“คุณจะไม่บอกฉันจริงๆเหรอว่าคุณกับผู้ชายคนนั้นมีปัญหาอะไรกันแน่ ทำไมถึงต้องเกลียดกันขนาดนี้ด้วยล่ะ”
ตะวันที่ยังสงสัยถามขึ้นเมื่อเขาพาเธอกลับที่พักหลังจากพาไปทานอาหารเย็นมา
“เอาไว้วันหลังผมจะบอก ว่าแต่คุณสัญญาแล้วนะว่าจะไม่ไปไหนกับมันอีก”
“อืม ฉันก็ไม่ได้อยากมีปัญหากับคุณหรอก...เสียเปรียบทุกที”
ตะวันบ่นออกมาพร้อมกับเดินหนีเข้าไปในห้องนอน เมื่อนี่ก็ดึกมากแล้ว เธอเหนื่อยกับเพชรภีระมาทั้งวัน และก็ไม่ได้เหนื่อยเรื่องงานด้วยเพราะเขาเอาแต่ลากเธอลงหลุมสวาทของเขาจนแทบหมดเรี่ยวแรงทำงาน
“เดวิด ให้คนคอยติดตามไอ้โทเคน อย่าให้มันเข้าใกล้ซันเด็ดขาด ส่วนเรื่องที่คาสิโนกับสำนักงานใหญ่นายช่วยจัดการแทนฉันที บอกเรเชลด้วยว่าฉันจะไม่เข้าไปสักพัก”
พอตะวันเดินเข้าห้องไป เพชรภีระก็กดโทรออกไปหาเดวิด เมื่อเขาจะไม่ยอมให้โทเคนทำเรื่องบ้าๆเหมือน 5 ปีก่อนอย่างแน่นอน
แกร๊กๆๆ
“อ่าว...ถ้าไม่มาเปิดประตูห้องให้ผม รับร
