หม้ายกำมะลอ

3. อย่าหวัง...ว่าคนอย่างมึงจะได้สมบัติของกู อีแม่หม้าย

หม้ายกำมะลอ

ตอนที่ 3

ภพ เจ้าของบ่อนรายใหญ่ ภรรยาได้เสียชีวิตไปนานแล้ว แต่ภพไม่เคยมีภรรยาใหม่หรือแม่เลี้ยงให้ลูก ลูกชายเพียงคนเดียวของภพชื่อ ภูมิ ด้วยอายุและโรคร้าย ชีวิตไม่รู้จะอยู่ได้อีกนานเท่าไหร่ เป็นห่วงลูกชายหัวดื้อมาก ตนพยายามพูดเท่าไหร่ แต่ภูมิกลับปฏิเสธบอกเหตุผลแค่ ชอบชีวิตอิสระ ไม่อยากมีครอบครัว แต่ตนอยากเห็นลูกชายมีครอบครัว มีหลาน ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขก่อนตนจะตายไป ตนมองหาผู้หญิงมากมาย ทั้งหมอ พยาบาลต้องดูแลลูกยามเจ็บป่วยได้ ทำอาหารเก่ง ลูกชายจะได้กินอาหารอร่อย แต่ไม่เลย จนได้มาเจอกับ เพ้นท์ ผู้หญิงวัย 21 ปี ที่มีลูกติด ภพได้พูดคุย ความคิดความอ่าน ทำให้ภพรู้และเข้าใจได้ทันที ไม่ต้องเก่ง ต้องการงานดี แต่ผู้หญิงอย่างเพ้นท์เท่านั้นที่จะเหมาะกับลูกชายหัวดื้อของตน...

" เราจะไปไหนกันเหรอคับ "

" เราต้องย้ายบ้านกันคับ " น้องขุนถามเพ้นท์ขึ้นขณะนั่งรถไปยังบ้านของภพ ตามข้อตกลง สิ่งเดียวที่เพ้นท์ตัดสินใจทำตามคำข้อของภพ ไม่ใช่เพราะโรคร้ายของภพ แต่เพราะ...

' ถ้าหนูทำตามคำขอของลุง ลูกของหนูจะได้เรียนหนังสือจนจบปริญญาตรี และจะมีงานดีๆทำ '

ถึงแม้จะดูเป็นคำหลอกลวง แต่อนาคตข้างหน้าไม่มีอะไรแน่นอน ลำพังเพ้นท์คนเดียวถ้าเกิดเป็นอะไรไป เพ้นท์ไม่รู้เลยจะเป็นยังไง ต้องพบเจอกับอะไรบ้าง ขอแค่อนาคตน้องขุนไม่ลำบาก ทำอะไร เพ้นท์ยอมทุกอย่าง...

รถคันหรูเลี้ยวเข้ามาในบ้านหลังใหญ่มหึมา บริเวณบ้านมีพื้นที่กว้างขวาง หลายร้อยไร่ มีผู้ชายคนใส่ชุดดำมากมายเดินไปมาในบริเวณบ้าน ผู้หญิงใส่ชุดเรียบร้อย คงจะเป็นแม่บ้าน ยืนเรียงรายเสมือนมีการเตรียมตัวไว้ก่อนแล้ว ไม่นานรถก็มาจอดที่หน้าบ้าน คนขับรถเปิดประตูรถให้ ลุงภพพยักหน้าให้เพ้นท์เชิงบอกให้ลงตามมา เพ้นท์จูงมือน้องขุนลูกชายลงจากรถเดินตามลุงภพเข้าไปในบ้าน สายตาทุกคนจ้องมาที่เพ้นท์กับลูก ไม่ชอบสายตาแบบนี้ มันมีแต่ความเหยียดหยาด ดูถูก ที่ชีวิตนี้เพ้นท์เจอมาทั้งชีวิต...

