ยอมปล่อย

1356 คำ

"ไม่ต้อง กูเอง" ฟลินต์เข้าห้องมาด้วยสีหน้าดุดันและเยือกเย็​น นัยน์ตานิ่งขรึมขยับมองไปยังน้องสาวตัวเอง "ฮะ เฮียฟลินต์" ดวงตาเบิกกว้างตกใจที่เห็นพี่ชายทั้งสอง "เดินมาหาเฮีย" เขาสั่งฮันน่าให้เดินมาหาตัวเอง คนอย่างครูซต้องเจอเขาเท่านั้น พวกทรยศเขาชอบเหลือเกิน เวลาทำอะไรลงไปมันจะไม่ได้มารู้สึกผิดทีหลัง เพราะถือเขาตั้งใจ.. "...." ครูซมองไปที่วาฟิกซ์อย่างรู้สึกผิด เป็นวาฟิกซ์ที่ต้องเบือนหน้าหนี เขาทนมองหน้าครูซไม่ได้จริง ๆ "เดินมา" ฟลินต์บอกกับน้องสาวอีกครั้ง "ไอ้ฟลินต์..." ครูซอ้าปากกำลังจะเอ่ย "หุบปากเน่า ๆ ของมึงไปซะ" เขาไม่จำเป็นต้องนับถือ​ครูซเป็นพี่ชายอีกต่อ คนแบบนี้ไม่ควรได้รับความเคารพจากเขาเลยสักนิด "ฮันน่ามาหาเฮียเร็ว" วาฟิกซ์เรียกน้องสาวให้ไปหาด้วยใจที่เจ็บปวด เขาเห็นสภาพน้องสาวเมื่อกลางวันยังแอบตกใจ ฮันน่าดูซูมผอม ใบหน้าซีดเซียว เขารู้ว่าเธอเรียนหนักเพราะกำลังจะจบ แต่ไม่คิด

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม