ถ้าเจอมะเขือเทศให้หยุดฟังถือเป็นมารยาทนะก้าบ
2280 คำ
บรึ้นๆ
"ไปเยยก้าบหม่าม้าน้องแตมพ้อมแย้ว กรี๊ดดด"
(ไปเลยค้าบหม่าม้าน้องแตมพร้อมแล้ว)
"โอ๊ยลู๊กกก เบาๆครับตื่นเต้นอะไรขนาดนั้นฮึเราหม่าม้าแค่พาไปตลาดเอง"
"หนูชอบปายตาหลาดมากเยย ที่ตาหลาดมีฉวนฉัดโด้ยยยหนูช๊อบชอบ คิคิ"
(หนูชอบไปตลาดมากเลย ที่ตลาดมีสวนสัตว์ด้วยหนูช๊อบชอบ)
"หืมมม หนูไปเอามาจากไหนลูกว่าที่ตลาดมีสวนสัตว์หม่าม้าอยู่ที่นี่มาตั้งนานยังไม่เห็นรู้เลย"
"เด่วหนูจาพาหม่าม้าไปเที่ยวฉวดฉัดเองงงหนูเปงไก่เองก้าบ หม่าม้ารอๆนะก้าบ"
(เดี๋ยวหนูจะพาหม่าม้าไปเที่ยวสวนสัตว์เองหนูเป็นไก่เองค้าบหม่าม้ารอนะค้าบ)
"ไกด์ครับไกด์ไม่ใช่ไก่ครับ แต่ตอนนี้หนูนิ่งบนคาร์ซีทนิ่งๆก่อนน้าาาหม่าม้าจะไปแล้ว"
"ดั้ยก้าบบบหนูนิ่งๆเยย"
(ได้ค้าบหนูนิ่งๆเลย)
วันนี้หนูอารมณ์ดีมากๆเลยก้าบเพาะว่าวันนี้หนูจาไปเท่วตาหลาดและฉวดฉัด หนูชอบๆมากเยยที่ตาหลาดมีหนมเยอๆเยยมีโผนลาม้ายโด้ยน้าาาหนูชอบกินตอยี่กับโก้ยจิ้มๆช็อกแยตมากเยย ที่ตาหลาดของมะแพงเยยหม่าม้าก็ชอบละก็หม่าม้าก็พูดกับคูนป้าว่าลดๆได้ม่ายโด้ยพอคูนป้าลดๆหม่าม้าก็จาดีใจหนูกะดีใจโด้ยมังปาหยัดมากๆโลยหนูแฮปปี้หม่าม้าแฮปปี้ตุกคนแฮปปี้ก้าบบบ
"ถึงแล้ววววเดี๋ยวหม่าม้าหาที่จอดรถแป๊บนึงนะครับ"
"เย้ๆหนูหยักกินโก้ยกับตอยี่ก้าบหม่าม้าเย้อๆเยย"
(เย้ๆหนูอยากกินกล้วยกับสตอเบอร์รี่ค้าบหม่าม้าเยอะๆเลย)
"ได้ครับหม่าม้าต้องซื้อไปทำขนมอยู่แล้วและจะซื้อเพิ่มให้หนูเยอะเลยด้วยดีมั้ยครับ"
"ดีก้าบบบ หนูเอาเย้อๆหนูช๊อบชอบ"
(ดีค้าบบบ หนูเอาเยอะๆหนูช๊อบชอบ)
"งั้นเราก็ลุยกันเลยยย"
"ยุยเยยยย"
(ลุยเลย)
"ว้าวมีตอยี่เย้อๆจางหม่าม้า"
(ว้าวมีสตอเบอร์รี่เยอะจังหม่าม้า)
"ใช่แล้ว กันเราไปซื้อกันดีกว่าเอาลูกโตเลย"
"ลูกโตเยย ปี้ฉาวคนฉวยค้าบบบน้องแตมจื้อตอยี่โตๆโหน่ยก้าบ"
(ลูกโตเลย พี่สาวคนสวยค้าบน้องแตมซื้อสตอเบอร์รี่ลูกโตๆหน่อยค้าบ)
