ตอนนี้แพมกำลังทำงานของตัวเองอย่างตั้งใจบนเครื่องบินลำใหญ่โดยมีพีเจและน้องพั้นช์นั่งอยู่หน้าจอมอนิเตอร์กับผู้กำกับ เด็กน้อยน่ารักเชื่อฟังดีมากไม่งอแงใส่ให้รบกวนใคร
“หนูง่วงบอกอานะคะ หรือว่าอยากจะกินข้าวกินขนมบอกได้ เดี๋ยวอาให้เลขาจัดการให้”
“น้องพั้นช์หิวน้ำค่ะอาพีเจ”
“ได้สิคะ งั้นรอแป๊บเดียวอาจัดการให้”
เขาหันไปกวักมือเรียกเลขาให้ไปเตรียมของอร่อยมาให้เด็กน้อย จากนั้นก็ตั้งใจดูหน้าจอเป็นการตรวจงานไปในตัวด้วยจะได้ไม่ต้องมาวุ่นวายเช็คหลายรอบ บอกเลยนะว่าหญิงสาวสวยมากจริงๆ ยิ่งมองจากหน้าจอดูสวยสง่าไปทุกส่วนหรือเพราะว่าเขาหลงเธอจนโงหัวไม่ขึ้นถึงได้มองว่าสวยไปหมด ไม่มีใครสวยกว่านี้อีกแล้วสำหรับเขา
“ถ้าผมจะให้พรีเซนเตอร์ใส่ชุดที่รัดรูปกว่านี้อีกนิดป๋าเจว่ายังไงครับ”
เขาหันขวับไปมองผู้กำกับก่อนจะรีบส่ายหน้าทันที ใส่รัดกว่านี้หน้าอกก็ตู้มขึ้นนะสิ เพราะฉะนั้นใส่แบบนี้แหละคนอื่นจะได้ไม่ต้องมามอง
