ลิตา part
เช้าวันอาทิตย์ ฉันตื่นขึ้นมาในอ้อมแขนแข็งแรงของพี่ชานนท์ อาทิตย์นึงจะมีแค่วันอาทิตย์วันเดียวที่เขาไม่ต้องไปโรงพยาบาล ส่วนที่คาสิโนก็จะเข้าไปตอนกลางคืน ทำให้ตอนกลางวันจะเป็นเวลาของเรา 2 คน
ฉันจ้องมองใบหน้าคมของเขาอย่างไม่มีเบื่อ ไม่อยากลุกไปไหน อยากจะนอนกอดไว้แบบนี้ตลอดทั้งวัน
“ตื่นแล้วเหรอคะ”
เสียงทุ้ม ๆ ของพี่ชานนท์ปลุกฉันจากภวังค์ที่กำลังเคลิ้มกับใบหน้าหล่อเหลาราวฟ้าประทานของเขา
“พึ่งตื่นเหมือนกันค่ะ”
“หิวรึยัง”
“นิดหน่อยค่ะ”
“งั้นวันนี้ไปเดทกันนะ”
เสียงทุ้มปนความอ่อนโยนเอ่ยถามฉัน อีกทั้งสายตาที่เขามองมามันช่างทำให้ฉันหลงแล้วหลงอีก
“งั้นลิตาไปอาบน้ำก่อนนะคะ”
“อาบด้วยกันสิ”
“ไม่เอาอะ ลิตาก็เขินเป็นนะ”
“เห็นหมดแล้ว ไม่ต้องเขินหรอก นะ นะ”
อื้อ ก็อ้อนกันซะขนาดนี้ใครจะปฏิเสธได้ลง แถมยังส่งสายตาเว้าวอนอย่างกับตัวเองเป็นแมวตัวน้อย ๆ อีก ทั้งที่ความจริงดุอย่างกะเสือ
ชา
