ตอนที่ 3 ช่วยเหลือ
410 คำ
ชานนท์ part
หลังจากที่ผมกำลังมองผู้หญิงคนนั้นดื่มเครื่องดื่มที่ยัยคุณหนูส่งให้แบบไม่ค่อยเต็มใจนัก ผมหันกลับไปมองที่โต๊ะเห็นขวดแก้วที่ใส่น้ำหวานสีชมพูของไอ้เดวิดตั้งอยู่ ทำให้เอะใจถาม
“เดวิด ไอ้น้ำหวานมึงเนี่ย ทำเสร็จกี่วันแล้ววะ ขายไปให้ใครมั่งรึยัง”
“เสร็จวันนี้ สด ๆ ร้อน ๆ อ่อ พึ่งขายให้ยัยคุณหนูเหมยลี่นั่นไปขวดนึง”
สิ้นเสียงตอบไอ้เดวิด ผมรีบหันไปมองผู้หญิงคนนั้น ที่ตอนนี้กระดกเครื่องดื่มนั้นไปหมดแก้วแล้ว
“เป็นเรื่องแล้วไงไอ้เดวิด” ผมสบถใส่พลางเรียกลูกน้องของผมที่รออยู่ 5 คนให้ตามลงไปที่ชั้น 2 ทันที
“แก 3 คนเฝ้าพวกนี้ไว้อย่าให้ตามมา อีก 2 คนตามฉันมา “ ผมสั่งลูกน้องทันทีที่ไปถึงกลุ่มที่ผู้หญิงคนนั้นอยู่
“คุณชานนท์ ทำอะไรคะเนี่ย เหมยกำลังฉลองกับเพื่อนอยู่นะคะ” ยัยคุณหนูเอ่ยถามผม
“รู้อยู่แก่ใจ ยังจะถาม คนอย่างเธอกล้าใช้คำว่าเพื่อนด้วยเหรอ” ผมตอบกลับไปอย่างไม่เกรงใจ
“ส่วนเธอ ตามฉันมานี่ ก่อนที่จะหมดเวลา” ผมลากแขนเธอตามมาทันที
ผมลากเธอขึ้นไปที่ชั้น 3 ที่ไอ้เจฟกับเดวิดอยู่
“กินอะไรถึงจะหาย ไอ้เดวิด มึงรีบตอบมา!!” ผมถามมันเสียงดัง
“ไม่มี..ยกเว้นต้อง อา อืม อย่างเดียว” ไอ้เดวิดตอบผม
“เชี่ยเอ้ย” ผมสบถอย่างไม่พอใจ
“อะไรของมันวะไอ้เจฟ” ไอ้เดวิดทำหน้างง หันไปพูดกับไอ้เจฟ
“อืมม ร้อนจังเลย อยากอาบน้ำ อาบที่นี่ได้มั้ย” เสียงใส ๆ ของคนที่ผมพึ่งลากมาเอ่ยขึ้น ยาออกฤทธิ์แล้วเหรอเนี่ย ไหนไอ้เดวิดบอกว่า 10 นาที นี่ยังไม่ถึง 3 นาทีเลยนะ
“อย่าพึ่ง!! ตามมานี่” ผมห้ามเสียงหลงเมื่อเห็นเธอกำลังจะถอดเสื้อออก พร้อมลากเธอเข้ามาในลิฟท์กดไปที่ชั้น 5 ที่เป็นห้องส่วนตัวสำหรับผม
“เฝ้าไว้ อย่าให้ใครเข้ามา ถ้าไม่อนุญาต” ผมกำชับลูกน้อง 2 คนให้เฝ้าหน้าห้องแล้วรีบพายัยตัวดีที่ตอนนี้ทั้งหน้าทั้งตัวเริ่มแดงแถมส่งเสียงไม่หยุดเข้าไปในห้อง
- ผู้เขียน
