09 : 00 นาฬิกา ณ คฤหาสน์วีรเศรษฐกุลชัย
การปรากฏตัวของอภิเดชทำให้คุณนภัสราเลิกคิ้วแปลกใจ เกือบสองเดือนที่เธอไม่เจอเพื่อนสนิทของบุตรชายและยังเป็นว่าที่ลูกเขยของเธอในอนาคต สายตาจับจ้องร่างสูงที่กำลังก้าวเท้าเดินตรงเข้ามาในห้องโถงด้วยรอยยิ้มอบอุ่น แม้ไม่รู้ว่าในช่วงสองเดือนที่ผ่านมาว่าที่ลูกเขยคนนี้มีปัญหาอะไรกับบุตรสาว แต่เธอก็หวังเอาไว้ว่าอีกไม่นานว่าที่ลูกเขยกับบุตรสาวจะตกลงแต่งงานกันเสียที
“สวัสดีครับคุณแม่”
“สวัสดีจ้ะตาฮาร์ท แม่ไม่เห็นเสียนาน สบายดีไหม”
“สบายดีครับ คุณแม่ล่ะครับสบายดีหรือเปล่าครับ แต่ท่าทางแบบนี้ผมว่าคุณแม่คงจะมีความสุขอยู่แน่ๆ เลย”
ชายหนุ่มถามว่าที่แม่ยายด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม สงสัยมีความสุขกับเรื่องที่อัคคีกำลังคิดแต่งงานอย่างไม่ต้องสงสัย อย่าว่าแต่บิดามารดของอัคคีเลย เขายังรู้สึกดีใจ ที่อัคคีตัดสินใจแต่งงานเสียที แต่สิ่งที่ทำให้เขาแปลกใจก็คือผู้หญิงที่อัคคีต้องการแต่