" นี่หนูเพ้นท์ ว่าที่ลูกสะใภ้ อีกไม่นานหนูเพ้นท์จะต้องแต่งงานกับตาภูมิ ทุกคนทราบ "

" ทราบ "

ทันทีที่มาเข้ามานั่งที่โซฟาในตัวบ้าน ทั้งแม่บ้าน ทั้งการ์ดเดินเข้าตามหลังมา ลุงภพประกาศเสียงดัง ถึงแม้ลูกน้องจะรับฟัง แต่ไม่วายมีเสียงซุบซิบๆนินทาอยู่ดี

" ถ้าใครทำไม่ดีหรือนินทาลูกสะใภ้ให้เข้าหูชั้น จะโดนบทลงโทษขั้นสุดทันที ทุกคนรับทราบ "

" ทราบ "

ลุงภพคงได้ยินเสียงซุบซิบจึงพูดขึ้น ลูกน้องก้มหน้าไม่กล้าสู้หน้าในทันที

" พร สาว อยู่ก่อน คนอื่นแยกย้ายไปทำงานของตัวเอง " ป้าน้อย ป้าพร และพี่สาว คงเป็นหัวหน้าแม่บ้านที่นี้

" พร พาหนูเพ้นท์กับลูกขึ้นไปดูห้อง จัดของให้เรียบร้อย สาว...เธออายุไล่เลี่ยกับหนูเพ้นท์ ชั้นไม่อยากให้หนูเพ้นท์กดดัน เธอคงช่วยได้ "

แม่บ้านรับคำ เพ้นท์ถูกพาขึ้นมาที่ห้องที่ถูกจัดไว้บ้างแล้ว รถของเพ้นท์ถูกลูกน้องของลุงภพ ขับตามหลังมา ข้าวของที่มีไม่มากมายอะไรนักถูกขนขึ้นมาไว้บนห้องที่เป็นของเพ้นท์โดยลูกน้องของลุงภพ

" ป้าพร...เพ้นท์จัดเองดีกว่าคะ ของนิดเดียวเอง "

" ไม่ได้ค่ะ ป้าทำเอง คุณเพ้นท์ห้ามทำเลยนะคะ " ป้าพรรีบห้ามเพ้นท์ทันที

" เพ้นท์ช่วยค่ะ " เพ้นท์ไม่ฟังช่วยป้าพรจัดของจนเกือบจะเสร็จ แต่...

" ทำเป็นคนดีใสใส ทำอีท่าไหนละถึงเข้ามาอยู่บ้านหลังนี้ได้ "

" ................ "

พี่สาวที่ไม่ช่วยทำอะไรเลย กลับยืนมือเท้าสะเอวมอง และเหน็บเพ้นท์อย่างคนอิจฉาริษยากันมากๆ

" อีสาว...ถ้ามึงไม่อยากให้เรื่องถึงหูคุณท่านก็หุบปากเน่าๆของมึงไว้ ไม่คิดจะช่วยก็ลงไป " ป้าพรที่เอะสาวเสียงดัง จนสาวมองหน้าเพ้นท์แบบโกรธ สายตาที่มองมาเหมือนเกลียดกันตั้งแต่ชาติปางไหนทั้งที่ไม่รู้จัก ไม่เคยเห็นหน้ากันด้วยซ้ำ ทำไมต้องเกลียดกันด้วย ????????

" ป้าขอโทษแทนอีสาวมันด้วยนะคะคุณเพ้นท์ " ป้าพรรีบออกรับแทนสาวทันที เมื่อเดินฟึดฟัดออกจากห้องไป

" ไม่เป็นไรหรอกค่ะป้า เพ้นท์โดนคำพูดเยอะ แค่นี้จิบๆค่ะ "

" แม่คับ ขุนง่วง "

" มานอนบนตักแม่คับ " น้องขุนเด็กน้อยที่อายุเพียง 3 ขวบ ง่วงนอน เพ้นท์เลยจับน้องขุนมานอนบนตัก พร้อมตบตูดเบาๆ แกว่งแขนนิดหน่อย

