณอยู่แล้ว เชื่อคุณทุกเรื่อง”
