ตอนที่ 1
1089 คำ
พ่-อ-ส-า-มี
ช่วยข้าที
นวนิยายสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้น
ผู้เขียน
เฉ่าฟ่าน
ไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือ
หรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือ
เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหนังสือเท่านั้น
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น
ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล
และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา
อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ
นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารอะไรนักหนา
ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์
ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง
ท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง
*เราเตือนท่านแล้ว
ณ เมืองอู้เหยียน มณฑลเจียงซุ่ย
ในคืนค้างแรมที่แสงของพระจันทร์หายไปจากผืนฟ้า เสียงสะอื้นของ ‘จางลี่’ หญิงสาววัยสี่สิบต้นๆ ผู้มีใบหน้างดงามสะสวยและทรวดทรงสะดุดตาที่กำลังนั่งร้องไห้อยู่ใต้ต้นใหญ่หลังบ้าน ทำให้ ‘เจียวหย่ง’ ผู้เป็นพ่อสามีต้องเดินออกมามองด้วยความเป็นห่วง
“จางลี่… เจ้าเป็นอะไร… บอกข้าได้ไหม ข้ารู้สึกไม่สบายใจที่เห็นเจ้าเป็นแบบนี้… ”
แม้ว่าเจียวหย่งไม่อยากก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของสะใภ้กับลูกชาย แต่หลายครั้งแล้วที่บังเอิญได้ยินเสียงร้องไห้ของนางน่าสงสาร นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เห็น ทำให้เจียวหย่งตัดสินใจเอ่ยถามออกมาในที่สุด
“ท่านพ่อ… ข้าขอโทษที่ทำให้ท่านไม่สบายใจ แต่ไม่นานท่านก็จะไม่ได้เห็นหน้าข้าอีกแล้ว… ”
คำพูดของสะใภ้สาวที่เอ่ยออกมา ทำให้หัวคิ้วของเจียวหย่งชิดเข้าหากันด้วยความสงสัย
“เจ้ากล่าวอะไรเช่นนี้จางลี่ หยุดร้องไห้เถอะนะ… เจ้าเป็นสะใภ้ของบ้านหลังนี้ และข้าก็ไม่เคยคิดที่จะผลักไสไล่ส่งเจ้าแต่อย่างใด… ”
เจียวหย่งเห็นมาตลอดว่าสะใภ้คนนี้ขยันในงานบ้านงานเรือน หนักเอาเบาสู้นางไม่เคยบ่น
ที่ผ่านมานางทำงานบ้านและดูแลเขากับลูกชายได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่องในหน้าที่ อีกทั้งจางลี่ยังเก่งในเรื่องทำอาหารและงานตัดเย็บผ้า
“ข้ารู้ว่าท่านพ่อใจดีไม่ขับไล่ข้าก็จริง… แต่เมื่อเช้าเจียวจิ้นลูกชายของท่านเพิ่งยื่นคำขาดว่าถ้าอีกสามเดือนข้ายังไม่มีลูกให้เขา… เจียวจิ้นจะไล่ข้าออกจากบ้านแล้วไปมีเมียใหม่… ”
จางลี่บอกเรื่องที่อยู่เบื้องหลังหยาดน้ำตา เรื่องทำให้นางต้องแอบมานั่งร้องไห้
“ที่แท้ก็เรื่องนี้เองหรอกรึ… ”
เจียวหย่งนึกในใจว่าไอ้ลูกชายคนนี้มันช่างโง่บัดซบที่กล้าขับไล่สะใภ้ที่ทั้งสวยและเก่งงานบ้านงานเรือนอย่างสะใภ้คนนี้
จางลี่คือสตรีที่มีรูปโฉมเป็นที่ต้องตาต้องใจของบุรุษเพศ ถ้าต้องโดนสามีทิ้งก็จะมีผู้ชายมากมายมารอต่อคิวขอสมัครเป็นสามีของนาง
