ปล่อยแน่​ แต่ปล่อ​ยใน​

1654 คำ

@คอนโดครูซ "...." เกิดความ​เงียบขึ้นระหว่างทั้งสองเมื่อเข้ามาภายในห้องพักหรู​ ฮันน่ายืนนิ่งอยู่กลางห้อง​ ครูซที่ออกมาจากครัวปรายตามองคนหญิงสาว​ก่อนจะก้าวไปนั่งที่โซฟา "มานี่" เขาตีลงเบา​ ๆ​ ที่นั่งข้างตัวเอง​ "เฮียเปลี่ยน​ไป" ไม่รู้อะไรดลใจ​ให้เธอพูดออกไปแบบ​นั้น​ "ยังไง" เขาไม่เข้าใจ "ใจร้าย" อยู่​ ๆ​ ฮันน่าก็เหมือนจะร้องไห้​ นานแค่ไหนแล้วที่เธอไม่ได้งอแงใส่เขาแบบนี้​ ครูซลุกขึ้นเอื้อมมือ​ไปดึงแขนเล็กให้มานั่งลงยังตักแกร่ง​ "เป็นอะไร" กอดเอวไว้หลวม ๆ "ทำไมต้องใจร้าย​ ฮึก~" น้ำตาที่กลั้นไว้ในตอนแรกไหลอาบใบหน้าราวกับเขื่อนแตก​ ครูซชะงักไปเมื่อชั่วขณะเมื่อเธอปล่อยโฮอย่างไม่มีสาเหตุ​ เขายังไม่ได้ทำอะไรเธอเลย "ร้องทำไม" "หนะ​ หนูไม่อยากเจอเฮีย" กลัวว่าใจไม่รักดีจะถลำลึกไปมากกว่านี้ แค่นี้เธอก็ถอนตัวลำบากมากพอแล้ว "...." ครูซขบกรามแน่น​ อารมณ์​โมโห​เริ่มก่อตัวอีกครั้ง คำพูดของเธ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม