เมื่อพวกเรากลับมาถึงบ้านเช่า ข้าก็ต้องตกใจกับเรือนพักคนงานที่สร้างจากไม้อย่างดีจำนวนห้าห้อง ที่โผล่ขึ้นมาทางหลังบ้านในเวลาเพียงแค่ครึ่งวันเท่านั้น
พี่เฟยเดินตรวจเรือนพักคนงานหนึ่งรอบเมื่อพอใจก็ให้ครอบครัวหม่าเข้าไปทำความสะอาดก่อน รอข้าวของมาส่งค่อยจัดให้เข้าที่เข้าทาง
ก่อนกลับเข้าบ้านมาพวกข้าได้ไปแวะตลาดซื้อพวกข้าวของเครื่องใช้ที่ยังขาดและพวกเครื่องนอนและเสื้อผ้าให้ครอบครัวหม่าเพิ่มด้วย รอเพียงให้ทางร้านมาส่งเพราะเกวียนไม่สามารถขนมาด้วยได้
"พี่ว่าเราควรต้องซื้อม้าและรถม้าเพิ่มนะ เกวียนนี่จะได้เอาไว้ให้ครอบครัวหม่าและเอาไว้ใช้ขนของก็พอ" พี่เฟยเอ่ยขึ้น
"พี่เฟยคงต้องคุยเรื่องนี้กับลุงเฉินแล้วละเจ้าค่ะ ข้าไม่มีความรู้เรื่องพวกนี้เลย" ข้าเอ่ยไปตามตรง
"ได้ถ้าอย่างไรเจ้ากับน้องๆไปพักผ่อนสักหน่อยเถอะ ที่เหลือพี่จัดการให้เอง" น้ำเสียงที่แสดงถึงความห่วงใยและฝ่ามืออุ่นที่วางลงบนศีรษะทำให้รู้สึกส