“นี่แหละคือเรื่องที่ทำให้ข้ากลัดกลุ้มใจยิ่งนัก”
สะใภ้คนงามยกหลังมือขึ้นกรีดน้ำตาที่รินไหลลงมาอาบร่องแก้ม
“อันที่จริงเรื่องแบบนี้จะโยนให้เป็นความผิดของเจ้าแต่เพียงผู้เดียวได้อย่างไร เพราะเท่าที่ข้าเห็นเจ้าเป็นสตรีที่แข็งแรงสุขภาพดี ไม่เคยเจ็บเคยป่วย หรือบางทีอาจเป็นเพราะความผิดปกติของลูกชายข้า”
คำพูดของพ่อสามี สะกิดใจของจางลี่เข้าอย่างจัง เพราะนางเคยสงสัยอยู่เหมือนกัน
“ท่านพ่อคิดเหมือนข้า… ”
จางลี่กล่าว…
นางเคยคิดเรื่องนี้ แต่ก็ไม่อาจปริปากบอกใคร คิดว่าสาเหตุที่นางยังไม่ตั้งครรภ์เสียทีทั้งที่แต่งงานอยู่กินกับเจียวจิ้นมาปีกว่า น่าจะเป็นเพราะว่าน้ำเชื้อของเจียวจิ้นไม่แข็งแรง
“ข้าเห็นใจเจ้ายิ่งนัก เดี๋ยวพรุ่งนี้ข้าจะไปเอายาสมุนไพรของซินแสจางมาให้เจ้าต้มกิน… ”
เจียวจิ้นแสดงน้ำใจต่อสะใภ้
“ท่านพ่อไม่ต้อง… เพราะว่าก่อนหน้านี้ข้าได้ยาสมุนไพรของซินแสจางมาแล้ว… แต่ก็ไม่ได้ผล… ”
จางลี่หมายถึงสมุนไพรจีนที่ช่วยปรับสมดุลการไหลเวียนของโลหิตให้สะดวก ช่วยบำรุงเลี้ยงตัวอ่อนที่จะมาฝังตัวอยู่ในมดลูกให้เจริญเติบโตเป็นทารกในครรภ์ แต่ที่ไม่ได้ผลนั้นเป็นเพราะอะไรก็มีแต่จางลี่คนเดียวเท่านั้นที่รู้ดี
“แล้วข้าจะช่วยเจ้าได้ยังไง… ”
เจียวหย่งย่นหน้าผากจนปัญญา
“อันที่จริงคนที่มีปัญหาก็คือลูกชายของท่านนั่นเอง… ”
ไหนๆ วันนี้นางก็มีโอกาสได้พูดในสิ่งซึ่งค้างคาใจมานาน จางลี่จึงตัดสินใจระบายความอึดอัดออกมาจนสิ้น
“เจ้าหมายความว่ายังไง… ”
หัวคิ้วสีดอกเลาของเจียวหย่งชิดเข้าหากัน
“ท่านพ่อคงไม่ว่าข้าลามก… ถ้าข้าจะพูดตรงๆ ว่าอวัยวะเพศของลูกชายท่านนั้นทั้งเล็กและสั้น… ”
“ชะอุ๊ย… ”
สิ่งที่ได้ยินจากปากของสะใภ้ ทำเอาเจียวหย่งอุทานตกใจ จางลี่สังเกตเห็นว่าเขามีท่าทีสนใจที่จะรับฟังนางก็รีบกล่าวต่อ
“แต่เรื่องขนาดที่ว่าเล็กและสั้นก็ยังไม่ร้ายแรงเท่าเรื่องที่เจียวจิ้นหลั่งเร็วมาก เกือบทุกครั้งที่มีอะไรกันเขาสอดใส่เข้ามาได้ไม่ถึงนาทีก็หลั่งออกมาแล้ว… ”
“อะไรนะ… ”
เจียวหย่งตกใจกับความลับที่ได้รู้
“ก็อย่างที่ข้าบอก… ข้าเคยแนะนำให้ลูกชายของท่านไปปรึกษาซินแสจาง แต่เจียวจิ้นกลับไม่ฟังเลยสักนิด ซ้ำยังเอาแต่กล่าวโทษข้า โยนบาปว่าเป็นความผิดของข้าเพียงผู้เดียวที่ไม่อาจตั้งครรภ์ได้อย่างที่เขาต้องการ… ”
ได้ยินที่สะใภ้กล่าว…
เจียวหย่งถึงกับถอนใจแรง…
เพราะรู้จักนิสัยของลูกชายคนนี้เป็นอย่างดีว่าเป็นคนเช่นไร เจียวหย่งนึกตำหนิตัวเองที่เลี้ยงดูเจียวจิ้นมาอย่างตามใจ ที่ผ่านมาเจียวหย่งไม่เคยดุด่าว่ากล่าว เพราะว่าแม้เจียวจิ้นจะมีนิสัยดื้อรั้นทะนงตน แต่ก็มีข้อดีคือความขยันในการทำมาหากิน
เรื่องที่เจียวจิ้นไม่ยอมรับว่าตัวเองบกพร่องที่ไม่มีน้ำยาทำให้ภรรยาตั้งครรภ์ได้นั้น เจียวหย่งพอจะเข้าใจได้ว่าเรื่องแบบนี้ถือเป็นศักดิ์ศรีของบุรุษเพศ จึงไม่อาจยอมรับว่าเรื่องบนเตียงของตัวเองไม่เอาไหน
- ผู้เขียน