ทันทีที่หม่าม้าพาไปถึงร้านสตอเบอร์รี่ลูกสวยน้องแตมคนหล่อเท่ก็เข้าไปทักทายแม่ค้าอายุสี่สิบปลายๆด้วยน้ำเสียงหวานเจี๊ยบทันที ถึงคูนป้าจ้าแก่ๆแล้วแต่เราก็ต้องเรียกปี้ฉาวน้าาคูนป้าจาได้ดีใจละก็แถมให้เย้อๆคิคิ
"ว้ายยยย ปากหวานจังเลยหนูจะซื้ออะไรครับ"
"น้องแตมจาจื้อตอยี่โตๆห้ายหม่าม้าตำหนมละก็จิ้มๆช็อกแยตก้าบ"
(น้องแตมจะซื้อสตอเบอร์รี่ลูกโตๆให้หม่าม้าทำขนมและจิ้มช็อกโกแลตค้าบ)
"หนูมาช่วยแม่จ่ายตลาดเหรอเนี่ย ตัวแค่นี้รู้จักช่วยพ่อแม่เก่งจังเลยลูก"
"จั่ยก้าบ น้องแตมช่วยหม่าม้าจ่ายตาหลาดละก็ช่วยปุ๊ตุ๊งกุ๊กกี้ด้วยก้าบ กุ๊กกี้หม่าม้าหร่อยงี้ๆเลยน้ากินแล้วดั้ยขึ้นชาหวันเยย ปี้ฉาวคนฉวยโสนจายม่ายก้าบหนมหม่าม้าถูกๆมะแพงก้าบ"
(ใช่ค้าบ น้องแตมช่วยหม่าม้าจ่ายตลาดและช่วยปั๊มถุงคุกกี้ด้วยค้าบ คุกกี้หม่าม้าอร่อยงี้เลยกินแล้วได้ขึ้นสวรรค์เลย พี่สาวคนสวยสนใจมั้ยค้าบขนมหม่าม้าถูกไม่แพงค้าบ)
"โอ๊ยยย น่ารักจังลูกขายของเป็นแล้วเหรอเนี่ยตัวแค่นี้ มีรสอะไรบ้างคะเดี๋ยวพี่สาวจะช่วยอุดหนุน"
"ป้าครับ อะ เอ่อ คุณพี่ครับไม่ต้องตามใจน้องแตมหรอกครับผมเกรงใจลูกผมเขาชอบขายของน่ะครับเวลาเจอใครเลยชอบโฆษณาไปเรื่อย อย่าถือสาแกเลยครับ"
"ไม่เป็นไรจ้ะหนูน้อยอุตส่าห์เรียกว่าฉันว่าพี่สาวขนาดนี้ไม่ซื้อยังไงไหวฟังแล้วหัวใจกระชุ่มกระชวยจริงจริ๊งลูกเอ๊ย เดี๋ยวมาซื้อของคราวหน้าเอาขนมมาด้วยนะ พี่เอาสิบชิ้น"
"ได้ครับ ขอบคุณที่อุดหนุนมากนะครับ น้องแตมขอบคุณพี่คนสวยเร็วลูกพี่เขาสั่งตั้ง10ชิ้นเลยน้า"
"ว้าวปี้ฉาวคนฉวยฉิบๆเยยหยอก้าบ น้องแตมขอบคุณก้าบ"
(ว้าวพี่สาวคนสวยสิบอันเลยเหรอค้าบ น้องแตมขอบคุณค้าบ)
พ่อค้าคัวน้อยก้มหน้าขอบคุณแม่ค้าสตอเบอร์รี่ที่ใจดีอุดหนุนขนมจนหน้าแทบจะทิ่มลูกสตอเบอร์รี่ที่ตั้งเรียงรายอยู่ตรงหน้า หนูขายได้เย้ออีกแย้วเก่งจิงๆเยยเยา คิคิ
"ค่ะ คราวหน้าน้องแตมก็มาอุดหนุนร้านพี่สาวอีกน้าา พี่สาวจะรอนะครับ"
"ได้เยย น้องแตมจาโอดหนนอีกนะก้าบ ร้านปี้ฉาวดีตี้หนึ่งในตาหลาดเลยก้าบ"
(ได้เลย น้องแตมจะอุดหนุนอีกนะครับร้านพี่สาวดีที่หนึ่งในตลาดเลยค้าบ)
