เขาว่าพลางส่งยิ้มมาให้ก่อนจะก้มใบหน้ามาใกล้อีกครั้ง
“ คิดถึงหนาวจัง ” เธอหันใบหน้าหลบ
“ อย่านะคะ คิดถึงอะไรกัน พึ่งจะเจอกันเมื่อเย็นนี่เอง ”
“ แล้วก็พึ่งจะเอากันไปด้วย แต่พี่อยากอีกแล้ว ” เขาว่าพลางจรดจมูกโด่งนั้นลงบนแก้มนวลแล้วหอมฟอดใหญ่
“ หอมจังเลย หนาวจ๋า ” แต่เธอไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ โต้ตอบ โรมจึงได้สังเกตว่าเธอนอนนิ่ง และมีน้ำตาใสไหลออกจากทางหางตา
“ หนาว ร้องไห้ทำไมคะ ” เขาถามอย่างห่วงใยพลางจูบซับน้ำตาให้ เธอยิ่งร้องหนักกว่าเก่า
“ ใครทำอะไรหนาว บอกพี่ ”
“ ไม่มีใครทำอะไรหนาวหรอก นอกจากตัวหนาวเอง ”
“ หนาวเป็นอะไร เรามีความสุขด้วยกันมากนะ ทำไมอยู่ ๆ มาดราม่าแบบนี้ ไม่เอาน่า เรามาหาความสุขกันอีกเถอะนะ ”
“ พี่เห็นหนาวเป็นตัวอะไร ที่ระบายความใคร่เหรอคะ พี่ไปไหนก็ไม่บอกหนาว หนาวใจจะขาด