" คุณเพ้นท์น่ารักจังคะ มิน่าละคุณท่านถึงเลือกคุณเพ้นท์มาเป็นสะใภ้ " พูดถึงสะใภ้แอบกังวลไม่ได้ จะเจอกับอะไรอีกบ้างก็ไม่รู้

" เพ้นท์ไม่มีอะไรเหมาะสมกับลูกชายคุณลุงภพเลย เพ้นท์ต้องใช้หนี้แทนแม่ ทำหน้าที่ตามที่คุณลุงขอ แค่นั้นค่ะ "

" ป้าเชื่อค่ะ ว่าคุณท่านเลือกคุณเพ้นท์เป็นสะใภ้ ไม่ผิดแน่ๆ "

" ผู้หญิงลูกติดอย่างเพ้นท์ไม่มีใครอยากคบค้าสมาคมด้วยหรอกคะ " เพ้นท์มองหน้าลูก ตัวเองพาลูกมาเจอเรื่องแย่ๆรึปล่าว

" คุณเพ้นท์อย่าคิดแบบนั้นเลยคะ ป้าคนนึงเพียงแค่ได้คุยกับคุณเพ้นท์ ป้ายังหลงรักเลยคุณท่านต้องเห็นอะไรบางอย่างในตัวคุณเพ้นท์ คุณภูมิก็ต้องเห็นเช่นกันค่ะ "

" ................... "

หวังว่าคุณภูมิของป้าจะไม่เกลียดเพ้นท์กับลูกนะคะ...

คุณลุงภพให้เพ้นท์กับน้องขุนแยกห้องนอน เพ้นท์เลยต้องฝึกน้องขุนนอนคนละห้อง เช้าวันรุ่งขึ้น คุณภพนัดลูกชายให้มาที่บ้าน เพราะลูกชายคุณลุงเป็นเจ้าของสนามแข่งรถ เวลาส่วนใหญ่จะใช้ที่สนาม เปรียบเสมือนบ้านหลังที่ 2...

ผู้ชายสูง สง่า ร่างกายสัดทัด ผิวขาวดูสะอาดสะอ้าน หน้าตาที่หล่อเหลาชวนให้มองเดินเข้ามา ขณะที่เพ้นท์นั่งอยู่กับคุณลุงและน้องขุน

" ตาภูมิ นี่หนูเพ้นท์ คนที่แกจะต้องแต่งงานด้วย "

" สวัสดีค่ะ "

" ............. "

คุณลุงแนะนำเพ้นท์ให้คุณภูมิรู้จัก เพ้นท์ยกมือไหว้แต่คุณภูมิกลับมองหน้าเพ้นท์ มองหน้าน้องขุน สลับไปมาราวกับคิดอะไรอยู่พร้อมสำรวจตั้งแต่หัวจรดเท้า

" ชั้นจะให้แกแต่งงานในอีก 3 วัน แกต้องดูแลหนูเพ้นท์กับลูกให้ดีที่สุดและจดทะเบียนสมรส แกทำได้ใช่มั้ย ??? "

" คับ "

" พาหนูเพ้นท์ออกไปทำความรู้จักสนามของแกด้วย...ส่วนขุนให้อยู่เป็นเพื่อนเล่นกับลุงที่นี่นะ " คุณลุงภพจูงมือน้องขุนเดินออกไป

"มานี่ "

" โอ้ยย "

อยู่ๆคุณภูมิก็ลุงมาจับมือเพ้นท์ออกมาจากตรงนั้น และผลักเพ้นท์ไปกระแทกกำแพง

" อย่าหวัง...ว่าคนอย่างมึงจะได้สมบัติของกู อีแม่หม้าย "

พูดจบคุณภูมิออกเดินออกไปเลย...

เพ้นท์คิดถูกรึปล่าวที่มาที่นี่ คิดถูกรึปล่าวที่แอบรักผู้ชายใจร้ายคนนี้ตั้งแต่แรกเห็น...