"ว้ายยยปากหวาน อ่ะนี่ลูกพี่สาวแถมให้นะคะเด็กดีจริงๆเลยเด็กอะไรเนี้ย"
"ว้าววว ตอยี่ฟีๆน้องแตมขอบคุณก้าบ"
(ว้าววว สตอเบอร์รี่ฟรีน้องแตมขอบคุณค้าบ)
"ขอบคุณมากนะครับ เดี๋ยวผมขอตัวก่อนนะครับ"
"น้องแตมบ๊ายบายก้าบ"
"บ๊ายบายน้องแตมแล้วเจอกันให้น้าาา สงสัยโบท็อกที่พึ่งฉีดไปจะดีจริงๆนะเนี่ยดูซิเด็กยังทักเลยเกิดเป็นคนสวยนี่ดีจังเลยน้าา"
แม่ค้าวัยใกล้หมดประจำเดือนนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่หยิบกระจกมาส่องหน้าไปมาด้วยใบหน้ามีความสุข สุขใดเล่าจะเท่ามีคนทักว่าหน้าเด็ก แอปปี้ แฮปปี้ ทูเด๊ย์จริงเลยวันนี้
ส่วนเจ้าเด็กที่พึ่งสร้างบุญกุศลที่ยิ่งใหญ่โดยการทำให้คนแก่มีความสุขอยู่นั้นตอนนี้กำลังยืนสงบนิ่งพร้อมพนมขึ้นมาปลกๆอยู่หน้าร้านขายผักจนทำให้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาได้แต่มองด้วยสายตางงงวยว่าเจ้าเด็กก้อนคนนี้มายืนซึ้งในรสพระธรรมอะไรที่หน้าแผงขายผัก แต่คนที่งงที่สุดเห็นทีคงจะหนีไม่พ้นหม่าม้าตัวเล็กของเด็กก้อนที่ตอนแรกกำลังเลือกผักไปทำอาหารอยู่ดีๆหันมาอีกทีลูกของตนก็ยืนนิ่งๆพร้อมพนมมืออยู่แล้ว
ระ หรือว่า!!!
ลูกเขาจะเห็นผี!
"น้องแตมหนูเป็นอะไรหรือเปล่าลูก"
"หนูกาลางธุจ้าก้าบหม่าม้า"
(หนูกำลังธุจ้าค้าบหม่าม้า)
"หนูธุจ้าอะไรครับนี่ตลาดไม่ใช่วัดไม่ต้องธุจ้าครับ"
"นี่งายหม่าม้านี่มะเขือเทศน้าเยาต้องหยุดฟังและธุจ้าน้าามานเปงพะยาดน้า"
(นี่ไงหม่าม้านี่มะเขือเทศน้าเราต้องหยุดฟังและธุจ้ามันเป็นมารยาทน้าา)
"หม่าม้าไม่รู้ซาแล้วเวลาเจอมะเขือเทศเราต้องหยุดฟังมันเปงพะยาดที่ดีมะเขือเทศจาไม่เสียใจน้า"
(หม่าม้าไม่รู้ซะแล้วเวลาเจอมะเขือเทศราต้องหยุดฟังมันเป็นมารยาทที่ดีมะเขือเทศจะไม่เสียใจน้าา)
"อะ เอ่อ มะเขือเทศกับพระเทศน์ไม่เหมือนกันครับ เราฟังแค่พระเทศน์ก็พอเนอะ"
"โด่ว เช็งเยยหนูฟางต่างนานได้บุนขึ้นชาหวันหายหมดเยย"
(โด่ว เซ็งเลยหนูฟังตั้งนานได้บุญขึ้นสวรรค์หายหมดเลย)
"ไอ้หนุ่ม ลูกเอ็งน่ารักจริงๆหนูไปเอามาจากไหนลูกว่าให้หยุดฟังมะเขือเทศ"
