บทที่ 17
จุดเปลี่ยนแปลง
สิบเอ็ดโมงเช้าในห้องนั่งเล่น...
เป็นเพราะยังเคืองสามีอยู่ พัชชาจึงไม่ได้ทำอาหารเช้าให้เขา ซึ่งพี่เก้าก็เป็นคนจัดการเอง และเธอปล่อยให้เขากินข้าวเช้าคนเดียว ส่วนเธอได้พาลูกขึ้นไปอาบน้ำ ใช้เวลานานหลายชั่วโมงทำธุระส่วนตัว แล้วก็พาลูกลงมายังห้องนั่งเล่น
เสียงพี่เก้าฮัมเพลงในลำคอทำให้พัชชาแอบยิ้ม เธอมองสามีแปลงร่างเป็นพ่อบ้านเก็บกวาดทำความสะอาดบ้านแทนเธอ
“เมื่อยขาเหรอ” เสียงหัวเราะของน้องทำให้พิสุทธิ์หยุดทำงาน เขาถอดผ้ากันเปื้อนออกเอาไปแขวนไว้ที่ผนังของครัว แล้วชายหนุ่มก็เดินไปหาน้อง
“เหงื่อท่วมตัวแบบนี้ พี่ขึ้นไปอาบน้ำได้แล้ว” ถึงจะยังโกรธทำใบหน้างามบึ้งตึงใส่เขา แต่เมื่อได้เห็นเม็ดเหงื่อบนใบหน้าหล่อ ผมเผ้ายุ่งเหยิง เธอก็รู้สึกผิดที่ตัวเองไม่ได้ทำหน้าที่เมียคอยปรนนิบัติเขาเลยเช้านี้
“เอาเท้ามานี่ เดี๋ยวพี่นวดให้” พิสุทธิ์ลูบผมของน้องแล้วก้มจูบกระหม่อมของเธอ เขานั่
