“ผมว่าพอเถอะนะครับ...นี่บอสคิดจะไม่กินอะไรนอกจากผลไม้พวกนี้...อึ๊ย แค่คิดก็ขนลุกแล้ว”
ทางด้านเพชรภีระ หลังจากได้ทานผลไม้รสเปรี้ยวเขาก็มีเรี่ยวมีแรงขึ้นมาทันตาเห็น และตั้งแต่วันนั้นเขาก็เอาแต่ทานของพวกนั้นจนเดวิดที่เป็นคนไปเสาะหามาให้ถึงกับขนลุก
“ไปเอามาอีก ไม่เห็นรึไงมันจะหมดแล้ว”
“ผมไปเหมาซื้อมาเกือบหมดประเทศแล้วครับ แล้วอีกอย่าง...ทานข้าวบ้างก็ได้นะครับบอส”
“ไปหามาเพิ่ม”
“อะไรกันครับ นี่บอสท้องรึเปล่า?”
“ฉันเป็นผู้ชาย!!”
“อ่าว ก็ท้องแทนเมียอะไรแบบนี้ไงครับ”
“...ท้องแทนเมีย?...มีด้วยเหรอ?”
“โธ่ ผมเหนื่อยจะอธิบายแล้ว เดี๋ยวผมไปหามาให้อีก”
พูดจบเดวิดก็เดินกลับออกไป ปล่อยให้เพชรภีระที่กำลังเอร็ดอร่อยกับผลไม้ตรงหน้าได้แต่นั่งเงียบเมื่อสมองกำลังเล่นวนกับคำว่าแพ้ท้องแทนเมียที่เดวิดพูดออกมา เขาเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์แล้วกดโทรออกไปยังเบอร์ที่เขาบันทึกชื่อเอาไว้ซึ่งมีแค่ตะวันเท่านั้น
หม
