ชานนท์ part
ระหว่างทานอาหารกันอยู่ ผมเงยหน้าขึ้นมองสาวสวยตรงหน้าเป็นระยะ เธอมีสเน่ห์จนแทบจะละสายตาไม่ได้ แต่ผมสังเกตว่าเธอดูไม่สดใสเหมือนเมื่อกี้เลย ทั้งที่ตอนนั่งรถมาเธอยังยิ้มแย้มดูมีความสุขมาก ๆ อยู่เลย
“ลิตา เป็นอะไรรึเปล่า อาหารไม่ถูกปากเหรอคะ หรือไม่ชอบ”
ผมเอ่ยถามคนตรงหน้า เพราะไม่สบายใจจริง ๆ ที่เห็นเธอเป็นแบบนี้
“เปล่าค่ะ อาหารอร่อย แล้วลิตาก็ชอบมากค่ะ แต่พี่ชานนท์คะ...”
เธอตอบผม แต่เหมือนยังมีบางอย่างที่ยังบอกไม่หมด
“ลิตามีอะไรรึเปล่าคะ บอกพี่ได้นะ”
ผมบอกกับเธอ เพราะหวังว่าจะช่วยให้เธอสบายใจได้บ้าง
“คือ จริง ๆ พี่ชานนท์ไม่จำเป็นต้องทำขนาดนี้ก็ได้ค่ะ ลิตารู้ว่าพี่อยากจะรับผิดชอบเรื่องที่เกิดขึ้น แต่พี่ก็ไม่จำเป็นต้องฝืนใจตัวเองทำอะไรเพื่อลิตาขนาดนี้ก็ได้ค่ะ”
เธอบอกเหตุผลกับผมพร้อมกับน้ำตาคลอเบ้า
ลิตา part
พอพี่ชานนท์ถาม ฉันก็บอกเขาในสิ่งที่ฉันกำลังคิด แต่น้ำตาเจ้ากรรมดั
