ตอนที่ 17
“สระผมก่อนนะ ผมแกมีแต่กลิ่นบุหรี่” แทนคุณเปิดน้ำจากฝักบัวไหลรินลงมาตามเรือนร่างอันขาวโพลนของเพื่อนสาว ฉันพลันน้องชายของเขาก็ตื่นตัวขึ้นมาทันที จนชายหนุ่มต้องหันข้างให้เพื่อนในขณะที่เขายืนอยู่นอกอ่าง
“เอ่อ ๆ อย่าบ่นนักสิ”
“ฉันขอนั่งได้มั้ย ฉันเมื่อย”
“เอาสิ!!!” แทนคุณประคองร่างเพื่อนสาวให้นั่งบนขอบอ่างอย่างช้า ๆ ก่อนจะสระผมให้เธอต่อ
“สัญญากับฉันได้มั้ยว่าแกจะเลิกเที่ยวแล้วก็เมาจนขาดสติแบบนี้อีก” เขาเทครีมสระผมลงบนฝ่ามือแล้วละเลงไปทั่วเส้นผมของเธอตั้งแต่บนจรดกลางหลัง ผมเธอยาวสลวยเงางามและดูเซ็กซี่เมื่อยามที่มันเปียก เขานวดศีรษะให้เธอเบา ๆ เป็นการผ่อนคลาย
“ฉันจะเสียใจวันนี้วันสุดท้ายแล้ว”
“อืม..ดีแล้วเพื่อน”
“แกอาบน้ำให้ฉันได้แล้ว ฉันเริ่มหนาว”
“ฉันตั้งใจไม่เปิดน้ำอุ่นให้เองแหละ เผื่อแกจะได้สร่างเมา” แทนคุณบอกเพื่อน
“เปิดสิ!..มันหนาวนะ...รู้มั้ย”
“แล้วนี่แกจะอาบน้ำให้ฉันในชุดเต็มยศแบบนี้นะเหรอ ถอดออกสักชิ้นสองชิ้น ฉันก็ไม่ปล้ำแกตอนนี้หรอก” พูดจบแทนคุณก็ยอมถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนเหลือเพียงชุดชั้นในเพียงตัวเดียวแล้วเข้ามานั่งลงในอ่าง แทนคุณเปิดน้ำอุ่นแล้วอาบให้เพื่อน ดู ๆ แล้วมุกสลิลก็ไม่เหมือนกับคนเมาสักเท่าไหร่แล้วตอนนี้ แทนคุณนั่งลงไปทางด้านหลังของเพื่อนสาว เธอเอนกายพิงหน้าอกแกร่งของเขาเอาไว้
แทนคุณล้างแชมพูออกจากเส้นผมสลวยให้เพื่อนสาวจนหมดจากนั้นก็เทครีมอาบน้ำลงบนฝ่ามือแล้วลูบไล้บนไปทั่วเรือนร่างขาวโพลน
“ฉันถามอะไรหน่อยสิ” แทนคุณคิดว่าเพื่อนคงไม่ได้เมาแล้วจึงเอ่ยขึ้นถาม
“ถามอะไรเหรอ” มุกสลิลเอี้ยวตัวหันมาถามเพื่อน
“เมื่อกี้แกพูดจริง ๆ ใช่มั้ยที่ฉันเคยลักหลับแก” แทนคุณตัดสินใจถามเรื่องนี้ขึ้นมา เพราะมันทำให้เขารู้สึกผิด ถ้าหากมันได้เกิดขึ้นมาจริง ๆ
“เปล่า! ฉันก็พูดไปอย่างงั้นแหละ...เผื่อจะปลุกอารมณ์แกได้บ้าง” มุกสลิลยิ้มขึ้นอย่างสะใจ
“นี่เป็นครั้งแรกตั้งแต่คบกันมาเลยนะ..ที่เราทะเลาะกัน เราไม่ควรทะเลาะกันอีกรู้มั้ย” เขาพูดขณะที่ฝ่ามือหนาลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังเนียน ก่อนจะลามไปถึงหน้าท้องแบบราบของเธอด้วยครีมอาบน้ำที่หอมกรุ่น นิ้วแกร่งวนไปมารอบสะดือสวยเพื่อทำความสะอาดก่อนจะเลื่อนไปลูบที่ต้นขาเนียนและสะโพกกลมกลึง
“ฉันก็ไม่ได้อยากทะเลาะกับแก แกก็หัดเข้าใจฉันบ้างสิ ฉันกลัวแกเหมือนพี่ต้น!!!!”
“เหมือนยังไงวะ!!!”
“พี่ต้นก็ไม่ต่างอะไรกับแกเลย..ไอ้แทน เวลาที่ฉันไปนอนบ้านเค้า แม่เค้าไม่อยู่ ก็ไม่เห็นเค้าจะทำอะไรฉันเลย ฉันถามจริง ๆ แกตอบฉันตรง ๆ นะ แกไม่ได้เป็นแบบพี่ต้นใช่มั้ย!!!” แทนคุณรีบส่ายหน้าทันที
“ไม่ใช่หรอก แกรู้อะไรมั้ย ทำไมฉันถึงไม่อยากจะล่วงเกินหรือทำอะไรกับแก”
“ทำไมเหรอ...ฉันสวยฉันอวบอื๋มไม่สู้น้องปรานไหมของแกหรือยังไง”
“เปล่าหรอก...ฉันกลัวเสียกลัวเสียเพื่อนดี ๆ อย่างแกไปน่ะสิ แกลองคิดดูนะมิตรภาพระหว่างเราสร้างกันมาเกือบจะยี่สิบปี จะต้องมาพังเพราะความต้องการเพียงแค่ชั่วคราวงั้นเหรอ!!”
“ฉันขอบใจนะ..แทน ที่แกคิดได้แบบนั้น ฉันเองก็อยากจะคิดให้ได้เหมือนแก แต่แกรู้ไหมฉันไม่อยากนอนช่วยตัวเองอีกแล้ว ฉันเคยคิดว่าอยากไปนอนกับพ่อเลี้ยงอีกสักครั้ง”
“แกเลิกคิดเรื่องนั้นเถอะ ฉันจะช่วยแกเอง มุก!!”