"กะปี้เมื่อกี้พูดๆก้าบ บกว่าต้องฟังน้าเปงพะยาด หนูมีพะยาดหนูเลยฟังๆได้บุนโด้ย"
(ก็พี่ๆเมือกี้พูดค้าบ บอกว่าต้องฟังนะเป็นมารยาทหนูมีมารยาทเลยฟังๆได้บุญด้วย)
"อ๋อ สงสัยจะเป็นเด็กนักเรียนเมื่อกี้เขาเล่นมุกกันน่ะค่ะ น้องคงได้ยินแล้วทำตาม"
"ช่าย หนูเช็งๆเยยบุนๆหายเยย"
(ใช่ หนูเซ้งๆเลยบุญหายเลย)
"ฮ่า ฮ่า มาๆถึงบุญหายแต่ผักไม่หายนะ เดี๋ยวลุงแถมให้ด้วยหนูอยากได้ผักอะไรล่ะลูก ว่าแต่กินผักเป็นมั้ยเนี่ย"
"เปงก้าบ หนูชอบกินผากหนูชอบรอทๆตี้ฉุดก้าบ"
(เป็นค้าบ หนูชอบกินผักชอบแครอทที่สุดค้าบ)
"เอ้างั้นลุงแถมให้หนึ่งเลย คิดซะว่าเป็นรางวัลปลอบใจที่อดได้บุญนะลูก"
"ว้าววว น้องแตมขอบคุนค้าบผากคูนลุงดีที่ฉุดในตาหลาดเลยก้าบบบบบ"
(ว้าววว น้องแตมขอบคุณค้าบผักคุณลุงดีที่สุดในตลาดเลยค้าบ)
"บ่ะ เจ้าเด็กคนนี้ะพูดดีจริงเชียวเอาหัวไชเท้าไปด้วยอีกหนึ่งลุงแถมให้ เอาให้แม่ทำซุปให้กินนะลูก"
"ว้าววว ขอบคุนค้าบคูนลุงใจดีๆตี้หนึ่งเยย"
(ว้าววว ขอบคุณค้าบคุณลุงใจดีที่หนึ่งเลย)
"ลุงครับผมเกรงใจของซื้อของขาย"
"เอาน่า หัวสองหัวมันจะเป็นอะไรไป ลูกเอ็งทำให้ลุงยิ้มออกหลังจากเครียดๆอยู่วันนึงเต็มๆถือเป็นคำขอบคุณจากลุงแล้วกัน"
"ขอบคุณมากนะครับ น้องแตมมาขอบคุณคุณลุงลูก หม่าม้าจะไปต่อแล้ว"
"ก้าบ น้องแตมขอบคุนค้าบ น้องแตมจามาจื้ออีกน้าคูนลุง บ๊ายบายก้าบ"
(ค้าบ น้องแตมขอบคุณค้าบน้องแตมจะมาซื้ออีกนะคุณลุงบ๊ายบายค้าบ)
"ไปดีมาดีลูก"
"ก้าบบบ"
"เฮ้อออเรานี่น้าไปร้านไหนก็ได้ของแถมกลับมาทุกร้านเลย"
"น้องแตมเก่งๆหม่าม้าปาหยัดๆเยย"
(น้องแตมเก่งหม่าม้าประหยัดเลย)
"ใช่แล้ว แต่ตอนนี้เราซื้อของครบแล้วเรากลับบ้านกันดีกว่าเนอะ"
"ก้าบบ กับบ้านกานนน อุ๊! หม่าม้าาาาหนูยางไม่พาหม่าม้าไปฉวนฉัดเยย"
(ค้าบ กลับบ้านกันนนน อุ๊! หม่าม้าาาาหนูยังไม่พาหม่าม้าไปสวนสัตว์เลย)
"หืม สวนสัตว์เหรอ จริงด้วย! หม่าม้าลืมไปเลยไหนอยู่ไหนครับพาหม่าม้าไปดูหน่อย"
"ดั้ยก้าบ"
