“ นะ... หนาวจะปิดไฟนอนแล้วนะคะ คุณป้า พี่ภพ ทุก ๆ คน ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ” เธอรีบตะโกนบอกคนข้างนอกที่เงียบกริบเป็นเป่าสากให้แยกย้ายกันกลับไป เพราะเธอไม่รู้ว่าผู้ชายระห่ำที่อยู่ในตัวเธอจะรักษาสัญญาที่ว่าจะ ‘ เบา ๆ ’ ได้นานแค่ไหน
“ พี่โรม ไปปิดไฟกันค่ะ ” เธอกระซิบบอก โรมพยักหน้าก่อนจะเดินไปยังสวิตซ์ไฟใกล้ประตูทั้งที่ยังอยู่ในตัวเธออย่างนั้น ทุกครั้งที่เขาก้าวเดิน ดุ้นเนื้อที่มันอยู่ในตัวเธอก็ขยับตามจังหวะ เสียดสีลึกล้ำจนเธอแทบทนไม่ไหว
สวิตซ์ไฟถูกปิด ในห้องมืดมิด คนในบ้านที่มาชุมนุมหน้าห้องจำต้องเดินกลับกันอย่างกังขา ภายนอกเงียบสงบ แต่ในห้องกำลังเร่าร้อนเหลือเกิน เมื่อน้ำหนาวเป็นฝ่ายบดปากลงมาจูบโรมอย่างเร่าร้อนแล้วขยับขย่มโยกตัวตนบนตอใหญ่นั้นด้วยจังหวะร้อนแรง
มันพึ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น และท่าทางคืนนี้จะยังอีกยาวไกล
รุ่งเช้า
น้ำหนาวจำต้องตื่น