ว่าจบน้องแตมคนคูลก็กลายร่างเป็นไกด์นำทางพาหม่าม้าสุดที่รักไปเยี่ยมชมสวนสัตว์เปิดของตลาดแห่งนี้ทันที ข้าวหอมและน้องแตมเดินไปเรื่อยๆจนถึงมุมอับหน้าตลาดที่เต็มไปด้วยเจ้าหนูตัวเบอเร่อกำลังกินอาหารกันอย่างเอร็ดอร่อย
"นี่งายก้าบบบฉวดฉัดที่ตาหลาดมีฉัดเย้อๆเลย"
(นี่ไงครับสวนสัตว์ที่ตลาดมีสัตว์เยอะๆเลย)
"อะ เอ่อ หนูหมายถึงรังหนูนี่เหรอลูก"
"ใช่ก้าบ หม่าม้าหนูเอาไปเลี้ยงที่บ้านด้ายม่ายมันน่ารักๆน้า"
(ใช่ครับ หม่าม้าหนูเอาไปเลี้ยงที่บ้านได้มั้ยมันน่ารักน้าา)
"มะ ไม่ได้ลู๊กกกนี่มันไม่ใช่สัตว์เลี้ยงครับมันสกปรก"
"ฉกปกกะอาบน้ามงายหม่าม้า"
(สกปรกก็อาบน้ำไงหม่าม้า)
"ไม่ได้ครับไม่ได้เด็ดขาด"
"โด่ว บุนกะมะด้ายฉัดกะมะด้ายหนูจาแงๆแย้วน้า"
(โด่ว บุญก็ไม่ได้สัตว์ก็ไม่ได้หนูจะแงๆแล้วนะ)
"แงๆไปหม่าม้าก็ไม่ให้ครับ งั้นเอางี้หม่าม้าพาไปซื้อของเล่นปลอบใจดีมั้ยครับ"
"ว้าวววว ดีก้าบปายปายเยยหม่าม้า"
"ครับไปเลย เราต้องไปให้เร็วที่สุด!"
โอ๊ยยยยยยจะบ้าตายน้องแตมคิดยังไงถึงจะเอาหนูไปเลี้ยงเนี่ยหม่าม้าจะบ้าตายรายวันแล้วนะ!
"หม่าม้าหนูเอาปี๊ดๆก้าบ"
"หืมมม ลูกจะเอานกหวีดเหรอแล้วหนูจะเล่นยังไงล่ะดูอย่างอื่นดีมั้ยลูก"
"หนูจาจื้อห้ายหม่าม้า แมงฉาบมาแย้วหม่าม้าปี๊ดๆหนูจาไปช่วยเยย"
(หนูจะซื้อให้หม่าม้า แมลงสาบมาแล้วหม่าม้าปี๊ดๆหนูจะไปช่วยเลย)
"หนูเอาไว้ให้หม่าม้าเป่าขอความช่วยเหลือตอนเจอแมลงสาบเหรอลูก"
"ใช่ก้าบ ฉาบๆมาหม่าม้าเป่าปี๊ดเยย"
(ใช่ค้าบ แมลงสาบมาหม่าม้าเป่าปี๊ดเลย)
"โอ๊ยยยย ลูกหม่าม้าน่ารักจังเลยเป็นอัศวินปกป้องหม่าม้าเลยนะเนี่ย"
"หนูเปงอัดจาวินฉุดหย่อเยย คิกคิก"
(หนูเป็นอัศวินสุดหล่อเลย คิกคิก)
"งั้นหม่าม้าซื้อปี๊ดๆให้หนูด้วยดีมั้ยครับ เวลาหนูต้องการความช่วยเหลือก็เป่าเลยหม่าม้าจะไปช่วยเอง"
"ดีๆก้าบเยาเหมืองกังเยยย"
(ดีๆค้าบเราเหมือนกันเลย)
"ใช่แล้ว เพราะพวกเราคือแม่ลูกยอดนักสู้ที่ยิ่งใหญ่เกรียงไกรที่สุดในปฐพีเลย"
"เย้ๆ ปะตะปีเยย โพกเยาฉุดยอดเยย"
(เย้ๆปฐพีเลย พวกเราสุดยอดเลย)
tbc.
- ผู้เขียน
